Ο καθηγητής Δημήτρης Κρεμαστινός υπήρξε γιατρός του Ανδρέα Παπανδρέου τα τελευταία οκτώ χρόνια της ζωής του. Σε δημοσιογράφους είχε δηλώσει ότι ο γιατρός δεν πρέπει να μιλά ποτέ για τους αρρώστους του. Αυτό φυσικά εφαρμόζει για όλους τους αρρώστους του. Όμως, το πολιτικό θέμα είναι εκτός ιατρικής δεοντολογίας. Ιδιαίτερα σήμερα, που γίνεται προσπάθεια από πολλούς και για διαφόρους λόγους να κακοποιηθεί η μνήμη του Ανδρέα Παπανδρέου, είναι αναγκαίο όσοι γνωρίζουν την αλήθεια να την καταθέτουν, για την Ιστορία. Μέσα στο πλαίσιο αυτό γράφτηκε και η παρούσα επιστολή.
Αγαπητέ μου Πρόεδρε,
«Τά ‘μαθες τα νέα πατέρα;» Ήταν ο επικήδειος που εκφωνήθηκε τότε στην κηδεία σου και συγκίνησε όλη τη χώρα. Σήμερα, είκοσι χρόνια μετά την απώλεια σου, σου απευθύνομαι με το «Τά ‘μαθες τα νεότερα Πρόεδρε;». Ακόμα αντηχούν στα αυτιά μας τα τελευταία σου λόγια στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ ότι «το ΠΑΣΟΚ δεν τεμαχίζεται, το ΠΑΣΟΚ δεν κληρονομείται».
Δυστυχώς σήμερα το ΠΑΣΟΚ έχει πολυτεμαχιστεί και στη θέση του έχουν γεννηθεί νέα κόμματα και κομματίδια,
όπως αυτά που εσύ είχες ενώσει σε ενιαίο φορέα και κυβέρνησες τη χώρα δίνοντας στους Έλληνες την καλύτερη δημοκρατία που γνώρισε ο τόπος και το υψηλότερο εισόδημα στους οικονομικά αδύνατους πραγματοποιώντας την μεγαλύτερη ανακατανομή του εισοδήματος υπέρ των φτωχών.
Η μεγάλη κεντροαριστερά που εσύ δημιούργησες σήμερα δεν υπάρχει πια. Η χώρα χρεοκόπησε. Δεν άκουσαν τη δραματική προειδοποίηση που έκανες μέσα στη Βουλή το 1994. Είχες πει «εάν η χώρα δεν αφανίσει το χρέος, το χρέος θα αφανίσει τη χώρα». Δυστυχώς, μετά από εσένα εφαρμόστηκε αλόγιστη καταναλωτική πολιτική, με αποκορύφωμα το διορισμό 850.000 δημοσίων υπαλλήλων επί κυβερνήσεως της Ν.Δ, παραμελώντας την ανάπτυξη και την πρωτογενή παραγωγή.
Ξέχασαν το δόγμα σου ότι το παν είναι η ανάπτυξη και οι επενδύσεις, η παραγωγή και η παραγωγικότητα και δευτερευόντως το χρέος.
Και το σπουδαιότερο από όλα ότι το κόμμα σου ανέλαβε μόνο του να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο, στο οποίο η τελευταία πενταετία της διακυβερνήσεως της χώρας από τη Ν.Δ. είχε οδηγήσει, δίνοντας το δικαίωμα στους πάσης φύσεως λαϊκιστές να δημαγωγήσουν και να γίνουν πιστευτοί από το λαό που σε λάτρεψε και να διασπάσουν το κόμμα.
Ο κόσμος που σε στήριξε πίστεψε στις σειρήνες εκείνων που έλεγαν ότι θα σκίσουν τα μνημόνια, θα καταργήσουν τους μνημονιακούς νόμους , θα διώξουν το Δ.Ν.Τ., θα επαναφέρουν τους μισθούς και τις συντάξεις στα επίπεδα που εσύ τις άφησες.
Σήμερα όλα αυτά τα γεγονότα συρρίκνωσαν το ΠΑΣΟΚ το οποίο, ύστερα από τις παραιτήσεις του Γιώργου και του Βαγγέλη, ανέλαβε η Φώφη Γεννηματά με εντολή από τη βάση να ενώσει και πάλι το κόμμα. Η νέα Πρόεδρος, συνεπής στη δέσμευση της, κάλεσε όλα τα κόμματα που προήλθαν από το ΠΑΣΟΚ να συγκροτήσουν τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και να εκλέξουν Πρόεδρο χωρίς αυτό να σημαίνει ότι διαλύονται τα ίδια τουλάχιστον σε πρώτη φάση.
Όμως, οι προσωπικές φιλοδοξίες των ανθρώπων δεν είναι κάτι που καταπολεμάται εύκολα. Οι αρχηγοί, έστω και των μικρών σχηματισμών, θέλουν να διατηρηθούν στις θέσεις τους, οι βουλευτές και τα στελέχη που εγκατέλειψαν το ΠΑΣΟΚ και εκλέχθηκαν με αντιμνημονιακά συνθήματα σε άλλα κόμματα δεν είναι εύκολο να πουν την αλήθεια στον κόσμο. Δεν είναι εύκολο να πουν ότι αυτοί που του έλεγαν ότι θα σκίσουν τα μνημόνια και θα καταργήσουν όλους τους αντιμνημονιακούς νόμους σήμερα έχουν παραχωρήσει την εκμετάλλευση της χώρας για 99 χρόνια, έχουν αυξήσει το Φ.Π.Α., έχουν επιβάλει σκληρή φορολογία, αντί να καταργήσουν τον ΕΝΦΙΑ τον έχουν αυξήσει και ξεπουλούν τις βραχονησίδες του Αιγαίου.
Όλοι στρέφονται προς το Ά Νεκροταφείο της Αθήνας και σε αναζητούν σήμερα. Όμως, οι ιδέες σου υπάρχουν, οι ιδέες που έχουν γαλουχήσει εκατομμύρια Ελλήνων και τις οποίες καλείται να σεβαστεί σήμερα η λεγόμενη κεντροαριστερά, η οποία εφαρμόζει πρόγραμμα ακραίας Δεξιάς, στηριζόμενη σε ένα μικρό ακραίο δεξιό κόμμα.
Οι αλήθειες αυτές πρέπει άμεσα να περάσουν στον κόσμο σου για να αντιληφθεί που έχει οδηγηθεί και να επιστρέψει όσο γίνεται γρηγορότερα για το καλό του τόπου στις δικές σου αρχές.
Δημήτρης Κρεμαστινός
Πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου