Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΜΕΣΩ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΕΙΡΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΘΥΜΑ ΠΡΟΒΛΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Η Τουρκία επί Ερντογάν αναβάθμισε το μηχανισμό προπαγάνδας της, αξιοποιώντας στο μέγιστο βαθμό τη “βιομηχανία του θεάματος” και της “ψυχαγωγίας”! Τώρα ετοιμάζεται να παρουσιάσει δύο ακόμη “τηλεοπτικές σειρές” προπαγάνδας, μέσω των οποίων θα “θυματοποιήσει” τους Τουρκοκύπριους και θα επιχειρήσει να παρουσιάσει τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης ως “καταπιεσμένη τουρκική μειονότητα”. Για τη δεύτερη τηλεοπτική σειρά προπαγάνδας θα επικεντρώσει στον Α.Σαδίκ αναμασώντας αναπόδεικτους ισχυρισμούς και φήμες για το θάνατο του.

Είναι γνωστό ότι εδώ και αρκετά χρόνια το τουρκικό καθεστώς προσπαθεί να βρει συνεχώς νέα κανάλια για να διοχετεύει την προπαγάνδα του. Η επιδίωξη της εμφάνισης στο εσωτερικό, αλλά κυρίως στο εξωτερικό, μίας Τουρκίας σύγχρονης και οικονομικά ισχυρής που χαρακτηρίζεται από ευημερία, μίας εικόνας ψεύτικης δηλαδή, αποτελεί διακαή πόθο του καθεστώτος Ερντογάν. Στην προσπάθεια της η γείτων να καταστεί περιφερειακή δύναμη, γνωρίζει ότι η αργή αλλά σταδιακή αποδοχή από άλλες χώρες των ιδεών και των αντιλήψεων της, θα την βοηθήσει να επιβληθεί με λιγότερη προσπάθεια. Γι’ αυτό το λόγο επιστρατεύει όλα τα μέσα που διαθέτει, όπως αυτό της προβολής τηλεοπτικών σειρών, οι οποίες χρηματοδοτούνται από το καθεστώς με προφανή σκοπό την υπόγεια προώθηση της εικόνας που θέλει να περάσει στην κοινή γνώμη. Μία τακτική που εδώ και χρόνια την εφαρμόζει και στη Χώρα μας.

Στην Ελλάδα από το 2005 ακόμα,

έχουν προβληθεί πλήθος από σαπουνόπερες τουρκικής παραγωγής, με σκοπό τον εξωραϊσμό της τουρκικής κουλτούρας μέσω της εξαγωγής του πολιτισμού και της γλώσσας της, ικανοποιώντας τον στόχο της κυβέρνησης της γείτονος, που μέσω του υφυπουργού Πολιτισμού της το 2012 είχε δηλώσει ότι: «Με την τουρκική σειρά μπορούμε να μπαίνουμε σε κάθε σπίτι και να διαδώσουμε τον τουρκικό πολιτισμό». Οι Τούρκοι παραγωγοί ταινιών, προφανώς φίλα προσκείμενοι στο καθεστώς Ερντογάν και φυσικά με το αζημίωτο, είναι οι αγωγοί της τουρκικής προπαγάνδας. Η διάχυση πρέπει να είναι ευρεία, γι’ αυτό το προϊόν είναι σχεδόν πάντα μια φθηνή σαπουνόπερα που στοχεύει σε συγκεκριμένα «ακροατήρια στόχους». Εξάλλου ο τιθέμενος όρος του «μη μεταγλωτισμού» της τουρκικής γλώσσας είναι ακριβώς το σημείο διάδοσης των τουρκικών μηνυμάτων στο εσωτερικό κάθε σπιτιού…..

Το φθηνό προϊόν εμπλουτίζεται με έντεχνο τρόπο και με τα «υψηλά νοήματα» της «αγάπης», της «δικαιοσύνης», της «φιλαλήθειας», κ.α. για να παραπλανήσει και τελικά να επιδιώξει την «αντιπλαισίωση», σε μοτίβο: «εμείς δεν είμαστε οι κακοί», «εμείς υποστηρίζουμε το δίκαιο», «οι άλλοι δεν μας κατανοούν και τελικά…οι άλλοι είναι οι κακοί», «οι γείτονές μας δεν θέλουν το καλό μας».

Δυστυχώς το φθηνό και ακαλαίσθητο προϊόν που προσφέρουν οι Τούρκοι, αγοράστηκε από πλήθος ελληνικών τηλεοπτικών σταθμών οι οποίοι το μεταδίδουν χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι την ίδια ώρα προωθούν την τουρκική προπαγάνδα. Στο όνομα της ελεύθερης οικονομίας όπου η επιδίωξη του κέρδους για τις επιχειρήσεις είναι απολύτως θεμιτή, υπάρχει απ΄ ότι φαίνεταοι χώρος ακόμη και  διαστρέβλωση της αλήθειας, με ωμή και εξόφθαλμη προπαγάνδα. Και η αλήθεια είναι ότι αυτή η τακτική απέφερε και συνεχίζει να αποφέρει καρπούς, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι την περίοδο «εντατικής προβολής» τουρκικών σειρών από μεγάλη μερίδα τηλεοπτικών καναλιών, το ενδιαφέρον εκμάθησης για την τουρκική γλώσσα και τον πολιτισμό της ήταν ευθέως ανάλογο αυτής. Αυτό φυσικά δε σημαίνει απαραίτητα, ότι οι «νοηματικά ρηχές» εκπομπές συγκινούσαν τον σκεπτόμενο ακροατή, ο οποίος στις πλείστες των περιπτώσεων έβρισκε την πλοκή αυτών εξαιρετικά ανούσια. Επίσης, η σκοπίμως προβαλλόμενη διαφήμιση των αξιοθέατων που συμπληρωματικά διαμορφώνει το σκηνικό υπόβαθρο των εν λόγω σειρών, είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της τουριστικής κίνησης στην Τουρκία, ενώ τα ιστορικά γεγονότα αλλοιώνονταν και παρουσιάζονταν με τέτοιο τρόπο, που να ευνοούν αντίστοιχα την τουρκική προπαγάνδα. Τα πάντα δε, ελέγχονται υπό τον αυστηρό μανδύα των ισλαμικών κανόνων και εθίμων.

Τελευταίο όμως παράδειγμα που στοχεύει στο εσωτερικό ακροατήριο, αποτελεί η τηλεοπτική σειρά «Teskilat» (Η Οργάνωση) που πρόσφατα άρχισε να προβάλλεται από το κρατικό τηλεοπτικό κανάλι TRT1. Στην ιστορία που περιγράφει, Τούρκοι πράκτορες μυστικών υπηρεσιών υποτίθεται ότι πεθαίνουν σε αεροπορικό δυστύχημα κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων εναντίον «δυτικών εχθρών». Η Τουρκία δηλαδή, απεικονίζει ξεκάθαρα τη Δύση ως αντίπαλό της. Αυτό όμως που είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι ότι παρουσιάζει για πρώτη φορά δύο χαρακτήρες πρωταγωνιστών, έναν Άραβα και έναν Μουσουλμάνο, ως εχθρούς. Αν λάβει κάποιος λοιπόν υπόψη του ότι η σειρά χρηματοδοτείται από το επίσημο τουρκικό κράτος, τότε καταλαβαίνουμε ότι με την αναθεωρητική στάση που έχει υιοθετήσει η γείτων, δεν διστάζει να αντιπαρατεθεί, έστω και σημειολογικά, εκπέμποντας συγκεκριμένα μηνύματα προς τον αραβικό κόσμο.

Η αλήθεια είναι ότι η Τουρκία με την στάση της και τις ανεδαφικές νεοθωμανικές βλέψεις του «σουλτάνου» της, έχει εισέλθει σε αχαρτογράφητα νερά. Έχει καταφέρει κάτι που πραγματικά θέλει πολλή προσπάθεια να πετύχει ένα κράτος, να έρθει δηλαδή σε αντιπαράθεση με σχεδόν όλες τις χώρες στη γειτονιά του, την Ελλάδα, Κύπρο, Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ, τα ΗΑΕ, αλλά και ευρύτερα, πέραν της γειτονιάς της. Ο κατάλογος μοιάζει ατελείωτος και απ’ ότι φαίνεται και από την πρόσφατη αυτή ενέργεια της τουρκικής τηλεοπτικής προπαγάνδας, η Τουρκία δεν φαίνεται να ενοχλείται ιδιαίτερα.
Άραγε παρουσιάζει η τουρκική προπαγάνδα απτά αποτελέσματα;; Για να δοθεί απάντηση πρέπει να γνωρίζουμε τις τιθέμενες επιδιώξεις της Τουρκίας. Στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχει αφέλεια, επομένως αυτό που καταφέρνει τελικά είναι να αφυπνίζει αυτούς που έχει απέναντι της και να δυναμώνει τις συμμαχίες και τους συνασπισμούς εναντίον της. Αν όμως, η επιδίωξη είναι ένας συνεχής βομβαρδισμός μηνυμάτων σε μη τουρκικά ακροατήρια, με σκοπό μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα την απόκτηση θετικής εικόνας προς την Τουρκία, τότε απαιτείται επαγρύπνηση και δημιουργία αμυντικού μηχανισμού, ώστε να αποτραπεί ο «εμβολιασμός» του κοινού με «μικρές δόσεις» προπαγάνδας.

Η αλήθεια είναι ότι στην τουρκική προπαγάνδα πρέπει να τεθούν όρια και μηχανισμοί υπάρχουν για να το πράξουν αυτό. Τρανό παράδειγμα η ενεργοποίηση των μηχανισμών και η επιβολή φρένου στην αλόγιστη προβολή των τουρκικών σειρών στην ελληνική τηλεόραση, από τη στιγμή που η γείτων άρχισε να κινείται απειλητικά εναντίον της Χώρας μας, και ειδικότερα μετά τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Πλέον οφείλουμε να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, και ειδικότερα, όταν η ίδια η τουρκική πλευρά παραδέχεται ότι χρηματοδοτεί σειρές που θεωρούν εχθρούς όλο τον Δυτικό Κόσμο, τους Άραβες, ακόμη και τους μουσουλμάνους που δεν συντάσσονται μαζί της!

Η αναθεωρητική στρατηγική της γείτονος πρέπει επιτέλους να μπει σε τροχιά ανάσχεσης για το καλό, το συμφέρον και την ειρηνική συνύπαρξη στην περιοχή! Η Τουρκία κάνει ότι μπορεί για να γεννάει εχθρούς. Όσο όμως αποπροσανατολίζει το λαό της από τα πραγματικά του προβλήματα και τον φανατίζει, τόσο απομονώνεται στο μοναχικό δρόμο που έχει επιλέξει!