Μετά τη χθεσινή διχαστική δήλωση της Ο. Γεροβασίλη θα είχε ενδιαφέρον να θυμηθούμε μια άλλη δήλωση που είχε γίνει κάποιες δεκαετίες πριν….
Είναι η ιστορική ομιλία του Εθνάρχη Ελευθέριου Βενιζέλου (ο οποίος ίδρυσε το ΣτΕ) στην πρώτη συνεδρίαση του Συμβουλίου της Επικρατείας στις 17 Μαΐου 1929 είπε : «Όταν δε έστω και άνευ προθέσεως διαπράξη η κυβέρνησις καμία παρανομίαν και έλθη το συμβούλιο της επικρατείας να της πει ότι της ακυρώνει την πράξιν της ταύτην, σας βεβαιώ ότι θα έλθω προσωπικώς να συγχαρώ και να σφίξω το χέρι του προέδρου και των μελών του συμβουλίου της επικρατείας, διότι υπενθύμισαν εις την κυβέρνησιν ότι δεν έχει το δικαίωμα να παρανομεί».
Στην ίδια ιστορική συνεδρίαση, ο Κωνσταντίνος Ρακτιβάν, πρώτος Πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας,
νομική και πολιτική προσωπικότητα με «ηθική ευθιξία και κατασταλαγμένη σοφία», εμφατικά έκλεισε την πεφωτισμένη ομιλία του λέγοντας «Υπό το ανωτέρω πνεύμα ανενδότως εργαζόμενοι…, ελπίζομεν ότι θα δυνηθώμεν να αναγάγωμεν και να τηρήσωμεν το Ελληνικόν Συμβούλιον της Επικρατείας εις την εμπρέπουσαν περιωπήν, ικανοποιούντες τας μεγάλας όσω και ευλόγους προσδοκίας, ας η πολιτεία επ’ αυτού εστήριξεν».
Αυτό ήταν το πολιτικό ήθος και η πολιτική παράδοση που εκπροσωπούσε ο Ελευθέριος Βενιζέλός. Αν ακύρωναν κάποια απόφασή του, θα έσπευσε να σφίξει το χέρι των μελών του συμβουλίου της επικρατείας, γιατί θα του υπενθύμιζαν οτι δεν έχει δικαίωμα να παρανομεί…».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου