ΕΠΕΤΕΙΟΣ! Ο ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΑΡΧΙΔΟΣΙΛΟΓΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΑΛΛΗΣ, "ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ" ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ....

Praxis Review

"Διεξάγων ο Άξων σκληρόν αγώνα κατά του κομμουνιστικού κινδύνου, δικαιούται να έχει τουλάχιστον την αξίωσιν όπως μη δημιουργεί εις αυτόν ο ελληνικός λαός περιπλοκάς": Σαν σήμερα, 26 Οκτώβρη 1946, πεθαίνει ο εγκληματίας αρχιδωσίλογος Ιωάννης Ράλλης, "Πρωθυπουργός" της κατοχής.
Ο Ράλλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1878. Ήταν γιος του Δημητρίου Ράλλη, που υπήρξε επανειλημμένα πρωθυπουργός στο διάστημα 1897-1921. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα, τη Γαλλία και τη Γερμανία. Ξεκίνησε την συμμετοχή του στα δημόσια πράγματα ως "Μακεδονομάχος", αφού συμμετείχε στην

οργάνωση του αντάρτικου που προωθούσε τα συμφέροντα του ελληνικού κράτους στην οθωμανοκρατούμενη Μακεδονία, ως συνιδρυτής του "Μυστικού Ελληνικού Μακεδονικού Κομιτάτου" το 1904. Η πολιτική του καριέρα ξεκίνησε το 1906, όταν εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής κάτι που θα πετύχαινε

σχεδόν χωρίς διακοπή ως το 1936. Υπηρέτησε ως υπουργός ναυτικών στη βραχύβια κυβέρνηση του πατέρα του το 1920. Ως στέλεχος των Λαϊκών, πέρασε από το Υπουργείο Εξωτερικών, Εσωτερικών κι αεροπορίας. Μετά απο σύγκρουση με τον Τσαλδάρη, (τότε ηγέτη του Λαικού κόμματος) κατόρθωσε να

επανεκλεγεί το 1936. Το 1943, αμέσως μετά την κατάρρευση της "κυβέρνησης" του δωσίλογου Λογοθετόπουλου απο τις εργατικές και λαικές κινητοποιήσεις ενάντια στην επιστράτευση των ναζί, ο Ράλλης διορίζεται δωσίλογος "Πρωθυπουργός" και συγκροτεί νέα αστική "κυβέρνηση" που αναλαμβάνει να στηρίξει τους ναζί απέναντι στην αντίσταση του ΕΑΜ, που διεκδικεί την απελευθέρωση της χώρας με κοινωνικά δικαιώματα για τον λαό. Έλληνες αστοί ενώνονται-ξανά-με τους ναζί ενάντια στους εργάτες και τον λαό της Ελλάδας, ενάντια στην εθνική αντίσταση, ώστε η δωσιλογική "κυβέρνηση" να "πατάξη οιανδήποτε απόπειραν διασαλεύσεως της τάξεως, οθενδήποτε και αν ήθελε προέλθη αύτη"(όπως έλεγε ο Ράλλης στο "πρωθυπουργικό"διάγγελμα του) δηλαδή να συνεχίσουν να εκμεταλλεύονται τον λαό, όπως έκαναν σε όλη την κατοχή και πριν απο αυτήν. Με το που διορίζεται

"Πρωθυπουργός", ο Ράλλης πείθει τους κατακτητές να συμφωνήσουν στην ίδρυση "Ελληνικών Ες-Ες" που θα αναλάβουν δράση κατά του λαού ώστε να εξοικονομηθεί και "γερμανικό αίμα" (όπως έλεγαν οι ναζί). Έτσι, ιδρύει τα "Τάγματα Ασφαλείας"(με την βοήθεια και Φιλελεύθερων, Βενιζελικών κ.α

ενω παράλληλα ανασυγκροτεί την "Ειδική Ασφάλεια" (μια αντικομμουνιστική υπηρεσία χαφιέδων και βασανιστών που είχε ιδρύσει ο Βενιζέλος και είχε αξιοποιήσει και ο φασίστας Μεταξάς). Ακολουθεί ένα όργιο βίας και εγκλημάτων κατά του Ελληνικού λαού σε όλη τη χώρα. Το Νοέμβρη του 1943 τα

"Τάγματα Ασφαλείας", λίγο μετά την ίδρυση τους, με την καθοδήγηση της Γκεστάπο, περικυκλώνουν τα νοσοκομεία στα οποία νοσηλεύονταν οι ανάπηροι ήρωες του αλβανικού μετώπου του 40 και ακολουθεί πογκρόμ με εκατοντάδες εκτελέσεις και χιλιάδες συλλήψεις. Στην Αθήνα, διαδραματίζουν,

βασικό ρόλο στα ναζιστικά μπλόκα στις γειτονιές. Στην ύπαιθρο, συμμετέχουν στις πυρπολήσεις ολόκληρων χωριών. Στην Πελοπόννησο, οργανώνουν ναζιστικά πογκρόμ ενάντια στον άμαχο πληθυσμό, όπως στην Μεσσηνία, όπου το "τάγμα Μελιγαλά", μαζί με τους ναζί, πρωταγωνιστεί στην επιχείρηση

"Ερωδιός". Ακολουθούν πρωτοφανή εγκλήματα σε όλη την περιοχή: Εκτελέσεις, βιασμοί, βασανισμοί, λεηλασίες, κλοπές κ.α. Σε όλη την επικράτεια, οι εγκληματίες των "Ταγμάτων Ασφαλείας"(που ο λαός τους αποκαλεί και "Ράλληδες" ή "Γερμανοτσολιάδες"), επιτίθενται σε οποιονδήποτε δεν

συνεργάζεται με τους ναζί και προσπαθεί να αποτρέψει τις λεηλασίες και τις εκτελέσεις τους. Καταδίδουν κάθε αντιστασιακό (η την οικογένεια του, τους φίλους και συγγενείς του) στις ναζιστικές αρχές και συχνά αναλαμβάνουν να τον εκτελέσουν οι ίδιοι. Το καθεστώς των εγκλημάτων και του τρόμου των Ταγμάτων Ασφαλείας δεν γνωρίζει όρια. 

(Ο δωσίλογος "Πρωθυπουργός" Ράλλης, με τον διοικητή των Ταγμάτων Ασφαλείας Πλυτζανόπουλο, τιμούν την χιτλερική "Ημέρα των Ηρώων" στον Άγνωστο Στρατιώτη. Πίσω αριστερά, ο δωσίλογος αρχηγός της αστυνομίας Έβερτ)

Την ίδια περίοδο, η "Ειδική Ασφάλεια" στρατολογεί κοινωνικά κατακάθια απο τον υπόκοσμο της Αθήνας και του Πειραιά, δημιουργεί ένα σύστημα άμεσης προαγωγής αξιωματικών ανάλογα με το πόσους αντιστασιακούς έχουν συλλάβει, βασανίσει η εκτελέσει, στρατολογεί πολλά μέλη της"Χ"του φασίστα Γρίβα  ως χωροφύλακες και ακολουθεί νέο όργιο τρομοκρατίας και βίας στην Αθήνα, με την ενθουσιώδη υποστήριξη και συνεργασία των ναζί: 

Συλλήψεις χωρίς εντάλματα, βασανισμοί μέχρι θανάτου,εκτελέσεις χωρίς καν καταδικαστικές αποφάσεις. Παράλληλα, η "Ειδική" έστησε κέντρο βασανιστηρίων στο επιταγμένο ξενοδοχείο Κριστάλ της οδού Ελπίδος, όπου ξεπέρασε σε βαρβαρότητα ακόμα και τους ναζί. 

(Ο Ράλλης ενθαρρύνει και συγχαίρει αξιωματικούς της Ειδικής. Πρώτος αριστερά ο Βασίλειος Ντερτιλής, πρώτος Διοικητής των Ταγμάτων Ασφαλείας)

Οι ομάδες της Ειδικής δολοφονούσαν απεργούς στους χώρους δουλειάς, αντιστασιακούς κ.α ενω πολλούς τους δολοφονούσαν στα κρατητήρια μετά απο βασανιστήρια και πετούσαν τα πτώματα σε δρόμους και υπονόμους. Άλλες φορές,προσπαθούσαν να αποσπάσουν χρήματα απο τα θύματα. Το καλοκαίρι του 1944,γύρω απο την πλατεία Βικτωρίας

κάθε πρωί υπήρχαν κακοποιημένα πτώματα. Μέχρι και τις τελευταίες μέρες της λειτουργίας της, λίγο πριν την απελευθέρωση, η Ειδική βασάνιζε και δολοφονούσε. Ενω τα Τάγματα Ασφαλείας και η Ειδική Ασφάλεια-μαζί με τους ναζί-τρομοκρατούν,βιάζουν,δολοφονούν, λεηλατούν, ο Ράλλης παίρνει Έλληνες εργοδότες: Τον Δεκέμβριο του 1943 ο δωσίλογος "υφυπουργός" Εργασίας Νικόλαος Καλύβας "απελευθερώνει"τις απολύσεις και έτσι ο κάθε εργοδότης μπορεί να απολύσει-μέσα στην πείνα της κατοχής-οποιονδηποτε εργάτη που διεκδικεί δικαιώματα, δεν επικροτεί τους ναζί κατακτητές κ.α


Με την απελευθέρωση, ο Ράλλης "συλλαμβάνεται". Τον Δεκέμβρη του 1944 βρίσκεται "φυλακισμένος" (στην πραγματικότητα υπο προστασία) στις φυλακές Αβέρωφ μαζί με άλλους δωσίλογους. Όταν,18 Δεκέμβρη 1944 ο ΕΛΑΣ επιτίθεται στις φυλακές για να συλλάβει και να τιμωρήσει τους δωσίλογους,

η φρουρά των φυλακών ανοίγει τα κελιά των "κρατουμένων" δωσιλόγων και σε ορισμένους δίνει και όπλα, για να τους ενισχύσει στην άμυνα κατά του ΕΛΑΣ! Οι περισσότεροι δωσίλογοι-και ο Ράλλης- φυγαδεύτηκαν. Το 1945 αρχίζει η δίκη-παρωδία του Ράλλη και των άλλων αρχιδωσίλογων.

Συνήγορος του ήταν ο γιος του και μετέπειτα αρχηγός της ΝΔ και Πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης και ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, παππούς του σημερινού βουλευτή/Υπουργού της Ν.Δ Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη. Και οι δύο ισχυρίσθηκαν ότι "προσέφερε τεράστιες εθνικές υπηρεσίες κατά την κατοχή".


Καταδικάστηκε σε ισόβια, όμως πήγε σπίτι του για λόγους υγείας.Πέθανε το 1946. Στην κηδεία του ένας δεσπότης χοροστάτησε. Ο τέως αυλάρχης τού Γλύξμπουργκ, αξιωματ.των Ταγμ.Ασφαλείας (τότε στον "εθνικό στρατό"), πρώην "υπουργοί", ναύαρχοι, βουλευτές των Λαϊκών/Φιλελεύθερων, ήταν εκεί.