Είναι γεγονός και πασίδηλο πως το φαινόμενο “ΣΥΡΙΖΑ” είναι μια πολιτική φούσκα που προέκυψε μέσα απο την ανάγκη του Έλληνα ψηφοφόρου να τιμωρήσει ένα “καθεστώς” που τον έκανε να χάσει την δουλειά του και την ευημερία του.
Μια ψήφος τιμωρίας. Μια ψήφος οργής. Με προγραμματικές προεκλογικές θέσεις που χαϊδεύουν τα αυτιά των οργισμένων και απογοητευμένων ψηφοφόρων τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και σε πολύ λιγότερο βαθμό της Δεξιάς μα και των άκρων εκατέρωθεν της Βουλής (ή και εκτός αυτής). Ένας Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Ανάγκης για εξουσία. Με δεξιές συνιστώσες. Με διχαστικά δημοψηφίσματα. Με έναν Αλέξη Τσίπρα εξαιρετικά ικανό να μιμείται τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον τρόπο που το ΠΑΣΟΚ ανέβηκε στην εξουσία. Με την διαφορά πως απο τη μια έχουμε ενα λαϊκιστικό μόρφωμα της αριστεράς (στην αρχή), και απο την άλλη μια ολόκληρη γενιά που ιδεολογικά και προσωπικά ταυτίστηκε με την Δημοκρατία και τις μάχες που δόθηκαν για να εγκαθιδρυθεί η Δημοκρατία την Ελλάδα. Δηλαδή; Καμία σχέση,
Υπάρχουν ομοιότητες του ΣΥΡΙΖΑ με την 3η Σεπτέμβρη; Την Σοσιαλδημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ;
Ο κ. Τσίπρας κατόρθωσε να γίνει πρωθυπουργός αφενός μιμούμενος τον Ανδρέα Παπανδρέου (ακόμη και στη φωνή, όχι όμως και στην αναλυτική ικανότητα και γνώσεις – πώς άλλωστε θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο;) και αφετέρου στηριζόμενος στο ανάθεμα της Μεταπολίτευσης και του ΠαΣοΚ. Να θυμίσω το «Η χούντα δεν τελείωσε το ’73»; Από το 2008 και ύστερα ο ΣΥΡΙΖΑ μετατοπίστηκε από τις θέσεις της Ανανέωσης σε αυτές της λεγόμενης «κινηματικής» και ριζοσπαστικής Αριστεράς. Από «Συνασπισμός της Αριστεράς» έγινε ΣΥΡΙΖΑ θέτοντας το κέντρο βάρους του σε μια ολιστική άποψη η οποία βρίσκεται πέραν της αστικής δημοκρατίας. Εννοώ τη θέση του ότι η κατοχή της κυβέρνησης δεν σημαίνει και κατοχή της εξουσίας. Μια αντίληψη που υπονομεύει τη δικαιοκρατική δημοκρατία. Μια αντίληψη κατόχων και «κατοχής» της μοναδικής αλήθειας, όπου δεν χωρούν άλλες απόψεις γι’ αυτή την αλήθεια. Από εδώ και η προσπάθεια ελέγχου της δικαιοσύνης και των ΜΜΕ. Αυτή η ολιστική αφήγηση καμία σχέση δεν μπορεί να έχει με αυτήν του ανολοκλήρωτου ελληνικού αστισμού.
ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΩΝ
«Το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας έχει επιλέξει να βάζει πίσω από την πλάτη του πράσινο φόντο και επιχειρεί να μιμηθεί τη φωνή του Ανδρέα Παπανδρέου δεν κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΑΣΟΚ. Ούτε μπορεί να τον κάνει. Επίσης, ότι επιλέγει να μετεγγράψει μια σειρά στελεχών μόνο και μόνο για να τους κάνει υπουργούς, για να τους πάρει με το μέρος του, δείχνει αξιακά και πολιτικά τι κόμμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα, το γεγονός ότι χτυπά την δεξιά και από κάτω χειροκροτούν ο κ. Παπαχρηστόπουλος, η κα. Κουντουρά, ο κ..Κόκκαλης και πολλοί ακόμα και ετοιμάζεται να κάνει και δεξιά τάση μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι αστείο. Τέλος, το γεγονός ότι κοπιάρει ότι συνθήματα έχει το Κίνημα Αλλαγής και το ΠΑΣΟΚ το προηγούμενο δίμηνο, όπως η ¨αντεπίθεση¨, που είναι κεντρικό σύνθημα σε όλες τις ομιλίες της Φώφης Γεννηματά το τελευταίο χρονικό διάστημα, δείχνει το έλλειμμα θέσεων και απόψεων», κατέληξε ο Παύλος Χρηστίδης.
με πληροφορίες απο iefimerida.gr ,εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου