Σύμφωνα με την εφημερίδα Έθνος, τής 6ης Μαΐου 2006, στην απολογία του, ο Παναγούλης στο στρατοδικείο τον Nοέµβριο τού 1968, είπε μεταξύ άλλων:
«H ανάκρισις ήρχισε κλιµακουµένη από τής περιοχής τών γρονθοκοπηµάτων, των εγκαυµάτων, της φάλαγγος και των ραβδισµών µέχρις και τής περιοχής τών σεξουαλικών βασανιστηρίων...
∆εν αποδέχοµαι την βίαν ως µέσον, ούτε την πολιτική δολοφονία, αλλά εις την προκειµένην περίπτωσιν διά να αλλάξη η κατάστασις η οποία µας επεβλήθη διά τής βίας, µόνον διά της βίας ηµπορεί να αλλάξη...
∆εν έχει σηµασίαν ότι ηµείς απετύχαµεν. Άλλοι έρχονται µετά από µας...
∆εν υποχωρώ διότι γνωρίζω, ότι το ωραιότερον κύκνειον άσµα οιουδήποτε πραγµατικού αγωνιστού είναι ο επιθανάτιος ρόγχος, προ τού εκτελεστικού αποσπάσµατος, παρά ενώπιον µιάς τυραννίας, και αυτήν την θέσιν αποδέχοµαι».
Αλέκος Παναγούλης και συνταγματάρχης Σπύρος Μουστακλής:Κορυφαίοι αγνοί αγωνιστές-σύμβολα του αντιδικτατορικού αγώνα και οι πιό αισχρά κακοποιηθέντες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου