Βεβαίως «είθισται» να μην προσμετράται η αποχή (γιατί άραγε;), ούτε καν η «λευκή ψήφος», στα εκλογικά αποτελέσματα. Αυτό θα μπορούσε να ισχύει με βάση τα παλαιότερα πρότυπα. Από την εποχή των μνημονίων και εντεύθεν ωστόσο σε κάθε αναμέτρηση (δώδεκα πια στον αριθμό!) γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι η αποχή είναι πολιτική. «Το κόμμα της αποχής», παρά τον στρουθοκαμηλισμό, είναι υπαρκτό. Και πλέον το μεγαλύτερο…
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μάλιστα κατάφερε να σπάσει και το προηγούμενο αρνητικό ρεκόρ που κατείχε (από το 2012!) ο Αντώνης Σαμαράς. Ήταν τότε που κάνοντας την κωλοτούμπα υπέρ του μνημονίου και της κυβέρνησης Παπαδήμου, οδήγησε τη ΝΔ (τον Μάιο) στα τάρταρα με 1.192.103 ψήφους. Ακόμη και σε εκείνη τη συγκυρία, είχε πάρει 66.501 παραπάνω…
Για να μην θυμηθούμε πάλι ότι και στις εκλογές του 2009, που η ΝΔ έχασε από το ΠΑΣΟΚ και έπεσε στο 33,47%, σε απόλυτους αριθμούς είχε συγκεντρώσει 2.295.719 ψήφους. Υπερδιπλάσιους από όσους πήγαν προχθές στις κάλπες!
Πάμε και στην αντιπολίτευση; Με το 14,92% που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υποχώρησε απλώς κατά 2,91% σε σχέση με το 17,83% του Ιουνίου. Έχασε και (άλλους) 336.880 ψηφοφόρους. Αυτό αντιστοιχεί σε περισσότερο από το ένα τρίτο (το 36,2%) της περσινής εκλογικής του δύναμης. Αναλογικά, τεράστια απώλεια. Και επί του συνόλου του εκλογικού σώματος, οι 593.133 ψηφοφόροι της Κυριακής εκπροσωπούν όχι το 14,92% αλλά μετά βίας το 6%!!
Ίδια είναι στην πραγματικότητα και η τραγωδία του ΠΑΣΟΚ. Μπορεί να τσίμπησε κάτι σε ποσοστό κι από 11,84% να πήγε στο 12,79%, αλλά μέσα σε ένα χρόνο χάθηκαν 109.008 «πράσινοι» ψηφοφόροι. Δηλαδή το 17,6% της εκλογικής του δύναμης ή αλλιώς έναν στους έξι ψηφοφόρους του Ιουνίου του 2023. Κι όλο αυτό δεν αντιστοιχεί παρά στο …5% του όλου εκλογικού σώματος!
Κι αν τα συνυπολογίσει κανείς,
τότε προκύπτει ότι τα μέχρι σήμερα κόμματα εξουσίας (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ) αθροιστικά δεν εκφράζουν πλέον παρά ένα ποσοστό της τάξης του 23% της ελληνικής κοινωνίας. Ούτε καν έναν στους τέσσερις…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου