ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΤΙ ;

 Δεν είναι κάποιο μυστικό πως η Ελλάδα πεθαίνει. Όποιος δεν ζει στον κόσμο του -και αντιλαμβάνεται τι έχει συμβεί στη χώρα μας πριν και μετά την χρεοκοπία-, ξέρει πως η Ελλάδα πεθαίνει.

Συμβαίνει ακριβώς αυτό που λέει ο Θανάσης Βέγγος στην ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου, «Το βλέμμα του Οδυσσέα»:

«Ξέρεις κάτι; Η Ελλάδα πεθαίνει. Πεθαίνουμε σαν λαός. Κάναμε τον κύκλο μας. Δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα, και πεθαίνουμε…»

Υπάρχει ένας τρόπος να μην πεθάνει η Ελλάδα.

Να της αλλάξουμε όνομα,

Να μην την λένε Ελλάδα.

Να της δώσουμε το όνομα κάποιου πράγματος που μισούμε.

Τι μισούμε εμείς οι Έλληνες;

Μισούμε την αλήθεια.

Οπότε, να αλλάξουμε το όνομα της Ελλάδας και να την πούμε Αλήθεια.

Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα πεθάνει η Ελλάδα.

Θα πεθάνει ένας εχθρός μας.

Θα πεθάνει η Αλήθεια.

Κι εμείς θα χαρούμε.

Γιατί πέθανε ένας εχθρός μας.

(Αυτή τη σκέψη -του να δώσουμε στην Ελλάδα το όνομα ενός εχθρού μας, ώστε να μην πεθάνει η Ελλάδα αλλά ένας εχθρός των Ελλήνων- μου ήρθε πριν από μερικά χρόνια, όταν διάβασα μια ιστορία στο βιβλίο του Εντουάρντο Γκαλεάνο «Το ποδόσφαιρο στη σκιά και στο φως», που είναι και επίκαιρο λόγω του Μουντιάλ που διεξάγεται τώρα. Ο Γκαλεάνο αναφέρει την ιστορία ενός μελλοθάνατου οπαδού της Μπόκα Τζούνιορς, στο Μπουένος Άιρες. Γράφει ο Γκαλεάνο:
«Εκείνος ο οπαδός της Μπόκα Τζούνιορς, όλη του τη ζωή μισούσε τη Ρίβερ Πλέιτ, όπως όφειλε, όμως στο νεκρικό του κρεβάτι ζήτησε να τον τυλίξουν με τη σημαία της Ρίβερ Πλέιτ, για να χαρεί, επειδή:
-Πεθαίνει ένας απ’ αυτούς.)