Στις 13 Αυγούστου ο Καραμανλής στέλνει τελεσίγραφο στον Κίσινγκερ υπουργό εξωτερικών της Αμερικής, και του αναφέρει πώς αν ισχύουν οι πληροφορίες περί νέας επίθεσης στην Κύπρο, είτε θα παραιτηθεί είτε θα αναγκαστεί να κηρύξει τον Πόλεμο στην Τουρκία.
Στις 14 Αυγούστου ξεκινάει ο Αττίλας 2, στις εκκλήσεις για βοήθεια από την Κύπρο ο Καραμανλής απαντά την ιστορική φράση «Η Κύπρος κείται μακράν!». Η ΕΛΔΥΚ και η Εθνική Φρουρά της Κύπρου πολέμησαν ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ τους Τούρκους και έτσι χάθηκε το 40% του νησιού.
Από Τότε ο Καραμανλής που εμείς τον λέμε «Εθνάρχη» ΔΕΝ πάτησε ΠΟΤΕ το πόδι του στην Κύπρο μέχρι που πέθανε. Οι φάκελοι της Κύπρου παραμένουν ακόμα κλειστεί, 40 χρόνια μετά. Ο Λόγος είναι γνωστός.
Στο πλαίσιο της «συμμαχικής συνωμοτικής δραστηριότητας», οι Τούρκοι από τις 20 Ιουλίου 1974 μέχρι τις 24 Ιουλίου κατάφεραν να στείλουν στην Κύπρο μαζι με τους αλεξιπτωτιστές περίπου 6.000 στρατιώτες.
Στο διάστημα αυτό πολιτικά υπεύθυνοι στην Αθήνα ήσαν οι συνεργάτες της «Kissinger and associates», Δ. Ιωαννίδης , Φ. Γκιζίκης , Γρηγόριος Μπονάνος Αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων , ο Αντιστράτηγος Γαλατσάνος, Αρχηγός ΓΕΣ, ο Αντιναύαρχος Πέτρος Αραπάκης αρχηγός ΓΕΝ, ο ,αντιπτέραρχος Αλέξανδρος Παπανικολάου αρχηγός ΓΕΑ, ο Νικ. Κεχριμπάρης διοικητής της 28ης Τακτικής Αεροπορικής Δυνάμεως ,ο αντιστράτηγος Ιωάννης Ντάβος διοικητής Γ΄ΣΣ. Και άλλοι γαλονάτοι.
Με την Κυβέρνηση του Καραμανλή ,από τις 24 Ιουλίου μέχρι τις 14 Αυγούστου που ξεκίνησε ο ΑΤΤΙΛΑΣ 2 , οι Τούρκοι μετέφεραν και αποβίβασαν στην Κύπρο 20.000 άνδρες και 100 άρματα. Σε αυτό το διάστημα πολιτικά υπεύθυνοι στην Αθήνα ήσαν συνεργάτες της «Kissinger and associates», Κ.Καραμανλής,
Ε.Αβέρωφ, Φ. Γκιζίκης, Γρηγόριος Μπονάνος ,Πέτρος Αραπάκης, Αλέξανδρος Παπανικολάου, Ιωάννης Ντάβος.Η Αθήνα, προτάσσοντας το συμμαχικό συμφέρον εφάρμοσε αυστηρά την εκεχειρία και δεν έστειλε ούτε μισό φαντάρο στην Κύπρο, ενώ τα ελληνικά υποβρύχια παρακολουθούσαν τις τουρκικές «παντόφλες», να μεταφέρουν στρατό και εφόδια.
Η τρίτη ελληνική δημοκρατία του Καραμανλή, ξεκίνησε τον κύκλο της, τον Ιούλιο του 1974 με την εσχάτη προδοσία της Κύπρου .
Η διαταγή για την «αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα», είχε δοθεί από το κλιμάκιο της Cia , στους υποπράκτορες/ρουφιάνους της υπηρεσίας, Μπονάνο, Αραπάκη, Παπανικολαου, Ντάβο,Γκράτσιο, Γκιζίκη από τις 21 Ιουλίου, και ο μέγας σκηνοθέτης, και υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών Κίσινγκερ, την είχε ανακοινώσει στην Ουάσιγκτον σχεδόν 12 ώρες πριν την σύσκεψη υπό τον Γκιζίκη.
- Ενώ στην Αθήνα ξημέρωνε η 23η Ιουλίου 1974, ο Κίσινγκερ είχε δηλώσει στους δημοσιογράφους. «Ενδεχομένως αυτή τη στιγμή πραγματοποιείται στην Αθήνα πολιτική μεταβολή» .
- Το πώς γνώριζε ο Κίσινγκερ, τόσες ώρες πριν, αυτά που θα συνέβαιναν στην Αθήνα είναι πολύ απλό να απαντηθεί. Εκείνος διέταξε τις εξελίξεις.
Το γαλλικό προεδρικό αεροσκάφος το οποίο έθεσε στη διάθεση του «εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή» ο γάλλος πρόεδρος Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εσταίν, που «ήταν στενός προσωπικός του φίλος», σκόπιμα προσγειώθηκε στο Ελληνικό, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, για να πιάσουν την ημέρα της Λωζάνης.
Αργότερα ορκίστηκαν οι πρώτοι υπουργοί. την ίδια μέρα της 24ης και συμπληρώθηκε την 27η Ιουλίου. Η κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας έδωσε εντολές για την αυστηρή τήρηση της εκεχειρίας στην Κύπρο, έστειλε τον Γ. Μαύρο στις συνομιλίες της Γενεύης, και διέταξε άμεση απελευθέρωση των λιγοστών πολιτικών κρατουμένων του Ιωαννίδη, δεδομένου ότι τους πολιτικούς κρατούμενους τους είχε απελευθερώσει ο Παπαδόπουλος με την γενική αμνηστία της 22ας Αυγούστου 1973.
Εάν μάλιστα ο μέγας ραβίνος Κίσινγκερ, δεν είχε ανατρέψει με το αριστερό του χεράκι που το έλεγε Cia/Ιωαννίδη τον Μαρκεζίνη ,στις 25 Νοεμβρίου 1973, η «Κοινοβουλευτική Δημοκρατία» θα είχε αποκατασταθεί από τις 10 Φεβρουαρίου 1974, δημοκρατικός πρωθυπουργός θα ήταν ο Μαρκεζίνης, και οι Τούρκοι δεν θα είχαν πατήσει πόδι στην Κύπρο.
- Θα πρέπει να σκεφτούμε γιατί ο διοικητής του Γ΄ Σώματος Στρατού αντιστράτηγος Nτάβος, απειλούσε να κατέβει από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, μετά τις 20 Ιουλίου και γιατί γιατί δεν το έκανε αυτό στις 16 Ιουνίου;
- Θα πρέπει να σκεφτούμε γιατί ο διοικητής του Γ΄ Σώματος Στρατού αντιστράτηγος Nτάβος, απειλούσε να κατέβει από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, αντί να πάει με τα τεθωρακισμένα του στην Κωνσταντινούπολη.
- Θα πρέπει να σκεφτούμε γιατί ο ΑΣΔΕΝάρχης Α. Γκράτσιος, που ζητούσε , μετά τις 20 Ιουλίου , με διακήρυξη – τελεσίγραφο που συνυπέγραφαν 250 «καραμανλικοί αξιωματικοί» , τον σχηματισμό κυβέρνησης υπό την προεδρία του εθνοσωτήρα K. Καραμανλή, γιατί δεν συνέλαβε στις 16 Ιουλίου με τις δυνάμεις της ΑΣΔΕΝ τον διοικητή της ΕΣΑ;
- Θα πρέπει να σκεφτούμε , γιατί οι άνθρωποι των αμερικανών, ο στρατηγός Μπονάνος, ο αντιναύαρχος Αραπάκης, και ο αντιπτέραρχος Παπανικολάου, «αποφάσισαν να μην υπακούουν στον Ταξίαρχο» στις 21 Ιουλίου 1974, ενώ τον υπάκουαν και του χτυπούσαν προσοχές από τις 25 Νοεμβρίου 1973 και γιατί συνέπραξαν μαζί στο πραξικόπημα και διευκόλυναν την τουρκική εισβολή στην Κύπρο;
Η απάντηση είναι απλή και εύκολη.
Στις 25 Νοεμβρίου ο Ιωαννίδης ήταν ο εκλεκτός των Αμερικανών. Στις 21 Ιουλίου, ολοκληρώθηκε η αποστολή του και τον πέταξαν στα σκουπίδια. Οι εντολές που είχαν οι Μπονάνος, Αραπάκης, και Παπανικολάου, από τους «Kissinger and associates», ήταν να υπακούουν τον ταξίαρχο. Όταν τους είπαν να υπακούουν τον Καραμανλή, έκαναν αυτό που τους είπαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου