«Μόσχα, 16 Δεκέμβρη 2024
Καθώς η τρομοκρατία εξαπλώθηκε σ' όλη τη Συρία και τελικά έφτασε στη Δαμασκό το...
Σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή της ιστορίας του έθνους, όπου η αλήθεια πρέπει να έχει προτεραιότητα, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστούν αυτές οι στρεβλώσεις. Δυστυχώς, οι συνθήκες που επικρατούσαν εκείνη την εποχή, συμπεριλαμβανομένης της πλήρους διακοπής των επικοινωνιών για λόγους ασφαλείας, καθυστέρησαν τη δημοσίευση αυτής της δήλωσης. Αυτό δεν υποκαθιστά μια λεπτομερή περιγραφή των γεγονότων που έλαβαν χώρα, η οποία θα δοθεί όταν το επιτρέψει η ευκαιρία.
Πρώτον, η αναχώρησή μου από τη Συρία δεν είχε προγραμματιστεί ούτε έγινε τις τελευταίες ώρες των μαχών, όπως ισχυρίστηκαν ορισμένοι. Αντίθετα, παρέμεινα στη Δαμασκό, εκτελώντας τα καθήκοντά μου μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής, 8 Δεκέμβρη 2024. Καθώς οι τρομοκρατικές δυνάμεις διείσδυσαν στη Δαμασκό, κινήθηκα στη Λαττάκεια σε συντονισμό με τους Ρώσους συμμάχους μας, για να επιβλέψω τις πολεμικές επιχειρήσεις. Κατά την άφιξη στην αεροπορική βάση Hmeimim εκείνο το πρωί, έγινε σαφές ότι οι δυνάμεις μας είχαν υποχωρήσει πλήρως από όλες τις γραμμές μάχης κι ότι οι τελευταίες θέσεις του στρατού είχαν πέσει. Καθώς η κατάσταση στο έδαφος στην περιοχή συνέχιζε να επιδεινώνεται, η ίδια η ρωσική στρατιωτική βάση δέχθηκε εντεινόμενη επίθεση από επιδρομές drone. Χωρίς πρακτικά μέσα για αναχώρηση από τη βάση, η Μόσχα ζήτησε από τη διοίκηση της βάσης να οργανώσει μια άμεση εκκένωση στη Ρωσία το βράδυ της Κυριακής 8 Δεκέμβρη. Αυτό συνέβη μία ημέρα μετά την πτώση της Δαμασκού, μετά την κατάρρευση των τελευταίων στρατιωτικών θέσεων και την επακόλουθη παράλυση όλων των υπολοίπων κρατικών θεσμών.
Σε καμία στιγμή κατά τη διάρκεια αυτών των γεγονότων δεν σκέφτηκα να παραιτηθώ ή να αναζητήσω καταφύγιο, ούτε έγινε τέτοια πρόταση από άτομο ή κόμμα. Ο μόνος τρόπος δράσης ήταν να συνεχιστεί ο αγώνας ενάντια στην τρομοκρατική επίθεση.
Επαναλαμβάνω ότι το άτομο που από την πρώτη μέρα του πολέμου αρνήθηκε να ανταλλάξει τη σωτηρία του έθνους του για προσωπικό όφελος, ή να συμβιβάσει τον λαό του με αντάλλαγμα πολλές προσφορές και κολακείες, είναι το ίδιο πρόσωπο που στάθηκε δίπλα στους αξιωματικούς και στους στρατιώτες του στρατού στην πρώτη γραμμή, λίγα μέτρα μακριά από τους τρομοκράτες στα πιο επικίνδυνα κι έντονα πεδία μάχης. Είναι το ίδιο που στα πιο σκοτεινά χρόνια του πολέμου δεν έφυγε, αλλά παρέμεινε με την οικογένειά του δίπλα στους δικούς του ανθρώπους, αντιμετωπίζοντας την τρομοκρατία κάτω από βομβαρδισμούς και τις επαναλαμβανόμενες απειλές τρομοκρατικών εισβολών στην πρωτεύουσα για δεκατέσσερα χρόνια πολέμου. Επιπλέον, το άτομο που δεν εγκατέλειψε ποτέ την Αντίσταση στην Παλαιστίνη και τον Λίβανο, ούτε πρόδωσε τους συμμάχους του που του στάθηκαν και δεν μπορεί να είναι το ίδιο άτομο που θα εγκατέλειπε τον λαό του, ή θα πρόδιδε τον στρατό και το έθνος στο οποίο ανήκει.
Ποτέ δεν αναζήτησα θέσεις για προσωπικό όφελος, αλλά πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου θεματοφύλακα ενός εθνικού εγχειρήματος, που υποστηρίζεται από την πίστη του Συριακού λαού, που πίστεψε στο όραμά του. Πάντα είχα ακλόνητη πίστη στη θέληση και την ικανότητά του να προστατεύσει την Πολιτεία, να υπερασπιστεί τους θεσμούς της και να στηρίξει τις επιλογές του μέχρι την τελευταία στιγμή.
Όταν το κράτος πέφτει στα χέρια της τρομοκρατίας και χάνεται η δυνατότητα ουσιαστικής συνεισφοράς, κάθε θέση γίνεται άσκοπη, καθιστώντας την κατοχή της χωρίς νόημα. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν μειώνει τη βαθιά μου αίσθηση ότι ανήκω στη Συρία και τον λαό της, έναν δεσμό που παραμένει ακλόνητος ανεξάρτητα από τη θέση ή την περίσταση. Είναι ένα ανήκω γεμάτο ελπίδα ότι η Συρία θα είναι και πάλι Ελεύθερη και Ανεξάρτητη.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου