Η ΙΤΕΑ ΤΩΝ ΜΟΛΙΣ 5.000 ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΚΑΤΕΚΤΗΣΕ ΧΘΕΣ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΕΦΗΒΩΝ ΣΗΚΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ 4η ΚΟΥΠΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΤΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΥΠΟΔΟΜΗΣ! ΟΙ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΧΡ.ΜΩΡΑΪΤΗ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ.
Η Ιτέα είναι μια από τις ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας, που μπορεί και συνδυάζει βουνό και θάλασσα, που μπορείς να βρεθείς με την ίδια ευκολία στον Παρνασσό και την Αράχωβα αλλά και που από την παραλία της μπορείς να διακρίνεις το Γαλαξίδι και την Πελοπόννησο.
Μια μικρή, για την ακρίβεια κωμόπολη, που οι κάτοικοί της δεν ξεπερνούν σε πληθυσμό τους 5.000 και που στα χωράφια τους αντί για οπωροκηπευτικά καλλιεργούν την…ευλογημένη σπορά του μπάσκετ!
Το μπασκετικό φαινόμενο της Ιτέας είναι μοναδικό αλλά έχει τη δική του εξήγηση αν κάτσεις και το μελετήσεις,
Η χθεσινή επιτυχία αποτελεί τη συνέχεια και τη μοναδική συνέπεια μιας δουλειάς που έχει αρχές αλλά όχι και τέλος…
Ο Γ.Σ.Ιτέας ιδρύθηκε το 1984 και από το ’89 και μετά άρχισε να τροφοδοτεί τις Εθνικές ομάδες.
Χρήστο, κοίτα τι έκανες…
Ο πρώτος που άνοιξε την πόρτα ήταν ο Νάσος Ντινόπουλος το 1989 με την Εθνική εφήβων. Τότε, είχε κληθεί στα κλιμάκια και ο κόουτς της ομάδας Χρήστος Μωραϊτης αλλά τον κέρδισε προσωρινά το διάβασμα. Κάθε πράγμα στον καιρό του που λέει και η λαϊκή παροιμία, με τον Μωραϊτη να παίρνει τα απαραίτητα εφόδια ώστε τώρα να γυρνάει περήφανος στα γήπεδα του μπάσκετ αλλά κυρίως στην πολυαγαπημένη του Ιτέα και να του λένε “κοίτα τι έκανες’…
Και αυτό που πέτυχε ο Μωραϊτης είναι πράγματι μοναδικό. Η Ιτέα των 5000 κατοίκων πήρε χθες την κούπα στους εφήβους, έχοντας στη διάθεσή της 3 παίκτες στις Εθνικές ομάδες! Ο Κουτρόγιαννος στην Εθνική εφήβων, ο Παγώνης με τον Σανούδο στα κλιμάκια παίδων και παμπαίδων. Και κάπου εδώ, μπορεί και πρέπει να αισθάνονται υπερήφανα και τα πιτσιρίκια από τη Χαλκίδα του ΧΒΑ, που αφού πρώτα απέκλεισαν το φαβορί της κατηγορίας, την ομάδα της Παναγίτσας, χθες κόντραραν στα ίσια μια ομάδα με συσσωρευμένο πολύ μπασκετικό ταλέντο. Αλλά πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει, όταν έχουν γαλουχηθεί στη “Μπρατσιάκεια σχολή” στην οποία ο πρώτος και καλύτερος απόφοιτος είναι ο Γ.Γυφτονικολός που, όπως φαίνεται, θα μας απασχολήσει στο άμεσο μέλλον από άλλο πόστο έχοντας πάρει για τα καλά το “μικρόβιο’…
Αλλά ας γυρίσουμε στους πρωταθλητές, που πήραν το τρόπαιο και βίωσαν τη μαγεία του αθλητισμού, με συναισθήματα που μόνο όποιος ασχολείται με το μπάσκετ μπορεί να βιώσει. Από το κλάμα και τη στεναχώρια πέρυσι στον τελικό με την Παναγίτσα στους παίδες, στη χαρά και την ατελείωτη ευτυχία της χθεσινής κούπας στο εξαιρετικά προσεγμένο κλειστό της Αλιάρτου.
Όσο και αν ψάξεις για να βρεις τη συνταγή της επιτυχίας, ο Μωραϊτης θα σου πει σε επαναλαμβανόμενη μορφή πολλές φορές την ίδια λέξη, “δουλειά-δουλειά-δουλειά”. Ο πρωταθλητής πλέον κόουτς που είναι…εν αναμονή και δεύτερης κούπας, αυτή τη φορά στην κατηγορία των παίδων, μίλησε για το ταλέντο και τη φιλοσοφία της ομάδας του:”Σίγουρα υπάρχει αρκετό μπασκετικό ταλέντο στην περιοχή αλλά πάνω απ” όλα οι επιτυχίες είναι θέμα συστηματικής δουλειάς πάνω σε ένα συγκεκριμένο πλάνο που το στηρίζουμε όλοι μας, από τον πρόεδρο μέχρι και τον τελευταίο άνθρωπο που περνάει την πόρτα του γηπέδου. Κάνουμε σωστή δουλειά στις ακαδημίες, όλα τα τμήματα είναι συγκοινωνούντα δοχεία μεταξύ τους, με τη φετινή χρονιά να είναι ιδανική για τα πιστεύω του συλλόγου μας καθώς έγινε αυτό που θέλουμε. Επιτυχίες στα τμήματα υποδομής και τροφοδοσία των ταλαντούχων παικτών στην αντρική ομάδα με συγκεκριμένο ρόλο. Δεν είναι όμως αυτό που γίνεται έργο αποκλειστικά δικό μου. Υπάρχει καλή πρώτη ύλη, την οποία επεξεργαζόμαστε με πολλή δουλειά στο γήπεδο. Να τονίσω, επίσης, πως το γήπεδο είναι ανασταλτικός παράγοντας για εμάς. Αν είχαμε ένα κλειστό σαν αυτό που διαθέτει η γειτονική Άμφισσα να είστε βέβαιοι ότι θα είχαμε ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες. Μεγάλο ρόλο παίζει και ο κόσμος της Ιτέας που μας στηρίζει σαν σύλλογο, οι γονείς φέρνουν τα παιδιά τους στο μπάσκετ και κατακλύζουν το κλειστό όταν αγωνιζόμαστε είτε με το αντρικό είτε με τα τμήματα υποδομής, γιατί τους αρέσει το μπάσκετ και τους αρέσει πάνω απ” όλα που παίζουν στην ομάδα μας τα ντόπια παιδιά”.
Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια…
Η χθεσινή επιτυχία της Ιτέας δεν ήταν η πρώτη και όπως φαίνεται ούτε και η τελευταία…
Κρατάει χρόνια αυτή η…κολόνια με τις επιτυχίες, ομαδικές και ατομικές να είναι ουκ ολίγες.
Ο Γ.Σ.Ιτέας έχει κατακτήσει το παιδικό πρωτάθλημα το 1988 με παίκτη τότε μεταξύ άλλων τον Χρήστο Μωραϊτη, το 1989 ήταν φιναλίστ στον τελικό με τη Λιβαδειά, το 2006 πήρε και πάλι το πρωτάθλημα παίδων, το 2007 το τρόπαιο στους εφήβους, πέρυσι έχασε στον τελικό παίδων από την Παναγίτσα και χθες πρόσθεσε μια ακόμα κούπα στην τροπαιοθήκη του συλλόγου κατακτώντας απέναντι στις Ακαδημίες Χαλκίδας το πρωτάθλημα εφήβων.
Αλλά και σε ατομικό επίπεδο η κατάσταση είναι παρόμοια…
Τον χορό άνοιξε ο Ντινόπουλος το ’89 με την κλήση του στην Εθνική Εφήβων.
Ο Γιώργος Κουτσούκος το ’93 κλήθηκε στα κλιμάκια της Εθνικής, τον ακολούθησε ο Νίκος Δαραδήμος το ’95 με την κλήση του στην Εθνική παίδων ενώ ο Κώστας Σταύρου κατέκτησε το 2009 το πανελλήνιο πρωτάθλημα εφήβων με τον Άρη αγωνιζόμενος σε
διάφορες ομάδες μέχρι την Α2 κατηγορία.
Ο Σπύρος Μούρτος, αρχηγός του Άρη σήμερα, έχει κατακτήσει δύο μετάλλια με την Εθνική Ελλάδας και με αμέτρητες συμμετοχές σε όλα τα τμήματα υποδομής.
Ο Βασίλης Βορριάς έχει παίξει επίσης τη δεκαετία του ’90 στο πρωτάθλημα της Α2 με τον ιστορικό Ιωνικό Νϊκαιας, ο Νάσος Ντινόπουλος με την Παναχαϊκη στη Β” Εθνική (τότε δεν υπήρχε Α2), ο Γιώργος Ταμπίτσικας επίσης στη Β” Εθνική με την Α.Ε.Λιβαδειάς, ενώ στη Γ” Εθνική ο Χρήστος Μωραϊτης (Αετός Θεσσαλονίκης-Κάδμος), ο Γιάννης Μωραϊτης (Κρόνος Αγ.Δημητρίου), ο Κώστας Λαγγουράνης (Αγ.Θεόδωροι), ο Λεωνίδας Λύτρας (Νέα Ιωνία) αλλά και όλοι οι παίκτες που συμμετείχαν το 1997 στη μοναδική συμμετοχή της Ιτέας στο πρωτάθλημα της Γ” Εθνικής (Μολές, Χώχος, Σπάης, Γουλιώτης, Ντινόπουλος, Μωραϊτης Ι., Μωραϊτης Χρ., Βορριάς).
Και όπως φαίνεται θα υπάρξει και συνέχεια. Γιατί η χθεσινή ομάδα των εφήβων που πήρε το πρωτάθλημα, αλλά και εκείνη των παίδων που ακολουθεί, είναι γεμάτες από ταλέντο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου