ΠΟΙΟΣ ΤΟΛΜΑ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΣΗΚΩΣΕΙ ΑΝΑΣΤΗΜΑ

ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΤΟΤΕ Η ΕΛΛΑΔΑ ΗΤΑΝ ΣΕ ΤΡΑΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ προς τον πρέσβη της Αγγλίας Sir Francis Oswald Lindley* (1922), όταν , του ζητούσε επίμονα και με απειλές κατά της χώρας μας, να μην καταδικάσει τους Έξη (6) υπεύθυνους (πολιτικούς & αρχιστράτηγο) της Μικρασιατικής Εκστρατείας, ο Πλαστήρας απήντησε:

«Η Ελλάς υπήρξε τίμια Σύμμαχος της Αγγλιας. Την εγκαταλείψατε αλλά εκείνη συνέχισε μόνη τον αγώνα. 
Είδε τους πληθυσμούς της να σφαγιάζονται, την ελληνική γη να ακρωτηριάζεται. 
Μπορεί να ζήσει και μόνη. Και αν καταρρεύσει θα στήσουμε στον Κάβο Μαλέα μιά πινακίδα που θα γράφει, πως εδώ ανθούσε κάποτε ένας πολιτισμός, που κατέστρεψαν οι Δυτικές Δυνάμεις, με πρωταγωνίστρια την Αγγλία. 
Αυτό να διαβιβάσεις στη Κυβέρνησή σου. Τελειώσαμε κύριε. Δεν έχουμε τίποτα άλλο να πούμε. Πηγαίνετε!»

Στις πιο δραματικές στιγμές που έζησε η Σερβία στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Ελευθεριος Βενιζέλος αντιτάχθηκε στα θελήματα των Γερμανών και του βασιλιά της Ελλάδας Κωνσταντίνου όταν η Γερμανία ζήτησε  απ’ την Ελλάδα να αγνοήσει την υπάρχουσα συνθήκη φιλίας και συμμαχίας που είχε με τη Σερβία και να επιτεθεί εναντίον της. 

Στη γερμανική αυτή πρόταση ο Βενιζέλος απάντησε: 

«Η Ελλάδα είναι πολύ μικρό κράτος για να κάνει μια τόσο μεγάλη ατιμία». και υπερασπίστηκε την τήρηση της συμφωνίας με την Σερβία.