Της Ιωάννας Υψηλάντη
Να είσαι ψάρι. Να κολυμπάς σαν ψάρι. Να τρέμεις σαν ψάρι.
Να μένεις στον...πάτο στην αναμπουμπούλα. Να σωπαίνεις.
Να χαίρεσαι που μπορείς ν΄αναπνέεις, για χιλιάδες χρόνια. Έστω και ανελεύθερα. Αλλά με μια.... υπόσχεση ελευθερίας.
Μίλησε Κούλη! Μίλησε Βαρβιτσιώτη! Μίλησε Δήμαρχε Ζερβέ του Αγ. Νικολάου! Προσποιούμαι ότι ακούω. Έτσι με δίδαξαν. Απαιτεί τεράστιες προσπάθειες, αλλά έτσι με δίδαξαν. Μου δίνει την ψευδαίσθηση μιας ατελείωτης ευτυχίας. Μιας μεγάλης δύναμης. Μιλήστε! Μιλήστε! Προσποιούμαι ότι σας ακούω. Όποιος δεν είναι σαν εμάς είναι περιττός. Το έμαθα. Όποιος δεν έχει σαν εμάς είναι περιττός. Κι αυτό το έμαθα. Και γύρω ροζ συννεφάκια. Γύρω το σκληρό ψέμα που δεν αφυπνίζει. Πήδα πάνω απ΄την σκιά σου! Άκου τις εντολές! Άκου το σύστημα!
Πρέπει να είσαι γκρίζος. Τα χαρακτηριστικά μας τα δίνουν δωρεάν. Η υπόθεση πλησιάζει την νύχτα. Ας παραστήσουμε ότι αγαπάμε. Ας προσποιηθούμε ότι αναπνέουμε.
Μαζί με όλους. Μαζί με όλους, αλλά όχι ψηλότερα.
"Ο Αντώνης ανήκει σε μια οικογένεια εξυπηρετούμενη από το κοινωνικό παντοπωλείο, παρακολουθείται από την μονάδα ψυχικής υγείας.... Αυτό το γεγονός δεν θα πρέπει να θίξει την τεράστια οικογένεια της ναυσιπλοΐας..." (Αντ. Ζερβός, Δήμαρχος Αγ. Νικολάου.)
Άφωνη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου