Απάντηση στα κατ΄ εντολή της Κυβέρνησης δημοσιεύματα.
Για ακόμη μία φόρα μέσα από κατευθυνόμενα δημοσιεύματα η Κυβέρνηση προσπαθεί, από τη μία να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ και από την άλλη να εξαπατήσει την κοινή γνώμη.
Αποκρύπτοντας παντελώς τις τιμές ρεκόρ του νικελίου και τις δυνατότητες υπερκερδοφορίας που έχει η ΛΑΡΚΟ. Παρουσιάζοντας τη διαχρονικά συνειδητή και εικονική υπερχρέωση της ως «αντικειμενική» και κρατώντας παράλληλα «σιγή ιχθύος» για την πλήρη απαξίωση της επιχείρησης κατά την τελευταία διετία που την έφτασε σήμερα να είναι «προ των πυλών» το σταμάτημα και του τελευταίου ηλεκτροκάμινου. Η κυβέρνηση προσπαθεί να παρουσιάσει την ΛΑΡΚΟ ως μία «ζημιογόνα επιχείρηση και ότι οι εργαζόμενοι αποτελούν εμπόδιο στην πολιτική λύση που προωθεί»,
εμφανίζοντας μάλιστα αυτή την προοπτική ως «μονόδρομο».Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΜΙΑ.
Δεν θα κουραστούμε να αναδεικνύουμε τις δυνατότητες της ΛΑΡΚΟ:
Η Χώρα μας έχει στο υπέδαφος της το 90% των συνολικών κοιτασμάτων Νικελίου και Κοβαλτίου σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και η ΛΑΡΚΟ είναι η μοναδική επιχείρηση που παράγει σιδηρονικέλιο αξιοποιώντας τα δικά της μεταλλεύματα. Από το 1960 έως σήμερα έχουν παραχθεί 800.000 τόνοι Νικελίου και σύμφωνα με τις επίσημες καταγραφές στο υπέδαφος της χώρας μας υπάρχουν τουλάχιστον άλλοι 2 εκατομμύρια. Οι δυνατότητες παραγωγής της, ετησίως είναι 18.000 τόνους νικελίου Χ 35.000 $ ο τόνος = 630.000.000 $. Αυτό και με απλά μαθηματικά, σημαίνει διασφάλιση όλων των σημερινών θέσεων εργασίας με πλήρη εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα για τα επόμενα 100 χρόνια και παράλληλα 330.000.000 $ καθαρά κέρδη ετησίως.
Προοπτική της ΛΑΡΚΟ:
Παραγωγή Ανοξείδωτου Χάλυβα αξιοποιώντας το συγκριτικό πλεονέκτημα( έναντι των υπόλοιπων παραγωγών αν.χάλυβα που χρειάζεται να εισάγουν και να επανατήξουν το σιδηρονικέλιο) που δίνει η καθετοποιημένη και συνεχόμενη γραμμή παραγωγής.
Παράλληλη παραγωγή καθαρού Νικελίου και Κοβαλτίου με την μέθοδο της υδρομετάλουργίας.
Αξιοποίηση όλων των υποπροϊόντων και όλων των ενεργειακών δυνατοτήτων κ.α.
Αυτό σημαίνει δημιουργία εκατοντάδων νέων θέσεων εργασίας με πλήρη εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Σημαίνει καθαρά κέρδη ετησίως πάνω από 1 δις ευρώ.
Πλήρη αξιοποίηση των δυνατοτήτων της ΛΑΡΚΟ:
Παραγωγή προϊόντων Ανοξείδωτου Χάλυβα όπως: βιομηχανικού εξοπλισμού, εργαλείων και μηχανών, κατασκευές μεγάλων υποδομών κ.α.
Παραγωγή μπαταριών για την συσσώρευση ενέργειας στην ηλεκτροκίνηση, στις ανανεώσιμες πηγές κτλ.
Αυτό σημαίνει δημιουργία ακόμη περισσότερων νέων θέσεων εργασίας με πλήρη εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Σημαίνει καθαρά κέρδη ετησίως πολλά δις ευρώ.
Τα χρέη που παρουσίασαν για να οδηγήσουν τη ΛΑΡΚΟ σε εκκαθάριση και στην εκποίηση, είναι τεκμηριωμένα εικονικά:
«ΔΕΗ. Χρέος 350.000.000 ευρώ». Τα τιμολόγια που χρεώνεται η ΛΑΡΚΟ από τις Κυβερνήσεις και την Μέτοχο της ΔΕΗ, είναι υπερδιπλάσια σε σχέση με τις άλλες ενεργοβόρες επιχειρήσεις της χώρας μας και παγκόσμια. Συγκεκριμένα, ΛΑΡΚΟ: 75 ευρώ/MWH. Άλλες ενεργοβόρες: 30ευρω/MWH. Αυτό με απλά μαθηματικά σημαίνει ότι αν γίνει λογαριασμός με τιμή πώλησης όπως σε αντίστοιχες επιχειρήσεις, η ΔΕΗ πρέπει να επιστρέψει στην ΛΑΡΚΟ πάνω από 100.000.000 ευρώ.
«Πρόστιμο κρατικών ενισχύσεων»:
Η ΛΑΡΚΟ μέχρι και σήμερα ουσιαστικά δεν έχει πάρει ούτε ένα ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό. Το πρόστιμο ήταν μεθοδευμένη τακτική για να δημιουργήσει οικονομική ασφυξία, να την αποκλείσει από οποιαδήποτε πηγή χρηματοδότησης εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης. Αξιοποιήθηκε ως «εργαλείο» απαξίωσης για να οδηγηθεί στην εκποίηση. Άλλωστε όπως δηλώνει η Κυβέρνηση, «μόλις εκποιηθεί η ΛΑΡΚΟ το πρόστιμο θα διαγραφεί».
«Η Κυβέρνηση χρηματοδότησε την ΛΑΡΚΟ από τον κρατικό προϋπολογισμό με 52 εκ ευρώ για να την κρατήσει ανοιχτή και διαθέτει αλλά 23 εκ ευρώ για τις αποζημιώσεις των εργαζομένων»:
Τη στιγμή που η ΛΑΡΚΟ μπήκε σε εκκαθάριση, οι αποζημιώσεις των εργαζομένων αντιστοιχούσαν στο ποσό των 60 εκατομμύριων. Μέσα από αυτό το τεκμηριωμένο στοιχείο προκύπτει ότι «τα 52 εκ που δόθηκαν ως χρηματοδότηση από τον Κρατικό προϋπολογισμό», δεν είναι, παρά ο δεδουλευμένος μέσα σε σκληρή και επικίνδυνη εργασία, μόχθος μας.
Παράλληλα το συνολικό ποσό από τις περικοπές που εφαρμόστηκαν στο υστέρημα μας μέσα στη διετία, στους μισθούς, την κατάργηση των δώρων εορτών και το επίδομα αδείας, αντιστοιχεί σε 23 εκατομμύρια ευρώ. Αντιστοιχεί δηλαδή στο ποσό που λέει η κυβέρνηση ότι «δίνει ως extra χρηματοδότηση για τις αποζημιώσεις μας».
Ανεξάρτητα απ΄το τι λέει η κυβέρνηση, η αλήθεια είναι ότι οι εργαζόμενοι χρηματοδότησαν την μέχρι σήμερα λειτουργία της ΛΑΡΚΟ.
Μάλιστα στα παραπάνω έχει αξία να προστεθούν τα χρήματα αυτοχρηματοδότησης της ΛΑΡΚΟ. Όπως 180+ εκ ευρώ (από την παραγωγή της μέσα στα δύο χρόνια εκκαθάρισης). 15+ εκ ευρώ (πώληση σκραπ κ.α.). 40+ ευρώ εκ (επιστροφή ρύπων κ.α). Σύνολο 235+ εκ ευρώ.
Όλα αυτά τα χρήματα ήταν αρκετά για τον εκσυγχρονισμό της ΛΑΡΚΟ και υπήρχαν προτάσεις από τους εργαζόμενους. Όμως αντί να αξιοποιηθούν, με κυβερνητική ευθύνη σπαταλήθηκαν προκλητικά για την πλήρη απαξίωση της.
Λέει η κυβέρνηση ότι : «Οι εργαζόμενοι δεν αφήνουμε να υλοποιήσει το σχέδιο σωτηρίας της ΛΑΡΚΟ και η στάση μας χρεώνει το δημόσιο».
Μετά την μονομερή απ την κυβέρνηση έναρξη της διαδικασίας των ομαδικών απολύσεων, αδιαπραγμάτευτο αίτημα των εργαζομένων είναι να έχουν δικαίωμα επαναπρόσληψης όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξαρτήτου ηλικίας (πλην αυτών που έχουν θεμελιώσει πλήρη συνταξιοδοτικό δικαίωμα), μέχρι η ΛΑΡΚΟ να μεταβιβαστεί στον νέο ιδιοκτήτη.
Την «προσωρινή διαταγή μη εφαρμογής των ομαδικών απολύσεων», την κερδίσαμε δύο φορές γιατί δεν έγιναν νόμιμα και ουσιαστικά οι διαβουλεύσεις με την Ειδική διαχείριση, σε διαφορετική περίπτωση θα μας πέταγαν από την δουλειά και τα σπίτια μας σαν « στημένες λεμονόκουπες». Παρά το γεγονός ότι αυτή η απόφαση μας δίνει χρόνο και θα μπορούσαμε να την αξιοποιήσουμε για καθυστέρηση, έχουμε στείλει με δικαστικό επιμελητή επίσημη πρόσκληση σε όλα τα αρμόδια υπουργεία για να τοποθετηθούν αν έχουν πρόθεση για ένα ουσιαστικό διάλογο στη βάση των προτάσεων των εργαζομένων.
Οι εργαζόμενοι μετράμε 80 νεκρούς στην εργασία. Εκατοντάδες θανάτους από επαγγελματικές ασθένειες. Εκατοντάδες σακατεμένους, «κληρονόμους» ασθενειών έφορου ζωής.
Στην «φυσιολογική» ζωή των τελευταίων 2 ετών, που βλέπουμε την ΛΑΡΚΟ να γκρεμίζεται και να οδηγείτε στο κλείσιμο, τον μόχθο μας να υφαρπάζεται και να σπαταλιέται, έχουμε χάσει από «φυσιολογικά» αίτια 4 συναδέλφους.
Ο τελευταίος στις 11/4/2022 την ώρα που ξύπνησε να ετοιμαστεί για να πιάσει βάρδια. Ο συνάδελφος Αντώνης, πατέρας δυο παιδιών, εργαζόμενος στην ΛΑΡΚΟ για 30 έτη, τα 20 από αυτά στο σκλαβοπάζαρο των εργολαβιών. Έφυγε από την ζωή 63 ετών, εγκλωβισμένος στην ομηρία της πολιτικής της Κυβέρνησης.
Αν κάποιος έχει ασελγήσει σε βάρος του δημοσίου και χρεώνεται αυτά τα εγκλήματα, αυτές είναι διαχρονικά οι κυβερνήσεις, που αντί να αξιοποιήσουν την ΛΑΡΚΟ, συνειδητά και μεθοδευμένα την απαξίωσαν. Σήμερα ολόκληρες περιοχές σε 6 νομούς ζούμε στην ανασφάλεια, βιώνουμε την καταστροφή, έχει ξεκινήσει ο ξεριζωμός, το δημόσιο χάνει 1.000.000 ΕΥΡΩ κέρδη ημερησίως και την ευθύνη την έχει, αποκλειστικά και μόνο η Κυβέρνηση.
Με αυτά τα λίγα και πατώντας στην γη, δηλώνουμε:
«Μπορείς να κοροϊδέψεις πολλούς και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όλους και για πάντα όμως, δεν μπορείς».
Αν κάποιος πρέπει να δείξει «καλή πίστη», αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από την Κυβέρνηση.
Οι εργαζόμενοι είμαστε εδώ, ενωμένοι, συσπειρωμένοι στα σωματεία, αποφασισμένοι να εξαντλήσουμε κάθε περιθώριο διαλόγου αλλά και να συνεχίσουμε τον αγώνα έτσι ώστε να μείνει η ΛΑΡΚΟ ανοιχτή, να εξασφαλίσουμε την εργασία μας και την καταβολή του μόχθου που μας χρωστούν σε όλους μας.
ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου