Η ΜΑΦΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Γράφαμε ότι πρόκειται για μαφία από το ’14. 

Τα γράφαμε με όλους τους τρόπους ότι η συνομοταξία του ΣΥΡΙΖΑ θα μας καταστρέψει αξιακά, πολιτισμικά, εθνικά, οικονομικά. Ο περισσότερος αχάριστος και αγνώμων κόσμος δεν πείστηκε.

Όταν ο Τσίπρας άρχισε τις αντιστροφές της πραγματικότητας σε όλους τους τομείς και είδε ο κόσμος ότι εξυπηρετούσε συμφέροντα εις βάρος των Ελλήνων παίζοντας φτηνό θέατρο, το τονίζαμε ότι πρόκειται περί μαφίας χειρίστου είδους, που ήρθε για να λεηλατήσει.

Δεν το λέγαμε μόνο εμείς. Το είπε και η πρώην συνεργάτης του που αποστασιοποιήθηκε. Στις μαφίες τα κάνουν αυτά όταν χωρίζουν. Ακόμα και αυτός που έκλεισε τις τράπεζες ως αποτυχημένος ψευδο-οικονομολόγος, μετά τον έβριζε.

Ωφελούσε μόνο τα δικά τους άτομα όπως γίνεται παγκοσμίως σε όλα τα αριστερά καθεστώτα. Επέμεναν όμως να βγάζουν τον κόσμο τρελό.

Όταν πρόδωσε τη Μακεδονία ο κόσμος άρχισε να αφυπνίζεται. Τότε έστησαν σαν παιδιά νηπιαγωγείου το σκάνδαλο NOVARTIS μια μέρα μετά το επιτυχημένο συλλαλητήριο.

Έπνιξαν κόσμο και γελούσαν στην πλημμύρα. Η κορύφωση του δράματος της αθλίας αυτής συνομοταξίας,

ήρθε με το κάψιμο των ανθρώπων στο Μάτι. Δε ζήτησαν ποτέ συγγνώμη, δεν διόρθωσαν τίποτα, αλλά ειρωνεύονταν με γέλιο, ναρκισσισμό και έλλειψη αυτοπεποίθησης και μάλιστα ο Τσίρπας έδινε συγχαρητήρια στη Δούρου ότι έκανε καλά τη δουλειά της και αυτή δάκρυζε από συγκίνηση, αντί να κρύβεται η θρασύτατη και αναιδεστάτη.

Τη στιγμή εκείνη γονείς θρηνούσαν παιδιά που κάηκαν ζωντανά και δεν θα τα ξαναδούν και αυτοί σαν να μην είχαν αίμα στις φλέβες τους έπαιζαν θέατρο και γελούσαν.

Γιατί; Για την Εξουσία, την Ύλη, το Εγώ, πατούσαν στα πτώματα (όπως όλοι οι αριστεροί) ως υπάνθρωποι.

Και τώρα πλέον αποδεικνύεται με αυτό που βγαίνει στην εφημερίδα ότι η κυρία της συνομοταξίας που παριστάνει την επιστήμονα, χωρίς παιδεία, χωρίς ηθική χωρίς ήθος, η υλίστρια με σκοπό το κέρδος από την εξουσία, ότι απειλούσε με τη ζωή τους, αυτούς που ήξεραν ακριβώς την κατάσταση.

Οι άνθρωποι ήταν τότε φοβισμένοι, μιλούν τώρα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η επίσημη εκκλησία εκείνη τη στιγμή τους υποστήριζε.

Το ερώτημα των ανθρώπων τώρα είναι. Θα μείνουν ατιμώρητοι μετά από τόσους θανάτους, τόσα αίσχη και τόσες καταθλίψεις που έφεραν στον κόσμο;

Οι κοινωνίες εξυγιαίνονται με σωφρονισμό των ανήθικων για να μην επαναληφτούν τέτοια φαινόμενα.

Απαιτούμε. Μέχρι το τέλος και σ αυτό. Οι συγγενής των θυμάτων πρέπει να δικαιώσουν τις ψυχές των δικών τους ανθρώπων. Μη αφήσουν τους εγκληματίες ατιμώρητους. Όλοι μας το χρωστάμε στις αθώες ψυχές των παιδιών.

Γράφει η Ελένη Παπουτσή, Εκπαιδευτικός – Πολιτισμολόγος Ευρωπαϊκού Πολιτισμού