Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΠΟΥ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΜΕ ΥΦΟΣ ΒΑΡΥΜΑΓΚΑ ΚΑΙ Ο ΑΝΩΡΙΜΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ ΤΟΥ 4%

1. Ο πρωθυπουργός που παραλίγο να χορέψει ζεϊμπέκικο στο βήμα της Βουλής 

Δεχόμενος με ενθουσιασμό να ακολουθήσει τον Τσίπρα στο χαμηλότερο κοινοβουλευτικό επίπεδο διαλόγων των τελευταίων ετών, ο Αντώνης Σαμαράς επέστρεψε μετά από καιρό στη Βουλή και ανέβηκε στο βήμα με ύφος βαρύμαγκα.

Είχε προηγηθεί η σύντομη παρέμβαση του στην ομιλία του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στον οποίο είπε ότι κοιτάζει αλλού όταν εκείνος μιλάει, για να μην γελάει. Δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να θυμηθώ χαμηλότερου επιπέδου ατάκα από εν ενεργεία πρωθυπουργό.
Προχώρησε μάλιστα ένα βήμα παρακάτω, αναφερόμενος στους υπουργούς του μόνο με το επώνυμο τους, χωρίς καν την ιδιότητα τους ή την προσφώνηση «ο κύριος». Κάπως έτσι, ακούσαμε από τον ζόρικο Σαμαρά ότι «ο Δένδιας» έκανε το ένα, «ο Βρούτσης», «ο Στουρνάρας», ακόμα και  «ο Βενιζέλος».
Όπως και ο Τσίπρας, έτσι κι αυτός, δεν απάντησε σε κανένα από τα ουσιαστικά ερωτήματα που τον αφορούν κι επέλεξε να ασχοληθεί με τον πολιτικό του αντίπαλο, δείχνοντας ότι πιστεύει ότι ο ίδιος τα κάνει όλα σωστά,

ακόμα και στην περίπτωση της ΕΡΤ, για την οποία πλήρωσε βαρύ πολιτικό κόστος.

Σε μια χώρα που η ανεργία καλπάζει, που η Τρόικα καταγγέλλει παντού την αναξιοπιστία της κυβέρνησης και για 6 χρόνια η ύφεση έχει παραλύσει τα πάντα, μόνο μέλημα του πρωθυπουργού της ήταν να εμφανιστεί πιο μάγκας, πιο νταής και πιο χλευαστικός από τον Αλέξη Τσίπρα. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να υποδείξει στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ τι πρέπει να κάνει για να έρθει ξανά ο ίδιος στη Βουλή.

Επιχείρησε και πάλι να κερδίσει πόντους μονάχα από όσους φοβούνται τον ερχομό του ΣΥΡΙΖΑ στα πράγματα και δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου να απευθυνθεί σε όσους προσπαθούν να δημιουργήσουν σε αυτή τη χώρα, σε όσους δεν θέλουν να συμμετάσχουν σε αυτόν τον κωμικό δικομματισμό αυτού του επιπέδου, σε όσους δεν θέλουν να φοβούνται αλλά να ελπίζουν.

Ο άνθρωπος που μετέτρεψε το 19% των εκλογών του Μαΐου του 2012 σε σχεδόν 30% τον Ιούνιο επενδύοντας στον φόβο, έδειξε σήμερα ότι πιο πολύ κι από την ίδια τη σωτηρία της χώρας, τον ενδιαφέρει η σωτηρία με τους δικούς του όρους, μια σωτηρία κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της πολιτικής του επιβίωσης.

2. Ο ανώριμος Τσίπρας του 4% επέστρεψε

Αν σας ρωτήσει κάποιος τι είπε ο Αλέξης Τσίπρας στη Βουλή και του απαντήσετε «τα γνωστά μωρέ», θα έχετε δίκιο.

Προσωπικά, περίμενα τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να έρθει στη Βουλή και να πει κάτι παραπάνω, κάτι που να αιτιολογήσει γιατί το κόμμα του επέλεξε τώρα να καταθέσει πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης. Νομίζω ότι δεν το έκανε, αναρωτιέμαι αν το προσπάθησε καν.

Ο κ. Τσίπρας άσκησε σωστά κριτική στους χειρισμούς Σαμαρά για την ΕΡΤ και για την κατάχρηση των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου αλλά όλα αυτά, παρόλο που είναι σημαντικά, ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή τον περασμένο Ιούνιο κι όχι σήμερα. Τότε μια πρόταση δυσπιστίας γι' αυτούς τους λόγους ίσως να είχε νόημα, τώρα όμως γιατί;

Έκανε επίσης ένα άθλιο αστείο για τα κιλά του Ευάγγελου Βενιζέλου απευθυνόμενος προς τον Σαμαρά και λέγοντας «τον κουβαλάτε στις πλάτες σας, αντιλαμβάνομαι, ότι είναι βαρύ το φορτίο». Δεν θυμάμαι κάποιον αρχηγό Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να κατεβαίνει τόσο εύκολα τα σκαλιά της φτήνιας.

Προκάλεσε επίσης και συμμετείχε από κοινού με τον Σαμαρά και τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας σε ένα φεστιβάλ ευτελισμού των κοινοβουλευτικών ηθών με ανταλλαγές φράσεων όπως «είστε γελοίοι», «είστε για κλάματα».

Φυσικά, ξόδεψε όλη του την ομιλία αναφερόμενος στις πράξεις και στις παραλείψεις της κυβέρνησης και δεν έγινε ούτε για μια στιγμή σαφής για το τι πρόκειται ο ίδιος να κάνει, ως αρχηγός μιας κυβέρνησης της Αριστεράς.

Ακόμα όμως και τα σοβαρά πράγματα που είπε, όπως η αναφορά του στις ψηφιακές συχνότητες και στο σκάνδαλο των υποβρυχίων, χάθηκαν λόγω του ύφους της συζήτησης που ο ίδιος επέλεξε. Όταν αναφέρεσαι σε πιθανά σκάνδαλα δισεκατομμυρίων με το στυλάκι «θα πηδάτε τα εμπόδια ένα-ένα», είναι εξαιρετικά πιθανό να μην σε πάρει κανείς στα σοβαρά και να υποβαθμίσει κιόλας σοβαρές καταγγελίες.

Νομίζω ότι πρόκειται συνολικά για ένα πολύ κακό τριήμερο για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μάλλον πληρώνει στο εσωτερικό του την ομιλία Τσίπρα υπέρ της Ευρωζώνης στο Τέξας. Το ερώτημα που προκύπτει είναι ένα: ποιος είναι ο πραγματικός Τσίπρας; Αυτός που χαϊδεύει τα αυτιά των εταίρων και δανειστών της χώρας στο εξωτερικό ή αυτός που εμφανίζεται με συμπεριφορά αγενούς εφήβου στη Βουλή;