ΤΟ ΑΙΣΧΡΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΠΑΡΑΛΙΩΝ ΚΑΙ Η ΣΤΥΓΝΗ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ/ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΕΝΟΣ ΑΠΛΟΥ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΥ ΜΠΑΝΙΟΥ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ

Ο λαός πρέπει να υπερασπιστεί το αυτονόητο δικαίωμά του για ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις παραλίες ΔΩΡΕΑΝ, γιατί είναι περιουσία του!

➢Γιατί δικαίωμα στην αναψυχή και τον τουρισμό έχει και ο λαός που δεινοπαθεί .
➢ Γιατί πρέπει να είναι αποκλειστική υποχρέωση του κράτους και όχι πεδίο κερδοφορίας ιδιωτικών επιχειρήσεων οι καθαρές και ασφαλείς παραλίες.
➢ Γιατί το δικαίωμα του λαού να απολαμβάνει τη θάλασσα δεν πρέπει να μπαίνει στη ζυγαριά της ανταποδοτικότητας και της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών, προκειμένου να έρθουν περισσότερα χρήματα στους Δήμους.

Είναι αισχρό το κλείσιμο της παραλίας και η στυγνή εμπορευματοποίηση/εκμετάλλευση ενός απλού, καθημερινού μπάνιου στην θάλασσα.

Oι παραλίες θα έπρεπε να είναι ελεύθερες και να έχουν πρόσβαση όλοι οι Έλληνες πολίτες.
Αυτό το σκυλολόι οι επιχειρηματίες -νονοί-μπράβοι,

είναι άθλιοι και ακόμα πιο άθλιοι είναι οι τοπικοι και κρατικοί φορείς που τους δίνουν άδειες.
Η παρανομία σε όλο της το μεγαλείο.
Οι παραλίες ανήκουν σε όλους.
Ο κάθε δήμος έχει υποχρέωση να τις καθαρίζει και αν θέλει 
να έχει και κάποιο αναψυκτήρο κτλ. σε λογικές τιμές.

Η λύση είναι να μπεί ο κόσμος στη παραλία και να μην πληρώνει τίποτα  και αν χρειαστεί να ξηλώσει τις παράνομες κατασκευές/περιφράξεις/ταμειακές.
Ούτε 1 ευρώ στην αλητεία των ιδιωτικών πλαζ που πληρώνεις τη ξαπλώστρα και στα νυχτομάγαζα της παραλιακής.

Από την άλλη μεριά, ο αιγιαλός, η παραλία αποτελούν κοινόχρηστα πράγματα και ανήκουν στην κυριότητα του Δημοσίου. Το Δημόσιο διαχειρίζεται αυτά τα κοινόχρηστα πράγματα (συλλογικά αγαθά) για λογαριασμό του συνόλου των πολιτών, δηλαδή αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία. Ως κοινόχρηστα πράγματα, λοιπόν, ο αιγιαλός και η παραλία έχουν κύριο σκοπό την απεριόριστη χρήση από το κοινό και την ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση προς αυτά. Η απεριόριστη χρήση αυτή αποτελεί εκδήλωση της προσωπικότητας των πολιτών που πηγάζει από το Σύνταγμα (καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του) και εμπίπτει στην προστασία του αστικού κώδικα. Συνεπώς, η μη δυνατότητα χρήσης του αιγιαλού και της παραλίας από συγκεκριμένο πρόσωπο αποτελεί προσβολή της προσωπικότητάς του και, στην περίπτωση αυτή, μπορεί να ζητήσει δικαστική προστασία.


Ενώ δημιουργήθηκε, πρόσφατα, πλήρες θεσμικό πλαίσιο για τον αιγιαλό και την παραλία, με το οποίο, κατά κανόνα, κατοχυρώνεται ελεύθερη και ακώλυτη χρήση των πολιτών και το οποίο συναινετικά ψήφισαν τα κόμματα, μεταξύ των οποίων και η Νέα Δημοκρατία, ο υφυπουργός Οικονομίας κατέθεσε νέες προτάσεις για τον αιγιαλό και την παραλία, οι οποίες, βασικά, επαναλαμβάνουν τις ήδη ισχύουσες ρυθμίσεις.



Το νέο και σημαντικό στοιχείο των προτάσεων της κυβέρνησης είναι η διεύρυνση των περιπτώσεων δυνατότητας επεμβάσεων και παραχώρησης της χρήσης του αιγιαλού και της παραλίας ειδικότερα: είναι δυνατή η χωρίς δημοπρασία απευθείας παραχώρηση της χρήσης του αιγιαλού και της παραλίας, συνεχόμενου ή παρακείμενου θαλάσσιου χώρου, του υπεδάφους ή του πυθμένα για την εκτέλεση έργων που εξυπηρετούν σκοπούς συγκοινωνιακούς, εμπορικούς, τουριστικούς, υδατοκαλλιέργειες, παραγωγής ενέργειας κ.λπ. Η οποιαδήποτε παραχώρηση της χρήσης του αιγιαλού γίνεται με αντάλλαγμα (καταβολή χρηματικού ποσού στο Δημόσιο.) Με απόφαση του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών είναι δυνατή η παραχώρηση της χρήσης νησίδων, υφάλων, σκοπέλων και αβαθών θαλάσσιων εκτάσεων, καθώς και του συνεχόμενου αιγιαλού και παραλίας για ορισμένους σκοπούς.



Με τη διεύρυνση της παραχώρησης αυτής της χρήσης καταλύεται η έννοια του κοινόχρηστου χαρακτήρα του αιγιαλού και της παραλίας, καθ' όσον όλη η έκταση του αιγιαλού και της παραλίας μπορεί να παραχωρηθεί και συνεπώς να μην υπάρχει ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο ελεύθερης και ακώλυτης χρήσης για τους πολίτες. Ετσι, η κοινή χρήση, που είναι κατά κανόνα απεριόριστη στους πολίτες, όχι μόνο περιορίζεται αλλά και αναιρείται κατά παράβαση των σχετικών συνταγματικών διατάξεων. Η χρήση του αιγιαλού από τους πολίτες θα γίνεται, με τις νέες ρυθμίσεις, μόνο μέσω ανταλλάγματος στον ιδιώτη στον οποίο έχει παραχωρηθεί η εκμετάλλευση του αιγιαλού και της παραλίας. Αν οι ρυθμίσεις αυτές γίνουν νόμος του κράτους, οι παραλιακές εκτάσεις, αιγιαλοί, νησίδες, ύφαλοι, σκόπελοι κ.λπ. της χώρας θα μπορούν να νοικιάζονται από το Δημόσιο σε ιδιώτες (επιχειρηματίες, ξενοδόχους κ.λπ.), οι οποίοι, στη συνέχεια, θα μπορούν ανεξέλεγκτα να κερδοσκοπήσουν σε βάρος των πολιτών. 
Ετσι, το σύνθημα που θα κυριαρχεί θα είναι «δώσε (όχι σκάσε) και κολύμπα».