Αχ! ωχ! Πονάω! Αλλά έχει διαφορά! Τα ΜΑΤ τώρα βαράνε με το αριστερό.
Και τις κλωτσιές, αν πέσει κάτω διαδηλωτής, με το αριστερό τις ρίχνουν, το πρόσεξα. Αν πονάμε περισσότερο η λιγότερο; Κοίτα, δεν ξέρω για τουw άλλους, αλλά εγώ τον πόνο τον συνήθισα πλέον. Το καταραμένο τσούξιμο δε λέει να φύγει. Πως να φύγει; Αφού το τρίτο (με το συμπάθιο) Μνημόνιο είναι το μακρύτερο. Και δεν παίρνουν μια προφύλαξη αυτοί οι δανειστές! Μας έχουν γκαστρώσει!
"Μεγάλη" διαφορά όμως με τους προηγούμενους. Όποιος τη βρει, κερδίζει ένα συλλεκτικό γκλομπ από τα ΜΑΤ, με αίμα συνταξιούχου επάνω. Τη βρήκα! Λείπει ο φράχτης. Όχι αυτός στον Έβρο, αυτόν τον διόρθωσαν! Ο άλλος στη Βουλή. Μόνο αυτόν έμεινε να επαναφέρουν, να στήσουν πάλι τα "σύμβολα".
Η προηγμένη χούντα είχε το πουλί. Όπου γύρναγες έβλεπες κι ένα... πουλί. Ψητό μάλλον, γιατί είχε φωτιά από κάτω. Είχα ρωτήσει κι εγώ μικρός "Πότε θα ψηθεί το πουλερικό να φάω;". "Τι λες, ρε κωλόπαιδο, το πουλί είναι η Ελλάδα" πετάχτηκε ένας χαφιές. " Κι αυτός με τ' όπλο, ο κυνηγός που τη σκότωσε είναι"; Του απάντησα αθώα. Μπήκε τότε ένας φίλος κι αφού με μάλωσε, μου είπε "Τράβα ρε να παίξεις με τα άλλα τα παιδία, και μη λες ότι σου κατέβει". Έτσι μάλλον γλύτωσα την ανάκριση στην ΕΣΑ...
Τότε περίπου κατάλαβα πως οι μεγάλοι που κυβερνούσαν, έπαιξαν με το πουλί τους. Ενώ σήμερα... πάλι το πουλί τους παίζουν! Κάτι δεν πάει καλά... Για να βλέπω το σήμερα και να θυμάμαι το τότε, κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Δεν ξέρω, μόνο εγώ το έχω; Ν' ανησυχήσω;
Μπα! Δεν ανησυχώ, μας έσωσε ξανά ο ΣΥΡΙΖΑ! Από το πολύ σώσιμο αποδεκατιστήκαμε. Σε λίγο αν μας "σώσουν" ξανά, δεν θα μείνει κανένας. Θα κλείσει κι η συμφωνία. Προφυλάξεις να πάρουμε μόνο, επιμένω. Τόσο sex με εκατομμύρια όλα αυτά τα χρόνια είναι επικίνδυνο.
Σήμερα είναι κι η μέρα της γυναίκας, χρόνια πολλά σε όλες. Μετά αιώνες καταπίεσης είπαν να γιορτάσουν κι οι γυναίκες μια μέρα. Μην είμαστε πλεονέκτες εμείς οι άντρες. Έχουμε δικές μας 364, τα δίσεκτα 365. Η μέρα "του θύματος του μνημονίου" πότε είναι; Ποτέ! Πάνε μαζί μνημόνιο και γιορτή; Ούτε καν κόλλυβα. Θάψιμο, κάψιμο, μαγείρεμα... ότι πουν οι τοκογλύφοι.
"Βαράν τα ΜΑΤ". Πότε δεν βάραγαν; Μια ζωή βαράνε. Μόνο από κάτι "ιπτάμενους Αναρχικούς" τα βρήκαν σκούρα κι έπεσαν όλοι στα ΜΜΕ να τους φάνε. Βέβαια... Γιατί "κι ο μπάτσος εργαζόμενος είναι"! Κι ο δήμιος, επίσης. Εκεί στη Σαουδική Αραβία πληρώνεται, και "δόξα τον Αλλάχ" μια χαρά κόβει λαιμούς. Οι επαγγελματίες δολοφόνοι κι οι μαφιόζοι πρέπει να ασφαλιστούν. Κρίμα είναι, ο μόνος κλάδος που βιαιοπραγεί παράνομα...
Μην με παρεξηγείτε, από το χτύπημα τα λέω. Χτύπησα λίγο... Το κεφάλι μου στον τοίχο, όταν από απροσεξία άνοιξα την TV κι άκουσα τι λένε. Πάω να βάλω ένα τραγούδι να συνέλθω:
Μια θάλασσα, Αλέξη, τα έκανες όλα, τα ΜΑΤ βαράνε στο ψαχνό,
μας πας σε άλλο κόσμο, "σωτήρα" μου, απόψε, σκοτεινό - φασιστικό.
"Σφάξε μ' αγά μου, το deal θα το κλείσω, τον πισινό θα στήσω"...
Αμάν μαμά μου! Μνημόνιο βαθιά μου, ξανά θ' αγκομαχήσω.
Μια θάλασσα, Αλέξη, τα έκανες όλα, τα ΜΑΤ βαράνε στο ψαχνό,
μας πας σε άλλο κόσμο, "σωτήρα" μου, απόψε, σκοτεινό - φασιστικό.
"Ρίξτε τους ξύλο", οι μπάτσοι λυσσάξαν, να μας ξεκάνουν πάνε,
μα ήρθε η ώρα, οι δούλοι, να πούνε "ξανά δεν προσκυνάμε"!
Μια θάλασσα, Αλέξη, τα έκανες όλα, μα 'χουν ξυπνήσει οι πολλοί,
να δούμε που θα πας να κρυφτείς, ρε Αλέξη, το "ντου" σα γίνει στη Βουλή...
Γράφει ο mitsos175.
"Μεγάλη" διαφορά όμως με τους προηγούμενους. Όποιος τη βρει, κερδίζει ένα συλλεκτικό γκλομπ από τα ΜΑΤ, με αίμα συνταξιούχου επάνω. Τη βρήκα! Λείπει ο φράχτης. Όχι αυτός στον Έβρο, αυτόν τον διόρθωσαν! Ο άλλος στη Βουλή. Μόνο αυτόν έμεινε να επαναφέρουν, να στήσουν πάλι τα "σύμβολα".
Η προηγμένη χούντα είχε το πουλί. Όπου γύρναγες έβλεπες κι ένα... πουλί. Ψητό μάλλον, γιατί είχε φωτιά από κάτω. Είχα ρωτήσει κι εγώ μικρός "Πότε θα ψηθεί το πουλερικό να φάω;". "Τι λες, ρε κωλόπαιδο, το πουλί είναι η Ελλάδα" πετάχτηκε ένας χαφιές. " Κι αυτός με τ' όπλο, ο κυνηγός που τη σκότωσε είναι"; Του απάντησα αθώα. Μπήκε τότε ένας φίλος κι αφού με μάλωσε, μου είπε "Τράβα ρε να παίξεις με τα άλλα τα παιδία, και μη λες ότι σου κατέβει". Έτσι μάλλον γλύτωσα την ανάκριση στην ΕΣΑ...
Τότε περίπου κατάλαβα πως οι μεγάλοι που κυβερνούσαν, έπαιξαν με το πουλί τους. Ενώ σήμερα... πάλι το πουλί τους παίζουν! Κάτι δεν πάει καλά... Για να βλέπω το σήμερα και να θυμάμαι το τότε, κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Δεν ξέρω, μόνο εγώ το έχω; Ν' ανησυχήσω;
Μπα! Δεν ανησυχώ, μας έσωσε ξανά ο ΣΥΡΙΖΑ! Από το πολύ σώσιμο αποδεκατιστήκαμε. Σε λίγο αν μας "σώσουν" ξανά, δεν θα μείνει κανένας. Θα κλείσει κι η συμφωνία. Προφυλάξεις να πάρουμε μόνο, επιμένω. Τόσο sex με εκατομμύρια όλα αυτά τα χρόνια είναι επικίνδυνο.
Σήμερα είναι κι η μέρα της γυναίκας, χρόνια πολλά σε όλες. Μετά αιώνες καταπίεσης είπαν να γιορτάσουν κι οι γυναίκες μια μέρα. Μην είμαστε πλεονέκτες εμείς οι άντρες. Έχουμε δικές μας 364, τα δίσεκτα 365. Η μέρα "του θύματος του μνημονίου" πότε είναι; Ποτέ! Πάνε μαζί μνημόνιο και γιορτή; Ούτε καν κόλλυβα. Θάψιμο, κάψιμο, μαγείρεμα... ότι πουν οι τοκογλύφοι.
Μην με παρεξηγείτε, από το χτύπημα τα λέω. Χτύπησα λίγο... Το κεφάλι μου στον τοίχο, όταν από απροσεξία άνοιξα την TV κι άκουσα τι λένε. Πάω να βάλω ένα τραγούδι να συνέλθω:
Μια θάλασσα, Αλέξη, τα έκανες όλα, τα ΜΑΤ βαράνε στο ψαχνό,
μας πας σε άλλο κόσμο, "σωτήρα" μου, απόψε, σκοτεινό - φασιστικό.
"Σφάξε μ' αγά μου, το deal θα το κλείσω, τον πισινό θα στήσω"...
Αμάν μαμά μου! Μνημόνιο βαθιά μου, ξανά θ' αγκομαχήσω.
Μια θάλασσα, Αλέξη, τα έκανες όλα, τα ΜΑΤ βαράνε στο ψαχνό,
μας πας σε άλλο κόσμο, "σωτήρα" μου, απόψε, σκοτεινό - φασιστικό.
"Ρίξτε τους ξύλο", οι μπάτσοι λυσσάξαν, να μας ξεκάνουν πάνε,
μα ήρθε η ώρα, οι δούλοι, να πούνε "ξανά δεν προσκυνάμε"!
Μια θάλασσα, Αλέξη, τα έκανες όλα, μα 'χουν ξυπνήσει οι πολλοί,
να δούμε που θα πας να κρυφτείς, ρε Αλέξη, το "ντου" σα γίνει στη Βουλή...
Γράφει ο mitsos175.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου