Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΗΣ ΤΟΥ 1ΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΑΠΟ 180 ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ

Παραθέτω ένα απόσπασμα από τη χθεσινή ομιλία του Ευάγγελου Βενιζέλου στη συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ:

Σε ό,τι με αφορά είμαι ιστορικά υπερήφανος γιατί το Μάιο του 2010 πρότεινα στην Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα να αξιώσουμε την υπερψήφιση του πρώτου προγράμματος στήριξης του πρώτου Μνημονίου με αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών, για να αναγκάσουμε τη Νέα Δημοκρατία να φερθεί υπεύθυνα, ή για να την οδηγήσουμε σε διάσπαση.

Και να μην της επιτρέψουμε να λειτουργήσει αντιμνημονιακά και να συγκροτήσει το χώρο της ετερόκλητης αντιμνημονιακής αντιπολίτευσης και την πλατεία των αγανακτισμένων, να μην διαπαιδαγωγηθεί σε λάθος βάση η κοινωνία και ο λαός. Αλλά αυτό δεν έγινε. Ίσως γιατί κάποιοι πίστευαν ότι πρέπει μόνοι μας να κεφαλαιοποιήσουμε την επιτυχία της εξόδου από την κρίση. Δεν είχαμε αντιληφθεί ίσως τότε τι γίνεται, που βαδίζει η χώρα.
Σχόλιο Παραπολιτικής:

Καταλαβαίνω την ανάγκη του κ. Βενιζέλου να αναζητήσει πράγματα για τα οποία μετά το προσεχές τέλος της πολιτικής του καριέρας θα μπορούν να τον κάνουν να νιώθει «ιστορικά υπερήφανος» αλλά αυτό δεν του επιτρέπει να αλλάζει τα ιστορικά γεγονότα.

Μπορεί λοιπόν πράγματι το 2010 να είχε προτείνει να ψηφιστεί το 1ο Μνημόνιο από 180 βουλευτές αλλά ουδέποτε το έκανε όσο πειστικά και δημόσια ο ίδιος σήμερα θυμάται, γι' αυτό και δεν έθιξε το θέμα ξανά τις ημέρες της ψηφοφορίας.

Επίσης, ενδεχομένως ο ίδιος να θυμάται, εκτός κι αν δεν τον γνωρίζει, ότι η πανικόβλητη τότε Ευρώπη ήταν ιδιαίτερα εχθρική απέναντι στην ανάληψη οποιουδήποτε πολιτικού ρίσκου από την κυβέρνηση Παπανδρέου και πιθανότατα δεν θα ενθουσιαζόταν από την προοπτική ενός τέτοιου ελιγμού.

Τέλος, ως νέος υπουργός Οικονομικών τον Ιούνιο του 2011, ο Ευάγγελος Βενιζέλος είχε δηλώσει δημόσια ότι επιθυμεί το Μεσοπρόθεσμο να ψηφιστεί από 180 βουλευτές. Μπορεί να μας πει γιατί ούτε τότε που αυτός ήταν στα πράγματα δεν έγινε αυτό;