Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΙΤΕΑΣ

Παρασκευή 25/10 στις 9.15 μμ
Με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου
το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ
που προβάλλεται ταυτόχρονα στην Αθήνα
 «Φιλιά εις τα παιδιά»
του Βασίλη Λουλέ
Οχτώ (8) βραβεία (καλύτερης ταινίας, κοινού, σκηνοθεσίας) σε ελληνικά και ξένα φεστιβάλ
Το trailer της ταινίας: https://www.youtube.com/watch?v=gnZPB5Bd8zc
Οικογένειες Χριστιανών με κίνδυνο της ζωής τους στην Ελλάδα της Γερμανικής κατοχής έκρυψαν και έσωσαν απ’ το θάνατο πέντε μικρά εβραιόπουλα. Ιστορίες αγωνίας αλλά και στιγμές παιδικής ανεμελιάς μέσα στη στοργική αγκαλιά των ξένων. Τα πέντε «κρυμμένα» παιδιά αφηγούνται σήμερα την ιστορία της ζωής τους αναδεικνύοντας τις αξίες της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς.
Πέντε παιδιά που μεγάλωσαν απότομα. Η Ροζίνα, ο Σήφης, η Ευτυχία, η Σέλλυ και ο Μάριος πέρασαν τη ζωή τους κουβαλώντας,
πάντα μαζί τη μνήμη χιλιάδων παιδιών.
Εκείνων που δεν πρόλαβαν ποτέ να μεγαλώσουν.
Η ταινία παρακολουθεί αυτά τα πρόσωπα από την παιδική ηλικία μέχρι σήμερα, παραθέτει άγνωστο αρχειακό υλικό, φέρνει στο φως πολύτιμα προσωπικά τους ντοκουμέντα – ένα παιδικό ημερολόγιο, φωτογραφίες και οικογενειακά φιλμάκια– τεκμήρια μιας ολόκληρης εποχής.
Τα γυρίσματα έγιναν στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, τα Ιωάννινα, τα Χανιά και το Άουσβιτς.
Η μουσική της ταινίας είναι του Νίκου Κυπουργού.


Έγραψαν για την ταινία….
Στράτος Κερσανίδης, κριτικός:
Το ντοκιμαντέρ είναι αποτέλεσμα μιας επίπονης και διεξοδικής έρευνας. Ο Βασίλης Λουλές αφήνει τους πρωταγωνιστές του να μιλήσουν, καταγράφει τη συγκίνηση τους η οποία μεταδίδεται, χωρίς εκβιασμό, στους θεατές. Η ταινία δεν κραυγάζει, δε δημαγωγεί, δεν καταγγέλλει. Καταφέρνει να μεταδώσει τα μηνύματά της μέσα από τα ίδια τα γεγονότα.

Φώτος Λαμπρινός, σκηνοθέτης:
            …. Η εικόνα της γυναίκας που λέει τη φράση: «Έχω απαλλαγεί από το μίσος. Μισώ μόνο εκείνους που πάνε να τους μιμηθούν», θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η πιο συγκλονιστική της ταινίας, αν δεν υπήρχε ένα άλλο στοιχείο που είναι εξ ίσου συγκλονιστικό και προσωπικά, θα το προτιμούσα για φινάλε του φιλμ: ο Μάριος δείχνει το χαρτάκι που έστειλε ο πατέρας του, πριν  βρει τραγικό τέλος στο Άουσβιτς, και το οποίο τελειώνει με τη φράση: «Φιλιά εις τα παιδιά».
Χρήστος Μήτσης κριτικός:
…Με ένα επιδέξιο μοντάζ, ο γλαφυρός λόγος των αφηγητών γίνεται εικόνα, συναντά το αρχειακό υλικό και μετουσιώνεται σταδιακά σε ζωντανή ιστορία. Το αποτέλεσμα είναι ένα επίκαιρο και συγκινητικό χρονικό…

Εύα Στεφανή, Σκηνοθέτρια - Πανεπιστημιακός
Η ταινία του Βασίλη Λουλέ «Φιλιά εις τα παιδιά» αποκαλύπτει αναπάντεχα μια πτυχή της ελληνικής ιστορίας μέσα από το παιδικό βλέμμα. Αποτελεί εξαιρετικό υπόδειγμα ενός ιστορικού ντοκιμαντέρ που συνδυάζει την ενδελεχή έρευνα, τη σκηνοθετική δεξιότητα στη σύνθεσή του υλικού και την αγάπη και τον σεβασμό του δημιουργού για τους ήρωες του. Τα παραπάνω τα επιτυγχάνει χωρίς να σκοντάφτει ποτέ στην παγίδα του διδακτισμού και της μεγαλοστομίας.
Η ταινία Φιλιά εις τα παιδιά είναι μία βαθύτατα ουμανιστική ταινία, αναγκαία για την ανάγνωση του παρελθόντος αλλά και του παρόντος.



Δεν υπάρχουν σχόλια: