ΕΚΛΟΓΕΣ: “ΚΟΥΝΑΕΙ ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ” ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ – “ΨΑΧΝΕΤΑΙ” ΓΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟ

Είναι σαφές πως στην ΝΔ δεν τους ‘βγαίνουν’ τα νούμερα… 

Γεγονός αδιαμφισβήτητο από την πολιτική “κοπή τη πίτα” που βγαίνει από το Μαξίμου προς τα έξω…

Τη μία, με αμηχανία παρακολουθούσαν την ανανέωση, την πολιτική αυτονομία και την ενότητα να κερδίζει έδαφος ολοένα και μεγαλύτερο στην κοινωνία και στους ψηφοφόρους της κεντροαριστεράς και το πολυπόθητο κέντρο έδειξε ξεκάθαρα την προτίμησή του στον Νίκο Ανδρουλάκη αφήνοντας πίσω τον “fake Μεσσία” της σύγχρονης πολιτικής σκηνής, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος δεν έχει συνηθίσει να έχει έναν μη βολικό αντίπαλο, αφού τόσα χρόνια, χέρι-χέρι ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ οδήγησαν την χώρα σε λογικές επιφανειακής κόντρας, λαϊκισμού και λάσπης, δημιουργώντας ένα μεγάλο κύμα αποστροφής των πολιτών από την πολιτική.

Και όμως, η πολιτική επιστρέφει

Και έχει ξεκάθαρο σοσιαλδημοκρατικό πρόσημο,

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής διατύπωσε και σήμερα τις ξεκάθαρες και σταθερές θέσεις του Κινήματος στο ζήτημα των προγραμματικών συνεργασιών.

Οι δηλώσεις του κ. Οικονόμου επιβεβαιώνουν ότι η ΝΔ επιστρατεύει τις συνεργασίες όχι γιατί τις πιστεύει, αλλά γιατί αναζητά σωσίβιο

η Κυβέρνηση και ο Κυριάκος Μητσοτάκης άνοιξαν καθοδηγημένα την εκλογολογία και την αλλαγή του εκλογικού νόμου στην ίδια κοινοβουλευτική περίοδο, γεγονός αδιανόητο στα κοινοβουλευτικά χρονικά πριν αναγκαστούν από τα πράγματα να κάνουν πίσω.

Και τώρα που νιώθει ότι η άνοδος του Κινήματος δεν είναι συγκυριακή και ότι το σενάριο της αυτοδυναμίας στη 2η εκλογή απομακρύνεται φέρνει ύστερες σκέψεις για.. μετεκλογικές συνεργασίες.

Τώρα, με “το μαχαίρι στο λαιμό” και την δημοσκοπική πτώση να είναι οφθαλμοφανής στην ίδια την κοινωνία προτίστως, στο Μαξίμου “ψάχνουν” τόσο τον χρόνο όσο και τον τρόπο να αντιμετωπίσουν την καταβαράθρωση του “Μητσοτακισμού” από την κοινή γνώμη. Ακόμα, δεν έχουμε δει τίποτα, αφού παρά το 60% παρουσίας κυβερνητικών στελεχών σε ΜΜΕ, δεν πείθουν ούτε τους ίδιους οι θέσεις της κυβέρνησης της κακής διαχείρισης της πανδημίας, της ανεργίας, των εξαγγελιών και του πετάγματος της μπάλας στην εξέδρα κάθε φορά που η “μπάλα έκαιγε”. Μια κυβέρνηση αποποίησης ευθυνών, μα οι ευθύνες, θα την βρουν, σίγουρα στην κάλπη.