Είναι άξιo απορίας αυτή η σχέση που έχει σφυρηλατηθεί τα τελευταία χρόνια μεταξύ των βιομηχάνων και του ΣΥΡΙΑΖΑ ή για να ακριβολογούμε με τον Αλέξη Τσίπρα.
Η καχυποψία τα πρώτα χρόνια που έγινε αρχηγός του κόμματος μετατράπηκε σε συμπάθεια και με τον Δημήτρη Δασκαλόπουλο απέκτησε μια «πατρική συμπεριφορά. Ουκ ολίγες φορές ο πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ είχε κατηγορηθεί ότι στήριξε την αριστερή κυβέρνηση και άλλες τόσες φορές κατηγορήθηκε ως «κουκουλοφόρος» που καρφώνει αιτήματα στην τρόικα κι αυτή με τη σειρά της τα απαιτεί από την κυβέρνηση Σαμαρά.
Τα χρόνια πέρασαν, ήρθε ο Φέσσας και πάλι οι βιομήχανοι δεν έχασαν το ενδιαφέρον τους για τον... αριστερό πρωθυπουργό πλέον ο οποίος αν και απειλούσε να διαλύσει τη χώρα με ένα Grexit, εντούτοις δεν είχε τον ΣΕΒ αντίπαλο. Αντί δηλαδή να σηκωθούν και οι... νεκροί βιομήχανοι,
και να βαράνε τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί διαλύει παραδοσιακές και νέες επιχειρήσεις, πάντα ο Σύνδεσμος τον «χάιδευε», λες κι έβλεπε κάτι που όλοι εμείς δεν βλέπουμε στο πρόσωπο του Αλέξη.
Τον τελευταίο καιρό, και λόγω των καθυστερήσεων στη διαπραγμάτευση που επιβάρυναν την οικονομία και την επιχειρηματικότητα, ο κ. Φέσσας έβγαινε και από δεξιά και από αριστερά χτυπώντας αλύπητα την κυβέρνηση. Ακόμη και στην χθεσινή Γενική Συνέλευση μίλησε για φοροκλοπή που πρέπει να σταματήσει, έκανε λόγο για λανθασμένο πρόγραμμα που θα φέρει ύφεση κι όχι ανάπτυξη και γενικώς ήταν επικριτικός, μπροστά στις κάμερες.
Όποιος «είδε» αλλαγή στάσης των βιομηχάνων και κήρυξη «πολέμου» στην κυβέρνηση, κάνει λάθος. Ο ΣΕΒ παίζει σε διπλό ταμπλό, αυτό είναι ολοφάνερο. Μαστίγιο και καρότο ή μια στο καρφί και μια στο πέταλο.
Αν δηλαδή από τη μια επικρίνει τις παλινωδίες της κυβέρνησης στην υλοποίηση της συμφωνίας δεν το κάνει μόνο και μόνο γιατί χειροτερεύει η κατάσταση. Το κάνει γιατί υπάρχουν τα ανοικτά θέματα στα εργασιακά που για πολλούς λέγεται ότι έχουν τεθεί κρυφά από τους βιομηχάνους.
Για παράδειγμα ποιον θα ευνοήσει η μείωση των μισθών με κατάργηση επιδομάτων γάμου, παιδιών ή τριετιών; Ποιοι θα ευνοηθούν από την κατάργηση ή δήθεν την ενσωμάτωση του 13ου και 14ου μισθού αν όχι οι εργοδότες; Διότι και τα ασφαλιστικά ταμεία θα καταρρεύσουν και η κατανάλωση θα πέσει. Όμως, οι βιομήχανοι κοιτάνε μόνο το δέντρο κι όχι το δάσος. Θέλουν να δημιουργηθούν ευέλικτες σχέσεις εργασίας και εργαζόμενοι χαμηλά αμειβόμενοι και χωρίς να μιλάνε. Αδιαφορούν για τις κοινωνικές αντιδράσεις, ούτε για το ότι δεν θα έχει κανείς να πληρώνει φόρους ή να αγοράζει τα προϊόντα που παράγουν οι βιομηχανίες τους.
Μια κοντόφθαλμη πολιτική που εκπροσωπείται άριστα από τον Τσίπρα και την παρέα του. Μόνο μια... αριστερή κυβέρνηση μπορεί να περάσει τόσο σκληρά μέτρα, ακόμη και την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.
Γι' αυτό λοιπόν δήθεν ο Φέσσας είναι σκληρός στην κυβέρνηση αλλά οι λοιποί βιομήχανοι παρακολουθούσαν... με ανοικτό το στόμα την ομιλία του Τσίπρα κι έτρεχαν να φωτογραφηθούν μαζί του.
Γκρινιάζουν λίγο για τη φορολογία αλλά κατά βάθος ξέρουν ότι το «δικό τους παιδί» είναι ένα «αριστερό παιδί».
Λέγεται δε ότι όταν ο Γιούνκερ είπε «Αλέξη δεν είναι η κυβέρνησή σου και η τελευταία», υπονοώντας ότι θα έρθουν και άλλες, σείστηκε η αίθουσα από τα χειροκροτήματα των βιομηχάνων. Έτσι λοιπόν πέρασε μια ακόμη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ που επιβεβαιώνει αυτό που λίγο – πολύ ξέρουμε όλοι. Ότι ο Τσίπρας ο αριστερός επαναστάτης που θα πολεμούσε το κεφάλαιο και θα πλήρωναν οι βιομήχανοι για να γεμίσουν τα ταμεία, είναι πλέον το «παιδί για όλες τις δουλειές», ο άνθρωπος της διαπλοκής και των πάλαι ποτέ νταβατζήδων.
Πού 'σαι νιότη που 'δειχνες πως θα γινόμουν άλλος τραγουδά ο άλλοτε Κνίτης πρωθυπουργός μας. Όμως, δεν έχει κανέναν ενδοιασμό για τη στροφή του αυτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου