ΓΙΑΤΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ “ΕΚΛΕΙΣΕ” ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ;- ΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΟΥ ΒΑΞΕΒΑΝΗ

Σε μια εποχή όπου η πολιτική διαφθορά και η ατιμωρησία των ισχυρών έχουν γίνει καθημερινότητα, το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα “Ιθάκη” έρχεται να θυμίσει –με τον πιο πικρό τρόπο– πόσο εύκολα η αυτοαποκαλούμενη αριστερά μπορεί να γίνει συνένοχη στο σύστημα που υποτίθεται ότι πολεμά. Ο Κώστας Βαξεβάνης, θέτει σε άρθρο του ένα ερώτημα που καίει: Γιατί δύο φορές ο ΣΥΡΙΖΑ, ο ίδιος δηλαδή, έκλεισε το πόθεν έσχες της οικογένειας Μητσοτάκη; Τη μία μάλιστα ως πρωθυπουργός;

Δύο μέρες τώρα, αυτό το ερώτημα αιωρείται χωρίς απάντηση, σαν φάντασμα που επιστρέφει να στοιχειώσει τις αυταπάτες μιας “ανανεωμένης” αριστεράς.

Η “Ιθάκη” του Τσίπρα: Μεταμέλεια ή λευκή σημαία;

Το βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού, που κυκλοφόρησε πρόσφατα, παρουσιάζεται ως ηρωική οδύσσεια ενός ηγέτη που “έπεσε θύμα” του συστήματος. Κι όμως, ανάμεσα στις σελίδες του, ο Τσίπρας δεν διστάζει να ρίξει λάσπη σε παλιούς συντρόφους –από τον Πολάκη και τον Λαφαζάνη μέχρι τον Παππά– ενώ παράλληλα εκφράζει μια “προκλητική δήλωση συγγνώμης” προς τη Μαρέβα Γκραμπόφσκι, σύζυγο του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Περιγράφει την απαίτηση ελέγχου του πόθεν έσχες του πρωθυπουργικού ζεύγους ως “πεπλανημένη διαδικασία”, αποδίδοντας την ευθύνη στον ίδιο τον Μητσοτάκη και υποβαθμίζοντας τα πάντα σε “γνωστή επιχειρηματική δραστηριότητα”. “Δεν υπήρχε πρόβλημα”, λέει ουσιαστικά, “αλλά μια γνωστή επιχειρηματικότητα”.

Αυτή η “συγνώμη” δεν είναι απλώς λογοτεχνική φιοριτούρα. Είναι πολιτική δραπέτευση. Ο Τσίπρας, που κάποτε υποσχόταν “κάθαρση” και “διαφάνεια”, παραδέχεται έμμεσα ότι η “αριστερά” του παγιδεύτηκε σε “λάθη” υπό πίεση, αγνοώντας τα σοβαρά προβλήματα: offshore εταιρείες στα νησιά Κέιμαν, αγορές πολυτελών ακινήτων στο Παρίσι μέσω γαλλικών εταιρειών, και παραβάσεις νόμων που ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ψηφίσει. Από το σκεπτικό που διατυπώνει ο εκδότης του Documento προκύπτει ότι αυτά τα λάθη δεν ήταν τυχαία: ήταν επιλογές συμβιβασμού με το βαθύ κράτος της διαφθοράς.

Υ.Γ: Να αναμένουμε άρθρο του Θανάση Καρτερού με το οποίο θα προσπαθήσει να απαντήσει στα γραφόμενα του Κ. Βαξεβάνη;