ΤΟ ΑΡΜΟΖΟΝ ΤΕΛΟΣ ΕΝΟΣ ΗΓΕΤΙΣΚΟΥ

Το ΠΑΣΟΚ, ως κόμμα, ως Κίνημα, ως πολιτικός φορέας εκπροσώπησης μαζών, έχει τελειώσει. Στο μόνο πεδίο όπου έχει παρόν είναι η κυβέρνηση - μια πραγματικότητα που βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τη λαϊκή βούληση. 
Φυσικά, σε ένα σεληνιακό τοπίο μνημονιακής καταστροφής και
απροκάλυπτης ξενοκρατίας, η λαϊκή βούληση είναι το τελευταίο πράγμα που απασχολεί τους επικυρίαρχους. 
Ομως, η φύση δεν ανέχεται τα κενά. 

Η τρύπα που χάσκει εκεί όπου κάποτε δέσποζε το ΠΑΣΟΚ είναι ορατή. Ομοίως ορατό είναι και το έλλειμμα ηγεσίας σε αυτή την παράταξη.
Ο Βαγγέλης Βενιζέλος, ως πολιτική μονάδα, κρίνεται απολύτως ελλιποβαρής και οι κωμικοτραγικές κινήσεις, ομιλίες και...

επινοήσεις του συμπαρασύρουν το σύνολο της Κεντροαριστεράς σε αφανισμό.

Υπό αυτό το πρίσμα φαντάζει απολύτως φυσιολογική η πρωτοβουλία των 58 προσωπικοτήτων που ζητούν την ανασύνθεση του προαναφερθέντος χώρου και την ανάδειξη νέου φορέα και νέας ηγεσίας. Η Κεντροαριστερά πρωταγωνίστησε στο οργιώδες πάρτι της σπατάλης και της διαφθοράς κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης αλλά έχει ακόμα αντανακλαστικά και ένστικτο αυτοσυντήρησης.

Παρά το νεφελώδες στιλ του κειμένου που δημοσιοποιήθηκε στα ΜΜΕ, είναι εμφανές ότι το ΠΑΣΟΚ και ο νυν ηγετίσκος του αρχικά προορίζονται να παίξουν τον ρόλο των ουραγών κι έπειτα, δοθείσης της ευκαιρίας, θα περάσουν στη λήθη υπό τους ήχους της πάνδημης κατακραυγής και περιφρόνησης.

Ο κ. Βενιζέλος, αν και ουδέποτε έπαψε να διακατέχεται από βουλιμία για εξουσία, το μόνο που βρήκε να αντιπροτείνει στους «58» είναι η δημιουργία ενός «σοσιαλιστικού» αστερισμού κατά τα πρότυπα της ιταλικής «Ελιάς», αλλά τήρησε αποστάσεις ασφαλείας από το εγχείρημα, λέγοντας ότι «το ΠΑΣΟΚ διατηρεί όνομα, σύμβολο και δομή, αλλά δεν θέλει να ηγηθεί κανενός».

Η πικρή αλήθεια (για το κόμμα που διέλυσε την Ελλάδα) είναι ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θέλει να ηγηθεί κανενός, επειδή δεν έχουν μείνει αρκετοί για να τεθούν υπό την... ηγεσία του κ. Βενιζέλου.

Αρμόζον πολιτικό τέλος για εκείνον που επινόησε το χαράτσι της ΔΕΗ.