Του Γιώργη Γιαννακέλλη
“Με πείσανε να γίνω ρεβιζιονιστής, και να γυρίσω δίσκο”, τραγουδούσε ο Ασιμος και μένα μου ήρθε μια ρεβιζιονιστική φλασιά, μετά από μια επαφή που είχα με έναν “νόμιμο” φακελάκια γιατρό.
Ας κάνω ταληράκια τι εννοώ, παρουσιάζοντας την πραγματικότητα όπως την αντιλαμβάνομαι:
Δεδομένο 1ο. Αναμφισβήτητα το διαδίκτυο παίζει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της λεγόμενης κοινής γνώμης. Η δημιουργία του νεοδημοκρατικού μηχανισμού της Ομάδας Αλητείας και το γεγονός ότι πρόσφατα πρωτοκλασάτος υπουργός μηνύει χρήστη του Χ για ένα σκωπτικό σχόλιο που έκανε, επιβεβαιώνουν αυτή την εκτίμηση. Αλλωστε, όπως είδαμε πριν μερικές μέρες, αρκούσε ένα διαδικτυακό κάλεσμα που έκανε η Μαρία Καρυστιανού για να βρεθούμε δεκάδες χιλιάδες πολίτες στους δρόμους.
Δεδομένο 2ο. Τα πολιτικά κόμματα, λαμβάνουν απόλυτα υπ’ όψιν τους το ισοζύγιο που έχουν οι αποφάσεις τους. Τρομάζουν δηλαδή με το πολιτικό κόστος που θα έχουν οι επιλογές τους αν είναι κάθετα αντίθετες με το λαϊκό συναίσθημα. Το ότι έχουν σαν ευαγγέλιο τους τις δημοσκοπήσεις για την χάραξη της πολιτικής τους, το μαρτυρεί.
Δεδομένο 3ο. Ενας διαχρονικός καρκίνος στην Ελληνική κοινωνία είναι οι επιστήμονες έμποροι πόνου. Οι γιατροί φακελάκηδες. Με τα όσα επανήλθαν στην δημοσιότητα με την σύλληψη του διευθυντή καρδιοχειρουργικής κλινικής στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο, Δημήτρη Λυμπεριάδη, ο οποίος μετάτρεψε τον πόνο και την αγωνία συνανθρώπων μας σε πηγή παράνομου πλουτισμού, γίνεται ακόμα πιο έντονη η αναγκαιότητα να μπει φρένο στην δραστηριότητα των εγκληματιών με ιατρικό πτυχίο.
Δεδομένο 4ο. Από τη σύσταση του ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει ούτε μία δημόσια καταγεγραμμένη περίπτωση γιατρού που να στερήθηκε την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος επειδή πιάστηκε και καταδικάστηκε για φακελάκι. Ο νόμος το προβλέπει, αλλά στην πράξη μένει γράμμα κενό. Οι εγκληματίες με το λευκό κολάρο που παίζουν με ανθρώπινες ζωές και εκβιάζουν για να “φακελάκι”, προστατεύονται από ένα πλέγμα αλληλοκαλύψεων, και γραφειοκρατίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι ο Καρδιολόγος που αναφέραμε αν και είχε καταδικαστεί με ένα χρόνο φυλακή, πάλι για υπόθεση δωροδοκίας, εξακολουθούσε να ασκεί το επάγγελμα του και να εφαρμόζει την ίδια τακτική.
Δεδομένο 5ο. Το διαδίκτυο σε αυτή την περίπτωση μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο. Και συγκεκριμένα να υπάρξει μια πρωτοβουλία που να συντονίσει όλους/ες τους διαχειριστές, ή τέλος πάντων όσους έχουν την διάθεση, προοδευτικών ιστοσελίδων μόνο για ένα πράγμα. Να πιέσει όλα τα πολιτικά κόμματα να φέρουν ένα νόμο που να αποτελείται μόνο από μια πρόταση:
«Οποιος γιατρός καταδικαστεί τελεσίδικα γιατί απαιτούσε “φακελάκι”, στερείτε την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος».
Συντάσσεται, λοιπόν και στέλνεται σε όλες τις κοινοβουλευτικές ομάδες, ένα σχετικό κείμενο, που θα φέρει την υπογραφή αρκετών ιστοσελίδων με την ΑΠΑΙΤΗΣΗ να ψηφιστεί ο νόμος που αναφέραμε. Ταυτόχρονα δημιουργούμε σχετική αφίσα και την τοποθετούμε μόνιμα στην αρχική σελίδα των ιστότοπων μας.
Από εκεί και πέρα, η μπάλα είναι στο δικό τους γήπεδο. Αν μας γράψουν στα μέζεα τους,
απευθυνόμαστε στον λαϊκό παράγοντα. Ερχόμαστε σε επαφή με συνδικαλιστικές, εργατικές και πολιτικές συλλογικότητες και οργανώνουμε μαζική διαδήλωση. με αποκλειστικό αίτημα την ψήφιση αυτού του νόμου.Γιατί ο εκβιασμός της ζωής με αντάλλαγμα ένα φακελάκι είναι έγκλημα. Και ήρθε η ώρα να κοπεί το χέρι που το απαιτεί.
Το ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ, για ευνόητους λόγους, δεν έχει ιδιαίτερες συμπάθειες στον ρεβιζιονιστικό χώρο. Οπότε αν αναλάβουμε εμείς την πρωτοβουλία για την κίνηση που περιγράψανε παραπάνω, το πιο πιθανόν είναι να μην υπάρξει ανταπόκριση. Οπότε ας ελπίσουμε ότι μια λιγότερο “χρωματισμένη” ιστοσελίδα από την δική μας, θα αναλάβει τον συντονισμό για να δημιουργηθεί ένα μαζικό κίνημα που θα βάλει τέλος στον καρκίνο που μαστίζει την ελληνική κοινωνία και είναι οι γιατροί έμποροι πόνου.
Εμείς φυσικά, σε μια τέτοια περίπτωση θα συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις.
http://vathikokkino
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου