Διάβασα με προσοχή τη χθεσινή ομιλία του Αλέξη Τσίπρα σε
εκδήλωση του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, κυρίως γιατί στην αρχή της ο
πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε ότι «ήρθα για να σας εκθέσω τις ορίζουσες της
κυβερνητικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ στην οικονομία».Για να δούμε
όμως τι είπε τελικά. Αρχικά, έκανε λόγο για «τρεις μεταρρυθμίσεις» και
συγκεκριμένα:
Για τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος: για ένα
απλό, διαφανές, σταθερό, δίκαιο και αποτελεσματικό πλαίσιο λειτουργίας και
φορολογίας για τον ιδιωτικό τομέα.
Για τη μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης: για μια
αντιγραφειοκρατική και αποτελεσματική δημόσια διοίκηση, αποκεντρωμένη και
φιλική προς τον πολίτη και την παραγωγική ιδιωτική επιχειρηματικότητα.
Απογαλακτισμένη από την κομματική εξάρτηση,
το ρουσφέτι και την αναξιοκρατία.
Για το άνοιγμα των αγορών από τα καρτέλ της διαπλοκής, με
σύγχρονη αντιολιγοπωλιακή νομοθεσία και μια πραγματικά ανεξάρτητη,
ακηδεμόνευτη, πλήρως λειτουργική και θεσμικά ενισχυμένη Επιτροπή Ανταγωνισμού.
Γιατί στην Ελλάδα την ιδιωτική πρωτοβουλία δεν την
εκτοπίζει το κράτος και η δημόσια παρέμβαση, αλλά τα καρτέλ της διαπλοκής. Τα
οποία λειτουργούν σε καθεστώς απόλυτου προστατευτισμού από το πολιτικό
κατεστημένο. Νέμονται τα αναπτυξιακά κονδύλια. Νοθεύουν τους κανόνες της
αγοράς. Και αποτρέπουν τις παραγωγικές πρωτοβουλίες.
Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε, ο Αλέξης Τσίπρας δεν λέει
στην πραγματικότητα απολύτως τίποτα. Βάζει απλώς κάποιες λέξεις στη σειρά, τις
συνοδεύει από επιθετικούς προσδιορισμούς και ξεμπέρδεψε. Δεν περιγράφει ούτε
στο 1% τον τρόπο που σκοπεύει να τα πετύχει όλα αυτά.
Προς το τέλος της ομιλίας του, φαίνεται ότι νιώθει την
ανάγκη να γίνει κάποιος πιο σαφής ως προς το που θα βρει τα χρήματα, χωρίς
φυσικά να αναφέρει κάποιον αριθμό:.
Θα το πετύχουμε με τη σημαντική αύξηση των δημόσιων
εσόδων από δύο κύριες πηγές:
1. τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, έτσι ώστε
να φορολογηθούν τα υψηλά εισοδήματα και ο μεγάλος πλούτος και να περιοριστούν η
φοροδιαφυγή, η φοροαποφυγή και οι ενδοομιλικές συναλλαγές,
2.την πάταξη του λαθρεμπορίου καυσίμων και τσιγάρων, όπως
και των πλαστών και εικονικών τιμολογίων.
Στη συνέχεια αναφέρεται στο ρόλο των τραπεζών και κάνει
λόγο για «κοινωνικό έλεγχο» τους. Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει τι ακριβώς
σημαίνει αυτό;
Θα αναδιοργανώσουμε τις δημόσιες δαπάνες, έτσι ώστε να
αντιμετωπίσουμε, κατά προτεραιότητα, την ανθρωπιστική κρίση.Θα θέσουμε υπό
δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο όλες τις τράπεζες που ανακεφαλαιοποιούνται με
δανεικό δημόσιο χρήμα.
Εμείς θέλουμε τις τράπεζες υπό δημόσιο και κοινωνικό
έλεγχο προς όφελος της πραγματικής οικονομίας.Για να παρέχουν ρευστότητα στις
επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά.Μόνο έτσι το τραπεζικό σύστημα θα τεθεί στην
υπηρεσία της ανάπτυξης του τόπου. Σ’ αυτό το πλαίσιο, θα νομοθετήσουμε τη «νέα
σεισάχθεια», δηλαδή το «κούρεμα» στις οφειλές των δανειοληπτών, ώστε να αυξηθεί
το διαθέσιμο εισόδημα και η καταναλωτική ικανότητά τους.
Απολύτως ασαφείς είναι και οι δεσμεύσεις για την
«αποτελεσματική αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης»:
Στην κατεύθυνση αυτή, έχουμε επεξεργαστεί ένα
ολοκληρωμένο πρόγραμμα άμεσων παρεμβάσεων έκτακτης ανάγκης για να υψώσουμε
αμέσως ασπίδα προστασίας για τα πιο ευάλωτα κοινωνικά στρώματα.Τους φτωχούς,
τους άνεργους, τους αποκλεισμένους, τους χαμηλόμισθους και τους
χαμηλοσυνταξιούχους.
Εκεί όμως που ο Αλέξης Τσίπρας δίνει ρέστα είναι στην «ανασυγκρότηση
της παραγωγικής βάσης της οικονομίας». Από ισχυρή βιομηχανία μέχρι εναλλακτικό
τουρισμό. Απολαύστε κλισέ και ευχές στη σειρά:
Αφετηρία της ανασυγκρότησης της παραγωγικής
διαδικασίας είναι η στρατηγική επιλογή εξωστρεφών τομέων της οικονομίας που
αναδεικνύουν τα πιο ισχυρά συγκριτικά πλεονεκτήματα στη διεθνή αγορά.
Είναι, επίσης, η στρατηγική ενίσχυσης μιας ανταγωνιστικής
εγχώριας βιομηχανίας υποκατάστασης εισαγωγών, όπου αυτό είναι δυνατόν.
Οι συνέπειες της κρίσης στην Ευρωζώνη για την ελληνική
οικονομία επαναφέρουν στο προσκήνιο την ανάγκη για τη διατήρηση και την
ενίσχυση της βιομηχανικής παραγωγής που έχει απομείνει, αλλά και για την
καινοτομική, τεχνολογική ανασυγκρότηση των βιομηχανικών-παραγωγικών δομών.
Χωρίς εθνική βιομηχανία δεν μπορεί να νοηθεί ελληνική
οικονομία.Έχουμε λοιπόν σχέδιο για την αναγκαία αναδιοργάνωση του θεσμικού
υπόβαθρου της αναπτυξιακής διαδικασίας.
Όλοι οι αναπτυξιακοί θεσμοί του παρελθόντος, από τους
εξειδικευμένους οργανισμούς τύπου ΕΟΜΜΕΧ μέχρι τις τράπεζες ειδικού σκοπού,
όπως η ΕΤΒΑ και η ΑΤΕ, έχουν διαλυθεί.
Χρειαζόμαστε νέους.Τη βασική υποδομή αναπτυξιακών θεσμών
θα συναρθρώσουν ένα νέο χωροταξικό συμβούλιο, με δυνατότητες σχεδιασμού,
συντονισμού και αδειοδοτήσεων σε επίμαχα θέματα.Δίκτυα εξειδικευμένων
ινστιτούτων σε πληθώρα τομέων – περιβάλλον, ενέργεια, αγροτική οικονομία.
Τράπεζες ειδικού σκοπού, δημόσιες ή συνεταιριστικές. Οι
νέες αναπτυξιακές δυνατότητες θα προκύψουν από συντεταγμένες παρεμβάσεις στους
παραγωγικούς τομείς, στη γεωργία και τη μεταποίηση.
Δηλαδή, εκεί όπου υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες
παραγωγικής αναβάθμισής τους.Προέχει η στροφή σε νέα ποιοτικά προϊόντα υψηλής
προστιθέμενης αξίας και η ανάπτυξη μικρών και ευέλικτων έργων υποδομών, που
αρμόζουν στην ανανέωση του παραγωγικού δυναμικού της οικονομίας.
Συγκεκριμένα παραδείγματα βελτίωσης εθνικού
συγκριτικού πλεονεκτήματος, τα οποία σταχυολογώ από τα πέντε παραγωγικά συμπλέγματα
του εθνικού σχεδίου μας για την ανασυγκρότηση, είναι ο ποιοτικός και θεματικός,
εναλλακτικός τουρισμός, η ελληνική διατροφή, οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου