Του Γ. Γ.
Σαν σήμερα 12 Ιούλη 1947 ο Ριζοσπάστης έχει πρωτοσέλιδα ρεπορτάζ από την 7η δίκη της Νυρεμβέργης όπου κατηγορούμενοι ήταν Γερμανοί αξιωματικοί οι οποίοι είχαν δράσει στην Ελλάδα και υπό τις διαταγές τους είχαν σκοτωθεί εκατοντάδες άμαχοι.
Ενας απ’ αυτούς ο διοικητής του ΧΧΙΙ Ορεινού Σώματος στρατηγός Χούμπερτ Λαντς, αναζητώντας ελαφρυντικά για τα εγκλήματα πολέμου που είχε κάνει ομολογεί στο δικαστήριο ότι είχε -μέσω συνδέσμων- στενή συνεργασία με τον επικεφαλής του ΕΔΕΣ, στρατηγό Ναπολέων Ζέρβα που αποσκοπούσε οι Γερμανικές στρατιωτικές δυνάμεις να τον συνδράμουν ώστε να εκκαθαρίσει ο ΕΔΕΣ το Μέτσοβο από τον ΕΛΑΣ.
Δεν θα σταθούμε ιδιαίτερα σ’ αυτό το γεγονός. Προτιμότερο είναι να διαβάσετε το κεφάλαιο που αφορά τον ΕΔΕΣ και περιέχεται σε μια έκδοση του “Ριζοσπάστη” το 1944 που είχε τίτλο “Προδότες και Εγκληματίες’, το οποίο παραθέτουμε στο τέλος της ανάρτησης.
Οσο αφορά την προσωπική συνεργασία του Ζέρβα με τις κατοχικές δυνάμεις αυτή είναι αναμφισβήτητη και αποδεικνύεται από μια σειρά ντοκουμέντα, ανάμεσα σ’ αυτά και όσα γράφει στα απομνημονεύματά του, ο Γερμανός στρατηγός που αναφέραμε και ο οποίος καταδικάστηκε τελικά από το δικαστήριο της Νυρεμβέργης, σε 12 χρόνια φυλακή.
Ο ίδιος, ο Ζέρβας, προσπαθούσε να κρατήσει μυστική την συνεργασία του με τους Γερμανούς και την πραγματοποιούσε μέσω έμπιστων αξιωματικών του. Οι λόγοι ήταν δύο. Δεν ήθελε να εκτεθεί στους Συμμάχους,
αποσκοπώντας κυβερνητικά οφίκια μετά την απελευθέρωση -όπως και έγινε- και γιατί είχε αντίπαλο του στο εσωτερικό του ΕΔΕΣ τον αστό αξιωματικό, αλλά τίμιο πατριώτη Κομνηνό Πυρομάγλου.Τον αβυσσαλέο αντικομμουνισμό του ο Ναπολέων Ζέρβας, βρήκε την ευκαιρία να τον εκδηλώσει με την συγκρότηση της κυβέρνησης του Δημήτριου Μαξίμου, το 1947, που είχε βασικό στόχο την “αντιμετώπιση της κομμουνιστικής απειλής” και πρωτεργάτης σ’ αυτό τον αγώνα, ανέλαβε ο Ζέρβας σαν Υπουργός Δημόσιας Τάξης.
Επί θητείας του τα εκτελεστικά αποσπάσματα δούλευαν υπερορίες, ενώ τα έκτακτα στρατοδικεία έστελναν κατά εκατοντάδες τους κομμουνιστές και τους “συμπαθούντες” στα ξερονήσια. Την ίδια στιγμή οι παρακρατικές συμμορίες με την καθοδήγηση και υποστήριξη του Ζέρβα είχαν εξαπολύσει ένα όργιο τρομοκράτησης του δημοκρατικού λαού.
Εγραφε σε ένα πρωτοσέλιδο άρθρο του Ριζοσπάστη, που το τιτλοφορούσε «Αβυσσος Αβυσσον επικαλεί» ο Νίκος Ζαχαριάδης, στις 4/4/1947:
«Πρόκειται για μια δολοφονική γκανγκστερική επιδρομή ενάντια στον άμαχο και άοπλο λαό. Πρόκειται για μια εύκολη αιματοχυσία σε βάρος του ειρηνικού πληθυσμού και αυτό γιατί ακόμα και το ίδιο το πρωτοπαλίκαρο του, ο ποντικός Ζέρβας, τόχει πιο εύκολο και βολικό να επιδίδεται σε λεονταρισμούς στη Βέροια -που κι αυτούς τους διαψεύδει την άλλη μέρα!- και να οργανώνει προσωπικά τη δολοφονία του Ζέβγου στη Θεσσαλονίκη, παρά να βγει και να μετρηθεί με το στρατηγό Μάρκο και το στρατό του».
____
Το κεφάλαιο από την έκδοση του Ριζοσπάστη το 1944, που αναφέραμε:
Ο προδοτικός ρόλος του ΕΔΕΣ
Ύστερα από τη χρεοκοπία της Βασιλομεταξικής δικτατορίας μαζί με την υποδούλωση της Χώρας έρχεται στην επιφάνεια ο παλιός δημοκρατικός κόσμος. Μια απ’ τις εκδηλώσεις του ήταν η ίδρυση του Εθνικού Δημοκρατικού Ελληνικού Συνδέσμου, του ΕΔΕΣ. Ιδρύθηκε από τον υπαρχηγό του κόμματος των Φιλελευθέρων Σ. Γονατά εξουσιοδοτημένο σ’ αυτό και από τον Πλαστήρα με γράμμα του προς το Βουλπιώτη μέσω Βερολίνου.
Η δεύτερη μεγάλη φυσιογνωμία που πήρε μέρος στην καθοδήγηση του ΕΔΕΣ ήταν ο Βουλπιώτης. Οι αναμφισβήτητα στενές σχέσεις του με τους καταχτητές αποκάλυψαν από την πρώτη στιγμή την πορεία και το ρόλο που θα έπαιζε στη χώρα μας ο Εθνικοδημοκρατικός αυτός σύνδεσμος,
Πλαισιώθηκε από μια σειρά στελέχη του παλιού δημοκρατικού κόσμου. Τον Σταματόπουλο πρώην Νομάρχη το Ροζάκη βουλευτή, το γιατρό Βαρδινογιάννη, τον Αντωνάτο και άλλους.
Στρατιωτικοί σαν το Ζέρβα, το Διάμεση, τον Κουσίντα το Μεταξά, τον Παπαγεωργίου, τον Παπαθανασόπουλο, τον Κομπορόζο, το Μαρκάκη και πολλοί άλλοι αποτέλεσαν το στρατιωτικό τους επιτελείο.
Με την ίδρυσή του ο ΕΔΕΣ τραβάει ορισμένα παλαιοδημοκρατικά στελέχη στις συνοικίες και προσπαθεί να οργανώσει ομάδες. Αρχίζει να εμφανίζει επίσημα το πρόγραμμά του. Στελέχη του σαν το Σταματόπουλο, Ροζάκη και άλλοι κατεβαίνουν σ’ αυτούς τους νεοδημιούργητους ομίλους για να αναπτύξουν το πρόγραμμά τους. Μιλάνε στις ομάδες αυτές για μια δημοκρατία με αρχηγό τον Πλαστήρα και ιδιαίτερα τονίζουν το σοσιαλιστικό περιεχόμενο που θα πρέπει να ‘χει η δημοκρατία αυτή. Παράλληλα αφήνουν όλο και ποιο καθαρά να εννοηθεί η αντίθεση τους στο αναπτυσσόμενο Εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα.
Από τον Ηλία Σταματόπουλο τονίζονται στα μέλη του ΕΔΕΣ: «Δεν πρέπει να φοβάσθε καθόλου τους Γερμανούς και σε περίπτωση σύλληψής σας να λέτε καθαρά στους Γερμανούς πως ανήκετε στον ΕΔΕΣ που είναι οργάνωση για να χτυπάει τους κομμουνιστές και το Βασιλιά».
Ο ίδιος έλεγε πως ο Ταβουλάρης είναι, στενός του φίλος και μπορεί να διορίσει δήμαρχο όποιον του προτείνει. (Αυτά λέχθηκαν στις 12 Αύγουστου του 1943 από το Σταματόπουλο σε συνεδρίαση του Τμήματος του ΕΔΕΣ στο Πυριτιδοποιείο)
Το πρώτο δημοσιογραφικό του όργανο «Νέοι Καιροί» ξεσηκώνουν από το πρώτο τους φύλλο έναν οξύτατο αντικομουνιστικό αγώνα και χτυπούν το ΕΑΜ. Όλη αυτή η πολεμική διευθύνεται από το γιατρό Μπολώτα. Σήμερα έχουμε στα χέρια μας στοιχεία από τα όποια αποδεικνύεται πως ο Μπολώτας έβγαζε τούς «Νέους Καιρούς» με λεφτά που έπαιρνε απ’ ευθείας από την Ιταλική Πρεσβεία.
Ο Αφεντάκης, διαμερισματάρχης του ΕΔΕΣ στους Αμπελοκήπους, καθώς και ο αδελφός του γιατρού Μπολώτα ήσαν υπάλληλοι της Ιταλικής πρεσβείας. Ο ΕΔΕΣ κάτω από την καθοδήγηση του Γονατά και Βουλπιώτη, των χρηματιστικών κύκλων του Ζαφειράκη της Στοάς των Δημοσίων Υπαλλήλων και της Ιταλικής Πρεσβείας μέσω του Μπολώτα, ξεκαθαρίζει πώς δεν έχει παρά μοναδικό σκοπό το χτύπημα του αναπτυσσομένου Εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος.
Ορισμένα στρατιωτικά στελέχη του ΕΔΕΣ που πιάστηκαν από τούς Γερμανούς, σαν τον Παπαγεωργίου και τον Παπαθανασόπουλο, αφέθηκαν ελεύθερα, αφού ανέλαβαν συγκεκριμένες υποχρεώσεις απέναντι τους που δεν ήσαν άλλες από το να χτυπήσουν το Εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα της χώρας που η ανάπτυξη του άρχισε να δημιουργεί μεγάλες ανησυχίες σ’ αυτούς.
Βγαίνοντας ο Παπαγεωργίου τοποθετείται σαν αρχηγός της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και ταυτόχρονα αναλαβαίνει την καθοδήγηση του στρατιωτικού επιτελείου του ΕΔΕΣ. Από το σημείο αυτό αρχίζει ποιά η πρακτική χαφιεδική πράξη του ΕΔΕΣ στο πλευρό των καταχτητών. Βρισκόμαστε στην εποχή που όλος ο κρατικός μηχανισμός και ιδιαίτερα η ασφάλεια και το υπ. Στρατιωτικών αναδιοργανώνονται με επικεφαλής παλαιοδημοκρατικά στελέχη του ΕΔΕΣ για να ριχτούν με την καθοδήγηση των Γερμανών ενάντια στον ηρωικό λαό της Αθήνας.
Στα 14 συγκροτήματα που είχε ο ΕΔΕΣ μέσα στην Αθήνα, το στρατιωτικό επιτελείο του ΕΔΕΣ στέλνει την ύπ’ άριθ. 26 διαταγή που κοινοποιείται στα τμήματα. Να το περιεχόμενό της: «Άμα τή λήψει παοούσης προβήτε κατόπιν τής ύπ” άριθ. 26 διαταγής του στρατ. έπιτελείου εις τήν έξακρίβωσιν τών έν περιοχή ημών Κομμουνιστών καί συγκροτήσατε όμάδας έκ δύο ή τριών άνδρών διά τήν έν καιρώ έξουδετέρωσιν τούτων. Άναφέρατε μέχρι 13 τρέχοντος έάν ύπάρχουν τοιούτοι καί ληφθέντα μέτρα Έν Άθήναις τή 11 — 9—43».
Κάθε σχόλιο επάνω στη διαταγή αυτή περιττεύει. Αλλωστε επακολουθεί η αιματηρή του χαφιεδική δράση που επεξηγεί την εγκύκλιο. Σημειώνουμε πώς την ίδια εποχή ο Ζέρβας γράφει στον Παπαγεωργίου: «’Ηρθε ή ώρα νά ξεκαθαρίσουμε όριστικά τούς λογισμούς μας μέ τό ΕΑΜ».
Ό ΕΔΕΣ ανίκανος ποια να ασκήσει την παραμικρή επιρροή μέσα στο λαό ξεσκεπάζεται σαν το ποιο λυσσασμένο όργανο του καταχτητή και ξαπολύει την επίθεση που από καιρό προετοίμαζε. Ουσιαστικά έχει ποια στα χέρια του τον κρατικό μηχανισμό και ο Ταβουλάρης είναι το ποιο πιστό όργανο στα χέρια του ΕΔΕΣ, των Γερμανών, του Γονατά, του Βουλπιώτη και του Παπαγεωργίου.
Ο Παπαθανασόπουλος στις 17-11 -43, σε συγκέντρωση Αξιωματικών του ΕΔΕΣ τους είπε επί λέξει τα εξής: «Η συνεργασία μας μέ τήν Κυβέρνηση έγκειται στο ότι έμείς ρυμουλκούμε τήν Κυβέρνηση. Έτσι κατορθώσαμε νά ίδρύσωμε τά Τάγματα Ασφαλείας». Πρόσθεσε πως ο Βουλπιώτης είναι ο ποιο αγνός πατριώτης και έχει προσφέρει μεγάλες υπηρεσίες στον ΕΔΕΣ με τις γνωριμίες του με τους Γερμανούς. Τις δηλώσεις αυτές του Παπαθανασόπουλου τις βεβαιώνουν αυτόπτες μάρτυρες που πήραν μέρος στη συγκέντρωση.
Ετσι ο ΕΔΕΣ με το στόμα των αρχηγών του ξεσκεπάζεται σαν η υπερκυβέρνηση προδοτών που δημιουργεί τα οπλισμένα από τους Γερμανούς προδοτικά τάγματα και δέχεται τις Γερμανικές ευκολίες μέσω Βουλπιώτη.
Προηγούμενη σύσκεψη στις 10 — 10—43, στο γνωστό σπίτι της οδού Αγαθουπόλεως, συζητήθηκε ανάμεσα στα στρατιωτικά στελέχη του ΕΔΕΣ η εξόντωση του ΕΑΜ και αποφασίστηκε η ίδρυση εκτελεστικών αποσπασμάτων.
Τα εκτελεστικά αυτά αποσπάσματα κάτω από την καθοδήγηση των στελεχών της Ειδικής Ασφάλειας και με Αρχηγό το γνωστό Γκεσταπίτη της ΟΕΔΕ Παναγιωτόπουλο που τον έκαναν Μοίραρχο, πλαισιωμένα με όλα τα κοινωνικά αποβράσματα, αρχίζουν την άγρια και αιματηρή δράση ενάντια σ’ όλο τον Αθηναϊκό λαό από την εποχή ακριβώς αυτή. Οι ομάδες του Παρθενίου, του Ζερβού, του Παναγιωτόπουλου, του Μαρκατάτου, του Χανιώτη, του Σολείδη δολοφονούν, κρεμούν, ληστεύουν, οργιάζουν κυριολεχτικά.
Σε δύο χιλιάδες το μήνα φτάνουν οι συλλήψεις που κάνουν οι ομάδες αυτές. Γεμίζουν τις φυλακές, τους τόπους των βασανιστηρίων και παραδίνουν στα χέρια του Γερμανού δημίου χιλιάδες Έλληνες πολίτες από τους όποιους καθημερινά ο φασιστικός Μινώταυρος τουφεκίζει. Οργανωτικά διαλύεται ο ΕΔΕΣ στη βάση. Κάθε τίμιος άνθρωπος που παρασύρθηκε φεύγει μακριά από τη Δημοκρατική φασιστική πανούκλα και δεν μένουν παρά οι ορδές των δολοφόνων της Ειδικής και των χαφιέδων της Γκεστάπο.
Οι Δήμαρχοι που διορίστηκαν στα προάστια από τον Ταβουλάρη μέσω Γονατά – Γεωργάτου είναι Εδεσίτες που ετοιμάζουν καταλόγους για συλλήψεις και εκτελέσεις. Εχουμε το παράδειγμα του απαίσιου εγκληματία Δημάρχου Ν. ’Ιωνίας που μαζί με τον Βέση και τον Αντώνη Μωραΐτη έδωσαν τον κατάλογο της φρικτής εκτέλεσης των ηρωικών 24 εργατών της Καλογρέζας.
Ο Δήμαρχος Κηφισιάς στέλνει συγχαρητήριο γράμμα στο Ράλλη και του γράφει πως η ενίσχυση των Ταγμάτων Ασφαλείας είναι ύψιστη Εθνική Ανάγκη.
Ολα τα στελέχη του ΕΔΕΣ μπαίνουν ακούραστα στην υπηρεσία του καταχτητή και τον ενισχύουν στην εξόντωση του λαού. Ο Χαρ. Αντωνάτος λίγες μέρες πριν γίνει η επιδρομή των Γερμανοτσολιάδων και των ορδών του ΕΔΕΣ στην Κοκκινιά ξέρει την επίθεση και δηλώνει επίσημα στους αρχιφύλακες που μαζεύει στο σπίτι του τούτα: «Μέχρι τώρα σείς τής ’Αστυνομίας πόλεων δεν μας βοηθήσατε όσο έπρεπε. Τώρα πήραμε τήν ύπόσχέση τής Αστυνομίας πώς θά μας βοηθήση νά ξεκαθαρίσουμε τήν Κοκκινιά». Και πραγματικά ο Μπουραντάς με τα μηχανοκίνητα της Αστυνομίας σημείωσε εξαιρετική δράση στα γεγονότα αυτά και βάσταξε το λόγο που έδωσε στον κ. Γυμνασιάρχη.
Την ίδια δράση αναπτύσσει ο Βαρδινογιάννης, ο Κομπορόζος καί όλα τα άλλα στελέχη του ΕΔΕΣ. Ο Βαρδινογιάννης την ημέρα που οι Γερμανοί κρέμασαν έξω από το εργοστάσιο του Παπαστράτου τον ηρωικό συναγωνιστή Γιαουρτά, Πρόεδρο των εργατών, δήλωνε κυνικά. «Πώς χαίρεται ή ψυχή μου όταν κρεμούν κομμουνιστάς». Και όταν προ λίγες μέρες επιθεώρησε τους εργάτες που φύλαγαν τα καλώδια τους είπε: «Δέν σας έχω έδώ μόνο γιά τά καλώδια .’Εκείνο πού θέλω άπό σας είναι νά μαθαίνετε πού κάθονται κομμουνιστές καί Έαμίτες καί νά μού τούς καταγγέλετε».
Παράλληλη δράση έχει να παρουσιάσει και η νεολαία του ΕΔΕΣ, στο Πανεπιστήμιο στις αρχές του Σεπτέμβρη 43. Ο Αρχηγός της νεολαίας αυτής Μαυρίκης, τηλεφώνησε στη Γκεστάπο και στην ειδική ασφάλεια που κατέφθασε με αποτέλεσμα το φόνο τριών φοιτητών, απ’ τους όποιους ο ένας εκτελέστηκε μέσα στο γραφείο του Πρύτανη, τον τραυματισμό μερικών άλλων και τη σύλληψη 11 ακόμη φοιτητών από τη Γκεστάπο. Ετσι η νεολαία του ΕΔΕΣ σε στενή συνεργασία με άλλους εγκληματικούς τύπους παίζει ρόλο νεολαίας Ες-Ες στο Πανεστήμιο και σε άλλα εκπαιδευτικά Ιδρύματα.
Αναφέρουμε τις περιπτώσεις των φοιτητών Κάλλια, Μουρατίδη, Κοσμά, Αρη, που βασανίστηκαν από τους έδεσίτες και παραδόθηκαν μισοπεθαμένοι στα Ες -Ες πού τους αποτέλειωσαν. Καταγγέλλουμε σαν δράστες των δολοφονιών αυτών το Μαυρίκη, τον Παπαντωνόπουλο, το Γαλάνη, το Σάτα, τον Αυγουστάτο, τον Φρίγκελη.
Είναι τόσο το μίσος των φοιτητών και σπουδαστών για τους δολοφόνους αυτούς και τέτοια η απομόνωση τους που αναγκάζονται να βρίσκουν τρόπους για να μη γίνεται φανερή η επαφή τους με Γερμανούς και την ειδική ασφάλεια. Ετσι ο έδεσίτης I. Περδίκης σε σύσκεψη λέγει επί λέξη: «Οι ομάδες Ασφαλείας του ΕΔΕΣ δέν πρέπει νά έχουν έπαφή μέ τήν ειδική καί τούς Γερμανούς. Μόνο ένα μέλος από κάθε σχολή πρέπει νά έχει αύτή τήν έπαφή, Αλλά πρέπει νά παίρνει όλα τά κατάλληλα μέτρα έτσι πού νά μή γίνονται αντιληπτοί από τούς αντιπάλους μας».
Ο περίφημος δολοφόνος Γαλάνης δηλώνει ξετσίπωτα: «πρέπει νά έξοντώσουμε τους Έαμίτες μέ τά Γερμανικά όπλα. Χωρίς τις πλάτες καί τή βοήθεια των Γερμανών δέν μπορούμε νά κάνουμε τίποτε».
Η ανοιχτή αυτή συνεργασία του ΕΔΕΣ με τους καταχτητές, η τέλεια του απογύμνωση και από την παραμικρή λαϊκή βάση, το αμείλικτο ξεσκέπασμα των εγκλημάτων και της προδοσίας οδήγησε μερικά δευτερεύοντα στελέχη του σε αναζήτηση άλλου δρόμου.
Ο Γιαννακόπουλος εκδότης της εφημερίδας «Δημοκρατική Σημαία» αποκηρύσσει το Βουλπιώτη, τον Παπαγεωργίου και τους άλλους του ΕΔΕΣ και μαζί με μερικά άλλα στελέχη φτιάχνει καινούργια διοικητική επιτροπή.
Η ανταρσία αυτή του Γιαννακόπουλου αντιμετωπίζεται από τον Ηλία Σταματόπουλο, το Ροζάκη, το Βουλπιώτη, το Γονατά με μέθοδο Γκεστάπο. Εκτελεστικό απόσπασμα με επικεφαλής το γνωστό δολοφόνο Παναγιωτόπουλο από δέκα χωροφύλακες έδεσίτες της Ειδικής εκτέλεσαν τον Γιαννακόπουλο στους Αέρηδες.
Ο Γιαννακόπουλος πριν πεθάνει κατονόμασε σαν δολοφόνο του τον Ηλία Σταματόπουλο που τύχαινε μάλιστα να είναι και θείος του. Είναι χαρακτηριστικό πως η εκτέλεση αυτή ήταν και σε γνώση του Εβερτ που όπως λέει δεν μπόρεσε να την προλάβει.
Απ’ αφορμή την πολιτική αυτή δολοφονία η ΛΑΕ με την οποία συνεργάζονταν ο Γιαννακόπουλος κατηγόρησε το Βουλπιώτη και Γονατά σαν πράκτορα των Γερμανών. Αντίθετα η παράταξη του Γιαννακόπουλου που αναγνωρίζεται από το Ζέρβα και τον Πυρομάγλου έπειτα από μια χλιαρή διαμαρτυρία, έπνιξε το ζήτημα του Γιαννακόπουλου και συνέχισε διαπραγματεύσεις με τους Γκεσταπίτες. Ο Νικήτας της παράταξης Ζέρβα ήταν ταυτόχρονα και στενός συνεργάτης του Γονατά.
Οι επαφές και συνεννοήσεις των δύο παρατάξεων είναι πολύ ενδιαφέρουσες γιατί αποκαλύπτουν πως δεν τους χωρίζουν παρά μόνον ζητήματα ταχτικής και εμφάνισης του ΕΔΕΣ. Ο Γονατάς υπό την ιδιότητα του σαν υπεύθυνου πολιτικού Συμβούλου του ΕΔΕΣ -αυτός είναι ο επίσημος τίτλος που έχει στο ΕΔΕΣ -διόρισε αντιπρόσωπό του για τις διαπραγματεύσεις το Ροζάκη και το γιατρό Σιμόπουλο. Ο γιατρός αυτός είναι ένα από τα ποιο δραστήρια στελέχη του ΕΔΕΣ. Συνεργάζεται στενά με όλες τις φασιστικές οργανώσεις ΕΣΠΟ—ΟΕΔΕ —ΕΕΕ και είναι ο έμπιστος σύνδεσμος του Γονατά με τις οργανώσεις της Γκεστάπο.
Να τί έλεγε στις 3/11/43: «Είναι άνάγκη νά έξοντώσουμε τό ΕAM και γι’ αυτό συνεργαζόμαστε μέ τούς Γερμανούς, τόν Παντελόγλου, τό Γούλα καί τόν Τριαντόπουλο». Ο ίδιος με προσωπικά του σημειώματα κατατάσσει αλήτες στην ειδική και στα τάγματα. Στην πρώτη συνάντηση, 18/11/43 του Σιμόπουλου με αντιπροσώπους της άλλης παράταξης του ΕΔΕΣ αποφασίζουν να γίνει καινούργια Κεντρική Επιτροπή κοινής εμπιστοσύνης με απομάκρυνση του Βουλπιώτη και Παπαγεωργίου επειδή είχαν εκτεθεί πολύ.
Ακολούθησε καινούργια συνάντηση στις 24/11/43 στην όποια ο Παπαγεωργίου αρνήθηκε να παραιτηθεί και δήλωσε πώς «μόνον αν έχω έπίσημη έντολή του κ. Γονατά περί τής ανάγκης ήτις έπιβάλλει τήν απο χώρησίν μου θά δεχθώ νά αποχωρήσω».
Ο Σιμόπουλος πήγε στο Γόνατά που αρνήθηκε να δώσει τέτοια επίσημη εντολή. Την ίδια μέρα επεσκέφθησαν τον Σιμόπουλο στο γραφείο του τα πρωτοπαλήκαρα του ΕΔΕΣ της ειδικής Ψύλας, Μαβίλης και Ξηρός εξ ονόματος του Παναγιωτόπουλου. Στην υπόθεση του συμβιβασμού πήρε ενεργό μέρος και ο Ταβουλάρης που δήλωσε πως αυτός συμπαθεί πολύ την οργάνωση του ΕΔΕΣ και δεν θέλει να τη βλέπει διαιρεμένη.
Στο γραφείο του Ταβουλάρη έγιναν δύο συσκέψεις στις 12-12-43 και 15-12-43. Δεν συμφωνήσαν να απομακρύνουν τον Βουλπιώτη και τον Παπαγεωργίου και έτσι δεν έγινε η ενοποίηση. Όμως οι επαφές και διαπραγματεύσεις συνεχίστηκαν μέχρι και τον ‘Απρίλη, όποτε τα περισσότερα στελέχη της παράταξης Γιαννακόπουλου πιάστηκαν από τους Γερμανούς.
Η στενή επαφή του ΕΔΕΣ με ορισμένους κύκλους του εξωτερικού η μεγάλη υλική και ηθική βοήθεια που τους δόθηκε από τους κύκλους αυτούς του Κάιρου και η εντατική καλλιέργεια του συνθήματος πως η ’Αγγλία υποστηρίζει το κίνημά τους για την εξόντωση του Εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος στάθηκαν το ποιο γερό τους όπλο. Στα εγκληματικά τους όργανα στερεώθηκε η πεποίθηση πως δεν θα λογοδοτήσουν πουθενά για τα όργιά τους αυτά εις βάρος του ελληνικού λαού και πως δεν θα θεωρηθούν εγκληματίες πολέμου.
Οι Γερμανοί από το άλλο μέρος έκαναν πως δεν καταλάβαιναν έφ’ όσον γινότανε καλά ή δουλειά τους και προχωρούσε η εξόντωση του ελληνικού λαού. Εκαναν επέμβαση τότε μόνου όταν μερικοί έξυπνοι έδεσίτες παράλληλα με τη βοήθεια που τους έδιναν αποπειρόταν να κάνουν και πράξεις που θα μπορούσαν να τους βλάψουν. Έτσι μάζεψαν μια σειρά έδεσίτες Αξιωματικούς από την ειδική Ασφάλεια Ξυπολυτά, Χερουβίδη και άλλους, όπως και μερικά στελέχη της ομάδας Γιαννακόπουλου για να τους υπενθυμίσουν πως μόνον αυτούς πρέπει να εξυπηρετούν και κανέναν άλλο. Οταν πειστούν πως τους έφεραν στον ίσιο δρόμο, όπως στην περίπτωση Παπαγεωργίου – Παπαθανασόπουλου, τους αφήνουν ελεύθερους να συνεχίσουν τη δράση τους σαν συμπαραστάτες τους, όπως δηλώνουν οι αποφυλακιζόμενοι Αξιωματικοί, στον αγώνα εναντίον του κοινού εχθρού, του Κομμουνισμού και των συνεργατών του.
Σχετικά με την επαφή των κύκλων του εξωτερικού με τους εδώ αρχηγούς του ΕΔΕΣ δίνουμε το ποιο κάτω γράμμα του Τσουδερού που έλαβε και κυκλοφορεί ο προδότης Παπαγεωργίου. Ανακοινώθηκε σε σύσκεψη του Λάμπου με τους αρχηγούς των φασιστικών οργανώσεων στις 3/4/44:
«Αποβλέπουμε μετά πλήρους έμπιστοσύνης εις τό σώμα τών ‘Ελλήνων ‘Αξιωματικών εις τό όποιον τό “Εθνος στηρίζει όλες του τις έλπίδες. Προπαγανδίσατε διά τόν Βασιλέα. Εις τά σώματα άσφαλειας νά έχετε έμπιστοσύνην. Ευθύς ώς άποχωρήσουν οι Γερμανοί να έχετε λάβει όλα τά κατάλληλα μέτρα ώστε νά άναλάβει ή έκ τών προτέρω σχηματισθείσα Στρατιωτική Κυβέρνησ(ς τήν έξουσίαν καί νά τηρήσει τήν τάξιν. Ή κυβέρνησις αύτή θά παραμείνει μέχρις ότου άποκατασταθεί τελείως ή τάξις οπότε θά ληφθεί μέριμνα διά τόν σχηματισμόν ύπερυσιακής κυβερνήσεως ήτις θά άναλάβη τήν ευθύνην δημιουργίας έκλογών. Συνιστώ πειθαρχίαν καί Ενωσιν όλων έναντίον του ΕΑΜ».
Η μόνη φροντίδα του ΕΔΕΣ είναι το τσάκισμα του ΕΑΜ, η εξολόθρευση του Λαού. Ο συν/χης του ΕΔΕΣ Βογάς σε σύσκεψη στελεχών στις 5/4/44 δηλώνει τα έξης επί λέξη: «Καλλίτερα ν’ άργήσει ή άπόβαση γιατί έν τώ μεταξύ θά έχομε φτιάξει 50 τάγματα τσολιάδων καί θά τσακίσουμε μαζί μέ τους Γερμανούς τόν ΕΛΑΣ».
Τα τάγματα των Γερμανοτσολιάδων για τον ΕΔΕΣ, για τους Γερμανούς, και τους προδότες και για ορισμένους κύκλους του εξωτερικού είναι στήριγμά τους για να εξοντώσουν το έθνος στον αγώνα του για την απελευθέρωση του. Γι’ αυτά προπαγανδίζουν και σ’ αυτά κατατάσσονται επιφανή στελέχη του ΕΔΕΣ.
Ο πρόεδρος της επιτροπής του ΕΔΕΣ στο Αγρίνιο με την επιστράτευση που κάνουν εκεί οι τσολιάδες κατατάσσεται πρώτος στους τσολιάδες μαζί με όλα τα μέλη του ΕΔΕΣ. Ο Πρόεδρος της επιτροπής ΕΔΕΣ Πατρών δικηγόρος Πετρούλιας στις 17/4/44 βγάζει επίσημα λόγο υπέρ της Γερμανίας και ρίχνει το σύνθημα στους έδεσίτες να καταταχτούν στα τάγματα.
Αυτοί ανήκουν στην παράταξη του ΕΔΕΣ που αποκηρύσσει τη συνεργασία με τους Γερμανούς και την κυβέρνηση. Μια σειρά ακόμα Αξιωματικοί που ανήκαν σ’ αυτή την παράταξη βρίσκονται σήμερα επικεφαλής στα τάγματα και οπλισμένοι με Γερμανικά όπλα και με την καθοδήγηση των Γερμανών εξοντώνουν τον Ελληνικό Λαό.
Είναι ο Τολόπουλος, υποδιοικητής στο τάγμα Αγρινίου από τους πρώτους αξιωματικούς του Ζέρβα. Ο υπολοχαγός Γκανασούλιας είναι σήμερα πλάι στο Μετερτιλή ανακριτής στους αναπήρους που τους παρέδωσε κατά εκατοντάδες στο ντουφέκι των Γερμανών. Ο ταγματάρχης Μιούνης, ο Καραμπέκος και άλλοι πολλοί μέσα στο σύνολο των αξιωματικών των ταγμάτων που ανήκουν γενικά στον ΕΔΕΣ.
Δεν έχουμε στη διάθεσή μας περισσότερο χώρο για να επεκταθούμε σε λεπτομέρειες πάνω στη δράση του ΕΔΕΣ. Η Ιστορία του θα παραμείνει η πιο σκοτεινή σελίδα προδοσίας μέσα στην περίοδο της σκλαβιάς και το καταματωμένο από τα χτυπήματα του καταχτητή Εθνος θα τιμωρήσει σκληρά τους απαίσιους αυτούς προδότες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου