Όταν οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με τον θάνατο τότε μετανιώνουν για
πολλά πράγματα που δεν έκαναν.
Σκέφτονται τα πράγματα που θα άλλαζαν ή που θα έκαναν αν γυρνούσαν τον χρόνο πίσω. Ψάχνουν απαντήσεις σε δεκάδες γιατί νιώθουν τύψεις, θυμό αλλά και φόβο. Μάλιστα όσο και αν φαίνεται περίεργο μετανιώνουν για απλά πράγματα στη ζωή τους που άφησαν να τους ξεγλιστρήσουν μέσα από τα χέρια τους.
Μια πρώην νοσοκόμα, η Bronnie Ware, η οποία φρόντιζε ασθενείς τις τελευταίες 3-12 εβδομάδες της ζωής τους κατέγραψε τα,
πέντε πιο συνηθισμένα πράγματα για τα οποία οι περισσότεροι θα ήθελαν να γυρίσουν πίσω τον χρόνο και να τα κάνουν διαφορετικά.
Μακάρι να είχα το κουράγιο να ζήσω μια ζωή αληθινή για μένα και όχι τη ζωή που προσδοκούσαν οι άλλοι από εμένα.
Αυτός είναι ο πιο συνηθισμένος λόγος για τον οποίο μετανιώνουν οι άνθρωποι. Όταν συνειδητοποιούν ότι η ζωή τους έχει σχεδόν τελειώσει και κοιτούν με διαύγεια προς τα πίσω, είναι εύκολο να δουν πόσα όνειρα έμειναν ανεκπλήρωτα. Οι περισσότεροι δεν πραγματοποίησαν ούτε τα μισά από τα όνειρά τους και έπρεπε να πεθάνουν γνωρίζοντας ότι ήταν εξαιτίας των επιλογών που είχαν ή δεν είχαν κάνει. Η υγεία προσφέρει μια ελευθερία που οι ελάχιστοι συνειδητοποιούν, παρά μόνο αφού την έχουν χάσει.
Μακάρι να μην δούλευα τόσο σκληρά.
Το συγκεκριμένο παράπονο εκφράστηκε από όλους τους άντρες ασθενείς. Έχασαν τα πρώτα χρόνια των παιδιών τους και τη συντροφιά της συζύγου τους. Και οι γυναίκες ανέφεραν το συγκεκριμένο θέμα, αλλά καθώς ανήκαν στην παλιότερη γενιά, οι περισσότερες δεν είχαν βγει στην αγορά εργασίας.
Μακάρι να είχα το κουράγιο να εκφράσω τα αισθήματά μου
Πολλοί άνθρωποι καταπίεζαν τα αισθήματά τους για να μην έρθουν σε σύγκρουση με τους άλλους. Ως αποτέλεσμα, συμβιβάστηκαν σε μια μέτρια ύπαρξη και δεν έγιναν ποτέ αυτό που θα μπορούσαν πραγματικά να γίνουν. Αρκετοί εμφάνισαν ασθένειες που σχετίζονταν με την επακόλουθη πικρία και απογοήτευση.
Μακάρι να είχα κρατήσει επαφή με τους φίλους μου
Πολλοί δεν αντιλαμβάνονταν πραγματικά τα πλεονεκτήματα των παλιών φίλων παρά μόνο τις τελευταίες εβδομάδες της ζωής τους, και δεν ήταν πάντα εφικτό να τους εντοπίσουμε. Απορροφημένοι στην καθημερινότητα της ζωής τους, είχαν αφήσει “χρυσές φιλίες” να χαθούν με το πέρασμα των χρόνων. Πάρα πολλοί ήταν αυτοί που μετάνιωναν επειδή δεν είχαν δώσει στις φιλίες τους τον χρόνο και την προσπάθεια που άξιζαν.
Μακάρι να είχα αφήσει τον εαυτό μου να είναι πιο ευτυχισμένος
Αυτή η ευχή είναι ασυνήθιστα συνηθισμένη. Πολλοί δεν συνειδητοποίησαν παρά μόνο στο τέλος ότι η ευτυχία είναι επιλογή. Είχαν μείνει κολλημένοι σε παλιά μοτίβα και συνήθειες. Αυτό που λέμε “βόλεμα” επικράτησε στα συναισθήματά τους, όπως επίσης και στις ζωές τους. Ο φόβος της αλλαγής τούς έκανε να προσποιούνται στους άλλους και στον εαυτό τους ότι είναι ευχαριστημένοι, ενώ μέσα τους επιθυμούσαν να γελάσουν και να είναι και πάλι χαζοχαρούμενοι.
Σκέφτονται τα πράγματα που θα άλλαζαν ή που θα έκαναν αν γυρνούσαν τον χρόνο πίσω. Ψάχνουν απαντήσεις σε δεκάδες γιατί νιώθουν τύψεις, θυμό αλλά και φόβο. Μάλιστα όσο και αν φαίνεται περίεργο μετανιώνουν για απλά πράγματα στη ζωή τους που άφησαν να τους ξεγλιστρήσουν μέσα από τα χέρια τους.
Μια πρώην νοσοκόμα, η Bronnie Ware, η οποία φρόντιζε ασθενείς τις τελευταίες 3-12 εβδομάδες της ζωής τους κατέγραψε τα,
πέντε πιο συνηθισμένα πράγματα για τα οποία οι περισσότεροι θα ήθελαν να γυρίσουν πίσω τον χρόνο και να τα κάνουν διαφορετικά.
Μακάρι να είχα το κουράγιο να ζήσω μια ζωή αληθινή για μένα και όχι τη ζωή που προσδοκούσαν οι άλλοι από εμένα.
Αυτός είναι ο πιο συνηθισμένος λόγος για τον οποίο μετανιώνουν οι άνθρωποι. Όταν συνειδητοποιούν ότι η ζωή τους έχει σχεδόν τελειώσει και κοιτούν με διαύγεια προς τα πίσω, είναι εύκολο να δουν πόσα όνειρα έμειναν ανεκπλήρωτα. Οι περισσότεροι δεν πραγματοποίησαν ούτε τα μισά από τα όνειρά τους και έπρεπε να πεθάνουν γνωρίζοντας ότι ήταν εξαιτίας των επιλογών που είχαν ή δεν είχαν κάνει. Η υγεία προσφέρει μια ελευθερία που οι ελάχιστοι συνειδητοποιούν, παρά μόνο αφού την έχουν χάσει.
Μακάρι να μην δούλευα τόσο σκληρά.
Το συγκεκριμένο παράπονο εκφράστηκε από όλους τους άντρες ασθενείς. Έχασαν τα πρώτα χρόνια των παιδιών τους και τη συντροφιά της συζύγου τους. Και οι γυναίκες ανέφεραν το συγκεκριμένο θέμα, αλλά καθώς ανήκαν στην παλιότερη γενιά, οι περισσότερες δεν είχαν βγει στην αγορά εργασίας.
Μακάρι να είχα το κουράγιο να εκφράσω τα αισθήματά μου
Πολλοί άνθρωποι καταπίεζαν τα αισθήματά τους για να μην έρθουν σε σύγκρουση με τους άλλους. Ως αποτέλεσμα, συμβιβάστηκαν σε μια μέτρια ύπαρξη και δεν έγιναν ποτέ αυτό που θα μπορούσαν πραγματικά να γίνουν. Αρκετοί εμφάνισαν ασθένειες που σχετίζονταν με την επακόλουθη πικρία και απογοήτευση.
Μακάρι να είχα κρατήσει επαφή με τους φίλους μου
Πολλοί δεν αντιλαμβάνονταν πραγματικά τα πλεονεκτήματα των παλιών φίλων παρά μόνο τις τελευταίες εβδομάδες της ζωής τους, και δεν ήταν πάντα εφικτό να τους εντοπίσουμε. Απορροφημένοι στην καθημερινότητα της ζωής τους, είχαν αφήσει “χρυσές φιλίες” να χαθούν με το πέρασμα των χρόνων. Πάρα πολλοί ήταν αυτοί που μετάνιωναν επειδή δεν είχαν δώσει στις φιλίες τους τον χρόνο και την προσπάθεια που άξιζαν.
Μακάρι να είχα αφήσει τον εαυτό μου να είναι πιο ευτυχισμένος
Αυτή η ευχή είναι ασυνήθιστα συνηθισμένη. Πολλοί δεν συνειδητοποίησαν παρά μόνο στο τέλος ότι η ευτυχία είναι επιλογή. Είχαν μείνει κολλημένοι σε παλιά μοτίβα και συνήθειες. Αυτό που λέμε “βόλεμα” επικράτησε στα συναισθήματά τους, όπως επίσης και στις ζωές τους. Ο φόβος της αλλαγής τούς έκανε να προσποιούνται στους άλλους και στον εαυτό τους ότι είναι ευχαριστημένοι, ενώ μέσα τους επιθυμούσαν να γελάσουν και να είναι και πάλι χαζοχαρούμενοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου