Του Σαράντη
Μιχαλόπουλου κατοίκου Ιτέας
Από τη συζήτηση στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή (21/01/2019)
:
Ερωτηματικό 1
Η "ρηματική διακοίνωση" με την οποία μας
γνωστοποιήθηκε ότι "ολοκληρώθηκαν από τη γειτονική χώρα οι συνταγματικές
αλλαγές που προβλέπονταν από τη συμφωνία των Πρεσπών" και επομένως η
σκυτάλη παραδίδεται στην Ελλάδα για να κυρώσει την συμφωνία, έχει σαν
επικεφαλίδα εγγράφου "Δημοκρατία της Μακεδονίας". Στο εύλογο ερώτημα
πως είναι δυνατόν να έχει ολοκληρωθεί η συνταγματική μεταρρύθμιση που ορίζει
νέο όνομα για την χώρα και εκείνη να συνεχίζει να
χρησιμοποιεί το "παλιό" όνομα,
η απάντηση του αρμόδιου Υπουργού ήταν
: Ναι μεν ολοκληρώθηκε η διαδικασία, αλλά η εφαρμογή της προϋποθέτει την κύρωση
της συμφωνίας από την Ελλάδα.
Αλήθεια, μπορεί να
υπάρχει αλλαγή συντάγματος με αίρεση ; Μήπως είναι απλώς "αβλεψία" ;
Ή, μήπως οι αλλαγές στα έγγραφα κλπ. περιλαμβάνονται στην μεταβατική περίοδο
προσαρμογής τίτλων, συμβόλων, κλπ. ; Και αποτελεί ένδειξη καλής θέλησης το
πρώτο έγγραφο της χώρας προς την Ελλάδα να μην έχει προσαρμόσει τον τίτλο της
χώρας για τον οποίο έχει γίνει όλη η ιστορία ;
Ερωτηματικό 2
Ο όρος nationality δεν σημαίνει εθνικότητα, αλλά ιθαγένεια. Για
παράδειγμα, ένας Έλληνας της Κωνσταντινούπολης είναι Τούρκος υπήκοος, έχει
δηλαδή την τουρκική ιθαγένεια αλλά είναι Έλληνας. Στην Κύπρο η ιθαγένεια είναι
Κυπριακή αλλά υπάρχουν Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι (από την τοποθέτηση της
εισηγήτριας του ΣΥΡΙΖΑ).
Σωστά, πολύ σωστά. Το
ίδιο ισχύει για κάθε χώρα. Γιατί να μην ισχύσει και για τη γειτονική χώρα ;
Αφού θα λέγεται "Βόρεια Μακεδονία", γιατί να μη λέγεται και η
ιθαγένεια "Βορειομακεδονική" ; Γιατί, έστω, να μην προβλεφθεί στη
συμφωνία ότι οι κάτοικοι μπορούν να αυτοπροσδιορίζονται, αλλά σαν
Βορειομακεδόνες (κατά το Τουρκοκύπριοι) και όχι σκέτο Μακεδόνες ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου