Γράφει ο Νίκος από Βόλο
Ο αγαπητός σε όλους μας, εκλεκτός αρθρογράφος του Βαθέος Κόκκινου, ο ειλικρινής κομμουνιστής και πάντοτε συναρπαστικός χειριστής του γραπτού λόγου,, ο σύντροφος “Μήτσος 175”, σε κείμενό του που δημοσιεύτηκε χτες, διαμαρτύρεται εντόνως (και δικαίως!) για τα νέα κατορθώματα της πασίγνωστης βουλευτίνας “μας”, κυρίας Λιάνας Κανέλλη…
Σύντροφε Μήτσο, ίσως να θυμάσαι που κάμποσες φορές κι εγώ έχω κάνει στα γραπτά μου αναφορές στην περίπτωση της Κανέλλη. Μετά από όλα αυτά που βλέπουμε να συμβαίνουν και σήμερα, (όταν η Κανέλλη εξωραΐζει ανοιχτά τη Ντόρα Ντόρα Μητσοτάκη και μέσω αυτής ξεπλένει… ολόκληρο αυτό το σόι) εγώ προσωπικά πιστεύω ότι την κυρία αυτή εξακολουθούν να την κρατάνε σε εξέχουσα θέση, στο προσκήνιο, οι ηγέτες του Περισσού, όχι βέβαια γιατί δεν θέλουν να χαλάσει η… δική τους η φιλία με την Κανέλλη, αλλά γιατί μάλλον αυτή η κυρία είναι ένας βασικός διαχρονικός τους σύνδεσμος, εδώ και εικοσιπέντε χρόνια, και με τη δεξιά παράταξη, αλλά και με ολόκληρο το σύστημα!
Το γεγονός ότι οι ηγέτες του Περισσού δηλώνουν δήθεν επαναστάτες και κομμουνιστές, που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους, δεν πρέπει να μας κάνει να χάνουμε την πραγματική εικόνα της όλης δράσης τους. Αυτή η ηγεσία δεν είναι καθόλου επαναστατική, σε αντίθεση με τη βάση των απλών μελών και φίλων του ΚΚΕ. Ρεβιζιονιστική – ρεφορμιστική ηγεσία είναι, ξεκάθαρα,και παίζει το ρόλο της μέσα στο σύστημα, σαν ο πυροσβέστης και σαν το αμορτισέρ του, στις κρίσιμες στιγμές του. Από την άποψη αυτή, η ηγεσία του Περισσού έχει και μια σειρά συνδέσμους της, ακόμα και με το σκληρό πυρήνα του συστήματος.
Η κυρία Κανέλλη είναι ένας απ’ αυτούς τους συνδέσμους, και σε επίπεδο επαφών (για λογαριασμό του Περισσού) με τα αστικά ΜΜΕ, αλλά και σε επίπεδο προσωπικών απευθείας επαφών αυτής της ηγεσίας με τα υπόλοιπα επιτελεία, των πολιτικών διαχειριστών αυτού του συστήματος. Τέτοιοι σύνδεσμοι των ρεβιζιονιστών – ρεφορμιστών ηγετών με το σύστημα υπάρχουν σε πολλά και διάφορα επίπεδα του μηχανισμού τους, όπως είναι πχ ορισμένα πρώην στελέχη των ενόπλων δυνάμεων, της αστυνομίας, του δικαστικού σώματος κλπ, που ανακατεύονται τώρα, ευθέως, στις διάφορες πολιτικές κινήσεις του Περισσού, στα ψηφοδέλτιά του κλπ. Αλλά και στο επίπεδο των σχέσεών της με ανθρώπους των κομμάτων της αστικής εξουσίας, υπάρχουν διαρκώς πολλές και διάφορες “άκρες” και προνομιακές προσωπικές σχέσεις για την ηγεσία του Περισσού. Άνθρωποι που συνεργάζονται μαζί του, ενώ ανήκουν σε άλλους πολιτικούς χώρους. Πολύ συχνά οι “άκρες” αυτές χρησιμοποιούνται για τις πρακτικές δουλειές, για τις οικονομικές συναλλαγές του μηχανισμού του Περισσού με το αστικό κράτος… Θυμάστε π.χ. οι παλιότεροι εκείνον τον κ. Πάνο Παναγιωτόπουλο ή …”κόκκινο (λέμε τώρα!) Πάνο”,
δημοσιογράφο, αλλά και υπουργό του (δεινού κοψιδοσκίστη!) Κωστάκη Καραμανλίσκου, ο οποίος κύριος Πάνος, κατέβαινε μέχρι και στις … συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ;Θυμήσου, σύντροφε Μήτσο, και την περίπτωση του Αγοραστού εδώ στη Θεσσαλία, που το 2020, το καλοκαίρι, χρηματοδότησε μέχρι και την κατασκήνωση της ΚΝΕ στο Στόμιο με χρήματα της Περιφέρειας. (Ολόκληρο.. ποίημα είχα γράψει τότε για αυτή την υπόθεση!) Είναι πολύ στενάχωρο για όλους εμάς που φάγαμε τα νιάτα μας,πιστεύοντας -για χρόνια – ότι το ΚΚΕ με την ηγεσία των Παπαρήγα και συντροφίας ξαναμπήκε στο σωστό δρόμο, μετά από τα χαΐρια του Φλωράκη και του Φαράκου, το 1988-1991.
Η πορεία της ηγεσίας αυτής, όμως, μας απέδειξε το εντελώς αντίθετο και μάλιστα κρινόμενη από όλες τις πλευρές: Με τη διαστρέβλωση, εκ μέρους της,της θεωρίας του μαρξισμού – λενινισμού για τον ιμπεριαλισμό, και με τη διαστρέβλωση της ίδιας της ιστορίας του παλιού επαναστατικού ΚΚΕ και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, τομέας όπου σήμερα η ηγεσία αυτή καμώνεται την έξτρα αριστερή (έως…τροτσκιστικού σεχταρισμού, ακόμη και μέχρι αθώωσης των ΗΠΑ για τη χούντα του ’67!)…
Αλλά και με την πρακτική της πορεία, όπου λειτουργεί καθαρά συστημικά στις πιο καίριες στιγμές της ταξικής πάλης. Κάθε φορά που πάει να φουντώσει ένας κοινωνικός αγώνας, οι ηγέτες του Περισσού κάνουν τα πάντα για να τον περιορίσουν και να τον εκφυλίσουν στην κατεύθυνση της υποχώρησης του, χωρίς εκείνη την αναγκαία κλιμάκωση και το συντονισμό με άλλους κλάδους, χωρίς δηλαδή την τακτική εκείνη που θα έφερνε τα ποθούμενα γερά τραντάγματα και στο σύστημα και στην κυβέρνηση. Τους αρκεί τους κυρίους αυτούς που έχουν το κουμάντο στον Περισσό η εξαργύρωση κάθε φορά των αρχικών μαζικών κινητοποιήσεων στην κατεύθυνση της απόσπασης ψήφων και ορισμένων εδρών παραπάνω, σε κάθε επόμενη …κάλπη.
Έτσι έγινε και πέρσι, μετά τον ανοιξιάτικο πρόσκαιρο ξεσηκωμό για τα Τέμπη, το ίδιο πάει να γίνει και τώρα, αφού αυτό που επιδιώκει η ηγεσία του Περισσού είναι αποκλειστικά η εκλογική της ενίσχυση στις ευρωεκλογές. Είναι επομένως γενικό το κακό. Η Κανέλλη είναι ένα σύμπτωμα της όλης αρρώστιας.
Καθήκον δικό μας είναι να απαλλάξουμε τον κόσμο του ΚΚΕ, αυτό που εμείς λέμε ΚΚΕ και το έχουμε βαθιά μες στην καρδιά μας, από μία τέτοια, σκάρτη ως το μεδούλι, επαγγελματική ηγετική ομάδα, να αποκαταστήσουμε πραγματικά τα επαναστατικά χαρακτηριστικά του ΚΚΕ και να ενώσουμε όλους τους πραγματικούς κομμουνιστές της Ελλάδας σε ένα αναγεννημένο ενιαίο ΚΚΕ αντάξιο του τίτλου του.
Φυσικά η προσπάθεια αυτή είναι πάρα πολύ δύσκολη, αλλά παραμένει αναγκαία για κάθε κομμουνιστή, που βλέπει ότι η πολυδιάσπαση, την οποία επέφερε ο ρεβιζιονισμός -ρεφορμισμός, μάς έχει διαλύσει όλους μας από δεκαετίες, και είναι το έδαφος πάνω στο οποίο φυτρώνουν και γιγαντώνονται φαινόμενα όπως ο “παπαρηγισμός”, η Κανέλλη κ.τ.ο. Σκληρές κι ολότελα άβολες είναι αυτές οι διαπιστώσεις, αλλά ας δούμε επιτέλους, την αλήθεια κατάματα.
Σε ένα πραγματικά ορθοστατούν κι ορθοβαδίζον ΚΚΕ, να είσαι σίγουρος, σύντροφε Μήτσο, ότι καμία Κανέλλη δεν θα είχε θέση, όχι στην κοινοβουλευτική ομάδα, αλλά ούτε έξω από τον αυλόγυρο των γραφείων της Κεντρικής του Επιτροπής…
Εξ όνυχος τον λέοντα, λοιπόν, και δείξε μου τη Λιάνα σού, για να σου πω ποιος είσαι! Αυτό ισχύει για την ηγεσία του Περισσού. Αυτή έχει διαλέξει το δρόμο της. Ο δρόμος αυτός πλέον δεν συναντιέται πουθενά με τον δικό μας. Έκαστος εφ’ ω ετάχθη.
http://vathikokkino.gr/archives/151225
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου