Της Αλέκας Ζορμπαλά
“Γειά σας! Είμαι ο Δημήτρης Κουφοντίνας και ήρθα να παραδοθώ” δήλωσε στον εμβρόντητο φρουρό στην είσοδο της ΓΑΔΑ.
Μεσημέρι, 5 Σεπτέμβρη 2002
“Θα μπορούσα αν ήθελα να έχω διαφύγει και να οικοδομήσω μια άλλη ζωή, μακριά από πράγματα που θα μπορούσαν να με προδίδουν. Ομως κάτι τέτοιο θα ήταν αντίθετο με την επαναστατική ηθική, τις ιδέες και τη στάση μου ως σήμερα.
Δεν μπορούσα να αφήσω συντρόφους (τον ένα μάλιστα βαριά πληγωμένο) που μαζί αγωνιστήκαμε και μοιραστήκαμε οράματα και διαψεύσεις, ελπίδες και απογοητεύσεις, να είναι όμηροι στα χέρια του εκδικητικού κράτους, ενώ εγώ θα απολάμβανα μια ανέντιμη ελευθερία.
Δεν μπορούσα να αφήσω να κατηγορούνται άδικα άνθρωποι που είτε δεν είχαν σχέση, είτε πέρασαν κοντά από την οργάνωση χωρίς να το γνωρίζουν. Δεν μπορούσα να εγκαταλείψω τη συντρόφισσά μου να υφίσταται τα όσα υφίστατο εξ αιτίας των δικών μου επιλογών και να χρησιμοποιείται σαν μέσο πίεσης εναντίον μου.
Αντί για τη σιγουριά της φυγής και της σιωπής, επέλεξα να εμφανιστώ, να αναλάβω τις πολιτικές ευθύνες των επιλογών μου, και να τις υπερασπίσω με όποιο κόστος“,
Και έτσι τους στέρησε τους αλαλαγμούς της σύλληψης και την ηδονή του διασυρμού του..
http://vathikokkino.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου