Σάββατο 10/3 στις 7.30μμ
«Με τα μάτια ανοικτά» της Λέιλα Μπουζίντ
Με αφορμή την ημέρα της
γυναίκας μια πολυβραβευμένη ταινία γυναικείας χειραφέτησης από την Τυνησία
Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο 57ο Φεστιβάλ
Θεσσαλονίκης και βγήκε στις ελληνικές αίθουσες πριν ένα χρόνο (Ιανουάριος 2017)
Βραβεία:
Βραβείο Κοινού στο
Φεστιβάλ Βενετίας
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας
στο Φεστιβάλ του Ντουμπάι
Βραβείο Fipresci
(κριτικοί) στο Φεστιβάλ της Καρθαγένα
Φεστιβάλ του Τορόντο,
της Tribeca, του Ρότερνταμ και της Στοκχόλμης
Στις τρεις υποψήφιες
για το βραβείο LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Επίσημη πρόταση της
Τυνησίας για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας
Το trailer της ταινίας : https://www.youtube.com/watch?v=kCEjK9djlgI&t=4s
ΥΠΟΘΕΣΗ
Βρισκόμαστε στην Τυνησία το 2010, λίγους μήνες πριν την
«Επανάσταση των Γιασεμιών» η οποία
πυροδότησε στην ουσία αυτό που ονομάστηκε «Αραβική Άνοιξη». Η Φάρα, δεκαοκτώ
χρονών, μόλις τέλειωσε το σχολείο και η οικογένεια της ήδη την φαντάζεται να
σπουδάζει Ιατρική. Εκείνη όμως έχει άλλα όνειρα. Τραγουδάει σε ένα συγκρότημα
με πολιτικό στίχο που μόλις ξεκινά να δίνει συναυλίες. Είναι παθιασμένη με τη
ζωή, πίνει αλκοόλ, ανακαλύπτει τον έρωτα και την πόλη της τη νύχτα αντίθετα με
τις επιθυμίες της πιο συντηρητικής μητέρας της Χαγιέτ που γνωρίζει πολύ καλά
την σκοτεινή πλευρά της πατρίδας της και τα όρια της συντηρητικής κοινωνίας
της.
Η
βοηθός του σπουδαίου Αμπντελατίφ Κεσίς (Η
ζωή της Αντέλ), Λέιλα Μπουζίντ, μιλάει στο σκηνοθετικό της ντεμπούτο για
την πατρίδα της, το χάσμα γενεών σκιαγραφώντας μια γεμάτη ένταση σχέση
μάνας-κόρης αλλά και την έλλειψη ελευθερίας των νέων, ειδικά των γυναικών, ένα
θέμα διαχρονικό στις κοινωνίες της περιοχής και όχι μόνο. Η Μπουζίντ
τοποθετώντας την ιστορία της στο ξέσπασμα της Αραβικής Άνοιξης καταφέρνει με
την πρώτη κιόλας ταινία της να μας δώσει ένα αλησμόνητο συνταρακτικό πορτρέτο
γυναικείας χειραφέτησης μέσα σε ένα χαοτικό πολιτικό σκηνικό. Η πρωταγωνίστρια
της, η επίσης πρωτοεμφανιζόμενη Μπάγια Μεντχαφέρ δεν θα μπορούσε να αποτελεί
ιδανικότερη επιλογή. Γεμάτη ορμή και πάθος δίνει ένα αληθινό ρεσιτάλ ερμηνείας
με την σαρωτική ζωντάνια της, τη γοητευτική της σκηνική παρουσία και την
εκπληκτική φωνή της, μην αφήνοντας κυριολεκτικά το θεατή να πάρει τα μάτια του
από πάνω της. Η Μεντχαφέρ ερμηνεύει η ίδια τα τραγούδια που ακούγονται σε
μουσική του σπουδαίου Ιρακινού συνθέτη Κιγιάμ Αλαμί (Khyam Allami) σε ένα από
τα καλύτερα έθνικ soundtrack που έχουν κυκλοφορήσει τελευταία.
ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ:
«Μια νέα γυναίκα στην αρχή της
Αραβικής Άνοιξης παλεύει ενάντια στο
συντηρητισμό της οικογένειας και της κοινωνίας, στο εντυπωσιακό ντεμπούτο της
Λέιλα Μπουζίντ (βοηθός του Αμπντελατίφ Κεσίς στη Ζωή της Αντέλ). Απεικονίζοντας
με σαφήνεια την ατμόσφαιρα φόβου κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Μπεν Αλί
στην Τυνησία, αυτό η καταπληκτική ταινία δίνει φωνή στη νιότη που νιώθει
ελεύθερη παρά τις διάφορες μορφές επιτήρησης, από τη σεξουαλική ως την
πολιτική. Φανταστική η ερμηνεία της πρωτοεμφανιζόμενης Μπάγια Μεντχαφέρ». Variety
«Η καλύτερη μέχρι τώρα ταινία
μυθοπλασίας με φόντο την Αραβική Άνοιξη… Η δυναμική μεταξύ κόρης και μάνας
σιγά-σιγά αναδεικνύεται ως η πιο σημαντική σχέση στην ταινία, καθώς μαθαίνουν
πράγματα η μία για την άλλη, επιμένοντας η κάθε μια στις δικές της αξίες. Αυτή
η αλληλεπίδραση μεταξύ τους είναι γεμάτη ένταση». Indiewire
«Η Μπουζίντ χρησιμοποιεί εμπνευσμένα
τη μουσική ως προνομιακό σεναριακό όχημα, αποτυπώνοντας στο πεντάγραμμο την
επαναστατική ορμή της νέας Τυνησίας. Το γκρουπ παντρεύει την παραδοσιακή
μουσική (το παλιό) με ροκ επιρροές (τη δύση) κι αιχμηρό στίχο (πολιτικός
ακτιβισμός), παρουσιάζοντας έτσι ένα συναρπαστικό μελωδικό μείγμα που συγκινεί
το κοινό (το μέλλον). Χωρίς να προσφέρει διδαχές κι ευκολίες, το φιλμ ρίχνει
φως σε μια αυταρχική πραγματικότητα, με τα νυχτερινά πλάνα του Σεμπάστιαν
Γκέπφερτ και –κυρίως– την εκρηκτική παρουσία της πρωτοεμφανιζόμενης Μπάγια
Μεντχαφέρ να ξεχωρίζουν». Γ.Αντίοχος, «Αθηνόραμα»
«Φορτωμένη με διακρίσεις, η πρώτη
ταινία της νεαρής τυνήσιας σκηνοθέτριας Λέιλα Μπουζίντ «Με τα μάτια ανοιχτά»
είναι ένα εξαιρετικό γυναικείο πορτρέτο μιας νέας κοπέλας (Μπάγια Μεντχαφέρ)
που προσπαθεί να βρει τον δρόμο της ενώ η χώρα της βρίσκεται σε αναβρασμό -
εφόσον μιλάμε για την Τυνησία λίγους μήνες πριν από την «Επανάσταση των Γιασεμιών»,
προάγγελου της «Αραβικής Ανοιξης». Αυτή ακριβώς η πορεία της Φάρα είναι ολόκληρη η ταινία, που
δεν μένει ποτέ σε χλωρό κλαρί, που βαστά τον θεατή σφιχτά από το χέρι δίνοντάς του μια πολύ καλή εικόνα του τι
ακριβώς συμβαίνει με τη νέα γενιά μιας χώρας που αρνείται να υποταχθεί στη
στυγνή καταπίεση, που μάχεται για να βρει τον δρόμο της ελεύθερης βούλησης και
τελικά τον βρίσκει». Γ.Ζουμπουλάκης «Το
Βήμα»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου