Την ώρα που χιλιάδες αγρότες με τρακτέρ παραλύουν τις Βρυξέλλες, διαδηλώνοντας ενάντια στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δημιουργώντας σκηνικά πολέμου, καμία επίσημη πηγή δεν κάνει λόγο για εισαγγελικές απειλές ή ποινικές διώξεις εναντίον τους, παρά τις συγκρούσεις και την ένταση με την αστυνομία.
Στην Ελλάδα, όμως, η εικόνα είναι τελείως διαφορετική.
Εδώ, αγρότες που κινητοποιούνται για το αυτονόητο –το δικαίωμα να επιβιώσουν– βρίσκονται αντιμέτωποι με μηνύσεις, δικογραφίες και δικαστήρια, με την κατηγορία της «παρακώλυσης συγκοινωνιών». Ένα αδίκημα–λάστιχο, που χρησιμοποιείται διαχρονικά για να ποινικοποιείται κάθε κοινωνικός αγώνας που ξεφεύγει από τα «επιτρεπτά» όρια.
Η σύγκριση είναι αποκαλυπτική.
Στην καρδιά της ΕΕ, οι αγροτικές κινητοποιήσεις αντιμετωπίζονται ως πολιτικό πρόβλημα.
Στην Ελλάδα του Μητσοτάκη, αντιμετωπίζονται ως ποινικό ζήτημα.
Και η κατάσταση προμηνύεται ακόμη πιο εκρηκτική.
Οι αγρότες έχουν ήδη προαναγγείλει ότι τις επόμενες μέρες θα ανοίξουν τα διόδια, επιτρέποντας τη δωρεάν διέλευση – μια μορφή κοινωνικής ανυπακοής με σαφές πολιτικό μήνυμα: δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση που δεν δημιουργήσαμε. Η απάντηση της κυβέρνησης ήρθε άμεσα και ξεκάθαρα: επέμβαση της αστυνομίας.
Όχι διάλογος.
Όχι πολιτική λύση.
Αλλά ΜΑΤ, εισαγγελείς και ποινικοποίηση.
Εδώ βρίσκεται η ουσία της σύγκρισης:
Η κυβέρνηση δεν φοβάται το κλείσιμο δρόμων. Φοβάται το άνοιγμά τους.
Φοβάται τη στιγμή που ένας κοινωνικός αγώνας παύει να είναι «διαμαρτυρία» και γίνεται πράξη συλλογικής αμφισβήτησης της εξουσίας.
Και γι’ αυτό επιστρατεύει τον μόνο μηχανισμό που γνωρίζει καλά: την καταστολή.
Γιατί σε αυτή τη χώρα, όποιος σηκώνει κεφάλι,
δεν αντιμετωπίζεται ως πολίτης.Αντιμετωπίζεται ως κατηγορούμενος.
vathikokkino.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου