Πολλοί από τότε που διαπίστωσαν ότι ο απόφοιτος Πολυτεχνείου κ. Αλέξης Τσίπρας μπερδεύει το μονοξείδιο του άνθρακος (που σκοτώνει) με το διοξείδιο του άνθρακος (που υπάρχει στις γκαζόζες), δεν ψειρίζουν πολύ τις ομιλίες του.
Ποιος θα περιμένει εμβριθείς αναλύσεις για τη διάκριση των εξουσιών από έναν πολιτικό που δεν διακρίνει τη Λέσβο από τη Μυτιλήνη; Ομως, όσα είπε ο πρωθυπουργός για τη Δικαιοσύνη, αν δεν χαρακτηρίζονται ολοκληρωτικά, είναι σίγουρα ανατριχιαστικά.
«Ποια, αλήθεια, ήταν η παρέμβαση (Παπαγγελόπουλου στην εισαγγελέα);», αναρωτήθηκε ρητορικώς ο κ. Τσίπρας; «Η έκφραση της νομικής γνώμης του υπουργού; Αυτό συνιστά παρέμβαση; Ενα νομικό ζήτημα, βεβαίως, ουδόλως αθώο, αφού -όπως αποδείχθηκε- έχει συγκεκριμένες συνέπειες». Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι ο κ. Δημήτρης Παπαγγελόπουλος,
που όντως έχει μεγάλη νομική πείρα, δεν είναι συνταξιούχος δικαστής. Είναι αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης και έπρεπε να ακολουθήσει την πεπατημένη που ανέφερε στην ομιλία του ο συνάδελφός του κ. Νίκος Παρασκευόπουλος: «Ουδέποτε πήρα τηλέφωνο οιονδήποτε δικαστή, οποιονδήποτε εισαγγελέα για να του πω οτιδήποτε για οποιαδήποτε υπόθεση». Αυτή είναι η ορθή πρακτική, ειδικά για ένα «ουδόλως αθώο» θέμα, όπως το χαρακτήρισε ο ίδιος ο κ. Τσίπρας.
που όντως έχει μεγάλη νομική πείρα, δεν είναι συνταξιούχος δικαστής. Είναι αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης και έπρεπε να ακολουθήσει την πεπατημένη που ανέφερε στην ομιλία του ο συνάδελφός του κ. Νίκος Παρασκευόπουλος: «Ουδέποτε πήρα τηλέφωνο οιονδήποτε δικαστή, οποιονδήποτε εισαγγελέα για να του πω οτιδήποτε για οποιαδήποτε υπόθεση». Αυτή είναι η ορθή πρακτική, ειδικά για ένα «ουδόλως αθώο» θέμα, όπως το χαρακτήρισε ο ίδιος ο κ. Τσίπρας.
Αλλά είπε κι άλλα που στην καλύτερη περίπτωση ήταν αχρείαστα, όπως για τον διαχωρισμό σε «καλούς» και «κακούς» δικαστές. Δήλωσε ότι θα στηρίξει «τους δικαστικούς λειτουργούς που σέβονται τον όρκο τους», ενώ «θα μας βρουν απέναντί τους όσοι θέλουν να αναπαράξουν τις πρακτικές του παρελθόντος». Τι ακριβώς ήθελε να πει; Αν δικαστής καταπατά τον όρκο του, πρέπει η Δικαιοσύνη να τον βρει και να τον τιμωρήσει. Ετσι λένε το Σύνταγμα και η λογική. Αλλά το «όσοι θέλουν να αναπαράξουν τις πρακτικές του παρελθόντος» θέλει λίγο εξήγηση. Ποίου παρελθόντος; Της τουρκοκρατίας; Της χούντας; Της μεταπολίτευσης; Και τι πολιτική στήριξη χρειάζεται ένας δικαστής για να εκπληρώσει το καθήκον του;
Προφανώς, ο πρωθυπουργός δεν κατανοεί πόσο ολοκληρωτικά είναι αυτά κι αν κάναμε δίκη προθέσεων θα τον αθωώναμε. Ομως, αυτές οι κορώνες λειτουργούν ως «πράσινο φως» σε διάφορους επιτήδειους, που φτιάχνουν κυκλώματα και δημιουργούν καρκινώματα στη Δικαιοσύνη. Ετσι δεν έγινε και πέρυσι το καλοκαίρι, όταν διάφοροι χρησιμοποίησαν τις κορώνες του κ. Τσίπρα για να προωθήσουν την ατζέντα τους και η χώρα κινδύνευσε με οικονομική καταστροφή;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου