Εκεί στο Ντράφι, στην μονοκατοικία του Κασιδιάρη, επικρατεί απόλυτη ησυχία, αυτό που λένε νεκρική σιγή.
Ούτε γάτα πεινασμένη δεν θα τολμούσε να περάσει, καταλαβαίνοντας ότι μπορεί να κινδυνεύσει σοβαρά η σωματική της ακεραιότητα απ’ αυτό το… παλικάρι που στις 29 Νοεμβρίου γίνεται 40 ετών. Ή μήπως έχει επικαλεστεί κι αυτός ότι είναι ζωόφιλος; Γιατί αυτές τις μέρες έχουν πει πολλά για να βρουν ελαφρυντικά, αστειότητες με τις οποίες θα γελούσαν και μικρά παιδιά.
Πιθανότατα δεν θα σβήσει κεράκια φέτος. Ποιος έχει όρεξη να σβήνει κεριά στη φυλακή πίσω από τα κάγκελα…
Στο αυτοκίνητο κάποιων ρεπόρτερ που έκαναν βάρδια περιμένοντας τις εξελίξεις –τη σύλληψη δηλαδή και τα «βραχιολάκια»- ακουγόταν μελαγχολική η φωνή του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα,
Εκεί στο Νότο
που τρίζει ο θάνατος κι η αγάπη κάνει κρότο
σαν άδειο κάθισμα ταξίδεψα για χρόνια
ψάχνοντας να βρω το κατάλληλο κορμί…
Ο πλακατζής ρεπόρτερ παράφρασε τον στίχο:
Ψάχνοντας να βρω το κατάλληλο κελί!
Γιατί ξέρει καλά –ο Κασιδιάρης, όπως κι ο ρεπόρτερ- πως ότι και να κάνει, ένα υγρό κελί τον περιμένει, μπαίνοντας τέλος στην (όπως νόμιζε) ασύδοτη και ατιμώρητη παρουσία του.
Στα 40 του λοιπόν στη φυλακή, αλλά η τρικυμία εν κρανίω παραμένει. Γιατί, για να το αντέξει το μυαλό του, στην ουσία έβαλε τον εαυτό του δίπλα στον… Θεμιστοκλή και τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη!
Η ανάρτηση του λίγο μετά την ανακοίνωση των ποινών από το δικαστήριο, μνημείο θράσους. Ή μήπως ΚΑΙ παραφροσύνης;
«Όσοι μάχονται έντιμα για την Ελλάδα – από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι και σήμερα – φυλακίζονται, εξορίζονται, δολοφονούνται. Από τον Θεμιστοκλή μέχρι τον Κολοκοτρώνη, είναι Τιμή να συνεχίζεις αυτή τη μακρά Παράδοση Αγώνων και Αυτοθυσίας για την Πατρίδα».
Ένας καλός ψυχίατρος πιθανότατα θα είχε να εξηγήσει πολλά…
Το δικαστήριο λοιπόν του επέβαλε κάθειρξη 13 ετών και 6 μηνών, θ’ ασπρίσουν τα μαλλιά του στη φυλακή.
Τι να λέει άραγε η οικογένειά του και πώς να νιώθει; Να ασπάζεται ίσως την άποψη του επί σειράν ετών αρχηγού του και καθοδηγητή του, του Νίκου Μιχαλολιάκου, που είπε ότι το δικαστήριο καταδίκασε τις ιδέες τους ορίζοντας σαν έγκλημα τον εθνικισμό;
Μπορεί. Μπορεί και όχι όμως. Γιατί κανείς γονιός δεν γίνεται να καμαρώνει για έναν άνθρωπο που χτυπούσε, απειλούσε, τρομοκρατούσε, έβγαζε μίσος και οχετό από μέσα του.
Και πώς να ένιωθε αλήθεια ένας πατέρας που άκουγε τον γιο του να τραγουδάει τον ύμνο της ναζιστικής Γερμανίας, κρατώντας τη σημαία του Τρίτου Ράιχ;
Που έχει σβάστικα στον αριστερό ώμο, που πρωταγωνιστούσε σε επιθέσεις, οργανώνοντας πογκρόμ;
Που άκουσε το (πρώτο δικαστήριο) να τον κατηγορεί ότι
«διευθύνει, κατευθύνει, καθοδηγεί, εκπαιδεύει και καθορίζει το πλαίσιο δράσης»;
Τι να σκεφτόταν κανείς βλέποντας τον να χτυπάει απλούς ανθρώπους όπως εκείνο τον άτυχο κάμεραμαν και τον φωτορεπόρτερ που… τόλμησαν να βρίσκονται στο διάβα του;
Τους αντιμετώπισε χειρότερα κι από… κατσαρίδες, και, αν γινόταν, θα τους έλιωνε στο τσιμέντο. Εκτόνωσε την οργή του με ένα χαστούκι και μια κλοτσιά από πίσω!
Να ήταν άραγε αυτοί οι συγκεκριμένοι μεροκαματιάρηδες εσωτερικοί εχθροί; Γιατί κάποτε, μπροστά στο άγαλμα του Λεωνίδα, είχε παρουσιάσει την Χρυσή Αυγή ως ασπίδα της Σπάρτης που αναμένει «τη στιγμή της μεγάλης αντεπίθεσης, βαδίζοντας στα χνάρια της αρχαίας Κρυπτείας που έπληττε αθόρυβα μέσα στο απόλυτο σκότος και τη σιωπή τους εσωτερικούς εχθρούς της πόλεως»!
Ας είμαστε ρεαλιστές. Τον κάθε Κασιδιάρη –και τον ίδιο βεβαίως- τους καταδίκασαν οι πράξεις, οι μέθοδοι, η χυδαία επίδειξη τραμπουκισμού, με τα περιστατικά να είναι μυριάδες.
Κι όχι τα «απλά» με τη Λιάνα Κανέλλη, τον Νίκο Δένδια, άλλους βουλευτών και πολιτευτές, αλλά τρομακτικές ενέργειες ενός καθαρού αυγού του φιδιού. Γιατί περί αυτού πρόκειται.
Οι απόψεις του για την κοινωνία; Αυτές που είπε στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας τον περασμένο Φεβρουάριο.
«Βγάλτε τον σκασμό ξεφτιλισμένοι. Σαβούρες, ελεεινοί και τρισάθλιοι»!
Ο εκπαιδευτής των ταγμάτων εφόδου (!) κι οργανωτής δολοφονικών πογκρόμ, αυτός που επέβαλε στους δικούς του το σύνθημα «Rudolf Hess, στον τάφο σου μην κλαις, εμείς θα αναστήσουμε και πάλι τα SS»», αυτός που έγραψε στην εφημερίδα της Χρυσής Αυγής (20 Απριλίου 2011) ότι ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν «μέγας κοινωνικός αναμορφωτής και οργανωτής ενός κράτους προτύπου», θα έχει μπροστά του πολλά χρόνια στη φυλακή για να θυμηθεί τα… μεγαλεία του!
Αλλά η Δημοκρατία δεν απειλείται, κι ας έλεγε μέσα στη Βουλή μόλις πρόπερσι ότι εάν υπήρχε στρατός και σώματα ασφαλείας στην Ελλάδα θα έπρεπε οι ένοπλες δυνάμεις να συλλάβουν τον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο της Δημοκρατίας!
Το μεγαλύτερο κομμάτι του ελληνικού λαού ανακουφίστηκε με την κατάληξη αυτού του μορφώματος και περιμένει να δει τους πρωτεργάτες –με τον Κασιδιάρη σε περίοπτη θέση- να οδηγούνται με χειροπέδες στις φυλακές, παίρνοντας ό,τι τους αξίζει.
Αλλά για να μην ξεχνάμε: περίπου μισό εκατομμύριο (!) Έλληνες (440.894 το 2012 και 536.913 στις ευρωεκλογές του 2014) ψήφισαν Χρυσή Αυγή και την ανέδειξαν δύο φορές τρίτο κόμμα στη Βουλή!
Ευτυχώς τα αυγά σπάνε. Κι ας είναι και του φιδιού. Και τα φίδια ξεδοντιάζονται. Αρκεί να τους βγάλουν όλα μα όλα τα δόντια και να στειρώσουν εκείνη τη σκύλα του φασισμού που εξακολουθεί να γεννάει…
γράφει o Μένιος Σακελλαρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου