ΤΑ 4 ΛΑΘΗ ΠΟΥ ΕΚΤΟΞΕΥΣΑΝ ΤΟΝ ΕΝΦΙΑ

Τροποποίηση νόμου και όχι διοικητικές παρεμβάσεις απαιτούνται για την άρση των αδικιών. Οι προδιαγραφές του φόρου έστειλαν τον φόρο στα ύψη και όχι λάθη υπολογισμού.

Η χθεσινή παραδοχή του υπουργού Οικονομικών ότι θα χρειαστεί πολύ δουλειά για να αποκατασταθούν τα λάθη του ΕΝΦΙΑ, είναι ενδεικτική των δυσκολιών με τις οποίες βρέθηκε αντιμέτωπη η κυβέρνηση. Ο Γκίκας Χαρδούβελης, γνώστης των θεμάτων της κτηματαγοράς έχει αντιληφθεί ότι το πρόβλημα του ΕΝΦΙΑ δεν είναι μόνο «τεχνικό» αλλά και πολιτικό. Το ότι οι φορολογούμενοι έχουν κάνει εκατομμύρια λάθη κατά τη συμπλήρωση του Ε9 από το 1997 μέχρι σήμερα, ήταν γνωστό στο υπουργείο Οικονομικών το οποίο όμως έσπευσε να καταλογίσει φόρο στηριζόμενο σε μια λανθασμένη βάση δεδομένων. Έστω ότι ύστερα από επίπονη διαδικασία,

(θα πρέπει να υποβληθούν εκατομμύρια Ε9 από την αρχή) αυτά τα λάθη θα αποκατασταθούν. Τα πολιτικά λάθη, διορθώνονται μόνο με αλλαγή του νόμου ή εφαρμογή του νόμου διότι συνέβη και αυτό: ευνοϊκές για τους φορολογούμενους διατάξεις δεν εφαρμόστηκαν. Ποια είναι τα τέσσερα πολιτικά λάθη της κυβέρνησης;

1. Ενσωμάτωσε διατάξεις στον νόμο του ΕΝΦΙΑ που εκτόξευσαν στα ύψη τη φορολογητέα αξία. Δεν πρόκειται περί λάθους το γεγονός ότι κάποια οικόπεδα στην περιφέρεια εμφανίζονται να έχουν τιμή πολλών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Δύο συγκεκριμένες διατάξεις «ευθύνονται» για την υπέρμετρη και άδικη φορολόγηση εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών. Η «διόρθωση» δεν προϋποθέτει διοικητική πράξη αλλά αλλαγή του νόμου, εκ νέου υπολογισμού του φόρου για τις συγκεκριμένες κατηγορίες ακινήτων και έκδοση καινούργιων εκκαθαριστικών. Ιδού και οι δύο διατάξεις που εκτόξευσαν τους φόρους:

·         «Κτίσµατα εντός ή εκτός σχεδίου πόλης ή οικισµού, για τα οποία δεν έχει καθοριστεί τιµή ζώνης, καθώς και τα ειδικά κτίρια της υποπαραγράφου γ΄ της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, εντάσσονται στην κατώτερη τιµή ζώνης της Δηµοτικής Ενότητας στην οποία βρίσκονται. Αν δεν έχουν καθοριστεί τιµές ζώνης στη Δηµοτική Ενότητα, εντάσσονται στην κατώτερη τιµή ζώνης του οικείου Δήµου και, αν δεν έχουν καθοριστεί τιµές ζώνης στο Δήµο, εντάσσονται στην κατώτερη τιµή ζώνης της οικείας Περιφερειακής Ενότητας».

·         «Αν το οικόπεδο βρίσκεται σε περιοχή, στην οποία δεν έχουν καθοριστεί µε τις αποφάσεις που προβλέπονται στο προηγούµενο εδάφιο, συντελεστής οικοπέδου (Σ.Οικ.), συνολική τιµή εκκίνησης του οικοπέδου και συντελεστής αξιοποίησης οικοπέδου (Σ.Α.Ο.), λαµβάνονται οι χαµηλότεροι Σ.Οικ., συνολική τιµή εκκίνησης του οικοπέδου και Σ.Α.Ο. της ζώνης µε τη χαµηλότερη τιµή ζώνης της οικείας Δηµοτικής Ενότητας, όπως ορίζονται κάθε φορά στις αποφάσεις του Υπουργού Οικονοµικών που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 41 του ν.1249/1982. Αν δεν έχουν καθοριστεί τέτοιες ζώνες και τέτοιοι συντελεστές στη Δηµοτική Ενότητα, λαµβάνονται οι κατώτερες αντίστοιχες τιµές του οικείου Δήµου, και, αν δεν έχουν καθοριστεί ούτε στο Δήµο, λαµβάνονται οι κατώτερες αντίστοιχες τιµές της οικείας Περιφερειακής Ενότητας»

Είναι πολύ απλό: με αυτές τις δύο διατάξεις, οικόπεδα στην περιφέρεια και κτίσματα όπου δεν έχει φτάσει ακόμη το αντικειμενικό σύστημα, φορολογούνταν μέχρι σήμερα με βάση άλλα, ηπιότερα συστήματα (π.χ ΑΑ ΓΗΣ). Ειδικά για το ΕΝΦΙΑ, τα οικόπεδα «μετακομίζουν» στον πλησιέστερο δήμο και αυτό μπορεί να επιφέρει μέχρι και δεκαπλασιασμό της φορολογητέας τιμής ανά τετραγωνικό μέτρο.

2. Δεν εφάρμοσε τις διατάξεις για τον υπολογισμό των εκπτώσεων φόρου που προβλέπει ο ίδιος ο νόμος. Ακόμη και με τις παράλογες απαιτήσεις που έχει ψηφίσει η Βουλή για να απαλλάξει κάποιον (σ.σ. υπάρχει προϋπόθεση να έχουν εξοφληθεί φόροι και ασφαλιστικές εισφορές. Δηλαδή αυτός που βρίσκεται σε οικονομική αδυναμία να πληρώσει τις εισφορές του έχει φοροδοτική ικανότητα και μπορεί να πληρώσει φόρο για το σπίτι ή το χωράφι;). Θα μπορούσε η γ.γ δημοσίων εσόδων να έχει εκδώσει εγκαίρως τη σχετική απόφαση και η διαδικασία εντοπισμού των δικαιούχων της έκπτωσης να γίνει ηλεκτρονικά όπως ακριβώς έγινε και με το κοινωνικό μέρισμα. Τώρα, ο φόρος έχει βεβαιωθεί σε τουλάχιστον ένα εκατομμύριο πολίτες οι οποίοι θα πρέπει να πληρώσουν ή τα μισά ή τίποτα.

3. Δεν έλαβε υπόψη της ότι ένας φόρος –ο μαζικότερος που έχει επιβληθεί ποτέ καθώς ουδέποτε έχει καταλογιστεί φόρος σε 6,15 εκατομμύρια φορολογούμενους ταυτόχρονα- ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, δεν μπορεί να πληρωθεί μέσα σε πέντε μηνιαίες δόσεις. Ακόμη και το χαράτσι της ΔΕΗ, ζητήθηκε να καταβληθεί σε πέντε διμηνιαίες δόσεις και πάλι έχουν μείνει εκατοντάδες εκατομμύρια απλήρωτα. Στην …πρεμούρα της κυβέρνησης να βεβαιώσει τον φόρο, δεν έκανε καν το εύκολο: να προσθέσει δύο ακόμη δόσεις, του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου του 2015 κάτι που δεν έχει δημοσιονομική επίπτωση καθώς τα έσοδα λογίζεται ότι εισπράττονται στο ίδιο οικονομικό έτος. Τώρα, για να προστεθούν οι δύο δόσεις, απαιτείται αλλαγή του νόμου και επαναβεβαίωση του φόρου για το σύνολο των 6,15 εκατομμυρίων ιδιοκτητών. Πρόκειται για μια επίπονη τεχνικά διαδικασία η οποία για να υλοποιηθεί απαιτεί χρόνο. Αντίστοιχη παρέμβαση, είχε γίνει τον Αύγουστο του 2011 όταν οι φορολογούμενοι παραμιλούσαν με το που άνοιγαν τα λεγόμενα «πολυεκκαθαριστικά».

4.  Το τέταρτο λάθος είναι καθαρά πολιτικό: ο ΕΝΦΙΑ επιβάλλεται παντού και δεν αφήνει διέξοδο στον ιδιοκτήτη ενός ακινήτου. Ο ιδιοκτήτης ενός ΙΧ μπορεί να καταθέσει τις πινακίδες. Ο επιτηδευματίας μπορεί να «κλείσει» τα βιβλία του για απαλλαγεί από το τέλος επιτηδεύματος. Ακόμη και στο χαράτσι της ΔΕΗ, ο φορολογούμενος είχε το περιθώριο να κάνει έναν ελιγμό: να διακόψει το ρεύμα και να μην πληρώσει. Ο ΕΝΦΙΑ δεν αφήνει κανένα περιθώριο. Τι λοιπόν πρέπει να κάνει κάποιος για να μην φορολογηθεί; Να πουλήσει σε μια αγορά που δεν λειτουργεί;