ΑΓΑΠΗΤΕ ΔΗΜΑΡΧΕ ΤΩΝ
ΔΕΛΦΩΝ
Δεν γνωριζόμαστε. Εγώ δεν σε γνωρίζω προσωπικά και επομένως
ούτε εσύ γνωρίζεις εμένα. Εγώ είμαι ένας απλός πολίτης που ζω στην Ιτέα. Εσύ
είσαι ο θεσμικός μου εκπρόσωπος. Με την έννοια αυτή, νομίζω ότι έχω το δικαίωμα
να σου απευθύνω αυτή την «ανοιχτή επιστολή». Και επιλέγω αυτόν τον τρόπο, διότι
στο παρελθόν (όχι στην τρέχουσα θητεία της Δημοτικής Αρχής) είχα υποβάλει
κάποιες ιδέες – προτάσεις που δεν έτυχαν καμίας προσοχής (ούτε καν μία τυπική
απάντηση «πήραμε την πρότασή σας και θα την εξετάσουμε ή θα την έχουμε υπόψη
μας).
Σαν Δήμαρχος, θα γνωρίζεις ότι στην Ιτέα, με πρωτοβουλία των
τοπικών συμβούλων, κάποιοι πολίτες ανταποκρίθηκαν σε ένα κάλεσμα και έσπευσαν
πρόθυμοι να μοιραστούν ιδέες και προτάσεις για την τουριστική ανάπτυξη της
πόλης.
Σήμερα που μιλάμε, έχουμε ένα πρώτο δείγμα αυτής της
εθελοντικής προσπάθειας. Είναι η διακόσμηση της επιφάνειας ενός τοίχου
οικοδομής,
στο ελεύθερο οικόπεδο επί των οδών Μεταμορφώσεως και Καποδιστρίου,
με μία τοιχογραφία (graffiti) που φιλοτέχνησε αφιλοκερδώς νεαρός συμπολίτης μας.
Δεν ξέρω πόσοι από τους κατοίκους ή τους διερχόμενους
επισκέπτες της πόλης μας θα αξιολογήσουν σαν όμορφη αυτή την τοιχογραφία, όμως
το σημαντικό για μένα είναι ότι με αυτήν δίνεται σε όλους το μήνυμα ότι μπορούμε
να βελτιώσουμε πολλά πράγματα στην καθημερινότητά μας, χωρίς πολλά έξοδα και
χωρίς αναστολές από τις αναμφισβήτητες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι φορείς
της τοπικής αυτοδιοίκησης όπως οι ελλείψεις σε προσωπικό, σε τεχνικά μέσα, σε
κονδύλια, σε ευελιξία ως προς κάποιες διαδικασίες και αρκετά άλλα γνωστά σε
όλους μας.
Αν συμφωνείς με το παραπάνω αγαπητέ μου Δήμαρχε, επίτρεψέ μου
να σου προτείνω δύο πράγματα.
Το πρώτο έχει να κάνει με την αναγνώριση που όλοι οι άνθρωποι
έχουν ανάγκη να παίρνουν για οτιδήποτε κάνουν και το οποίο έχει κάποια
αναμφισβήτητη αξία. Αυτή την αναγνώριση σου προτείνω να δώσεις εσύ προσωπικά
στους ανθρώπους που συμμετείχαν στο συγκεκριμένο έργο, τους Τοπικούς
Συμβούλους, τον εξαιρετικό νέο που φιλοτέχνησε την τοιχογραφία, αλλά και
κάποιους ακόμη που συνέβαλαν στο έργο προσφέροντας και αυτοί, επίσης
αφιλοκερδώς, κάποια απαραίτητα πράγματα όπως π.χ. τις σκαλωσιές.
Και δώσε αυτή την αναγνώριση, χωρίς τυμπανοκρουσίες και
επίσημες εκδηλώσεις, με ένα απλό σφίξιμο του χεριού και ένα ζεστό ευχαριστώ. Να
είσαι σίγουρος ότι θα νοιώσουν όλοι τους δικαιωμένοι για τις προσπάθειες που
κατέβαλαν.
Αλλά, αν μου επιτρέπεις, προχώρησε και ένα βήμα παραπάνω.
Συζήτησε με το Δημοτικό Συμβούλιο και προχωρήστε στη υιοθέτηση μίας σταθερής
και μόνιμης διαδικασίας επιβράβευσης κάθε χρόνο ενός «υπαλλήλου της χρονιάς»,
μεταξύ του προσωπικού του Δήμου, και ίσως και ενός «πολίτη της χρονιάς», μεταξύ
όλων εκείνων που πραγματικά συμβάλλουν στη βελτίωση και των συνθηκών διαβίωσης
και λειτουργίας αλλά και της εικόνας των τοπικών κοινοτήτων όλου του Δήμου
Δελφών.
Όμως, εκτός από αυτή την πρόταση, θέλω να σας κάνω και μία
ακόμη, πολύ πιο πρακτική. Στο συγκεκριμένο οικόπεδο που χρησιμοποιείται αρκετές
φορές από την τοπική κοινότητα (π.χ. Χριστούγεννα) υπάρχει και η άλλη πλευρά που
δεν είναι καθόλου όμορφη (ένα γιαπί που μένει εκεί για χρόνια, χωρίς καμία
προοπτική ολοκλήρωσης της κατασκευής) και που θα μπορούσε να αλλάξει όψη με
κάποια, άλλου είδους, παρέμβαση. Θα ήταν λοιπόν πολύ θετικό να υπάρξει μία
οργανωμένη προσπάθεια προς τον ιδιοκτήτη της ημιτελούς οικοδομής, να συναινέσει
στις όποιες παρεμβάσεις επιλέξει ο Δήμος και το Τοπικό Συμβούλιο και να δημιουργηθεί
μία νέα, εντελώς διαφορετική και πολύ θελκτική εικόνα του συγκεκριμένου σημείου,
που, ας σημειωθεί, είναι στον πιο κεντρικό δρόμο της πόλης, από τον οποίο
περνούν όλοι οι κατά καιρούς επισκέπτες (σε κανονικές φυσικά συνθήκες).
Αγαπητέ μου Δήμαρχε,
Θέλω να παρακαλέσω να συγχωρήσεις το ύφος μου, που θα
μπορούσε ίσως να εκληφθεί και σαν λίγο «εκτός του συνηθισμένου». Από την άλλη, προσπάθησε
να αποφύγεις τον πειρασμό να αναρωτηθείς «ποιος είναι αυτός που θέλει να μας
κάνει υποδείξεις» και δες την ουσία της κίνησής μου αυτής, που δεν είναι άλλη
από την επιθυμία ενός απλού πολίτη να έχει κάποια συμβολή στα πράγματα του
τόπου, όχι από τη σκοπιά ενός «υπέρτατου κριτή» ή «μίας αυθεντίας», αλλά από τη
σκοπιά απλά της «συμμετοχής» στα κοινά, που είναι αυτονόητο δικαίωμα αλλά και
υποχρέωση, κατά τη γνώμη μου, του κάθε μέλους της οποιασδήποτε, μικρής ή
μεγάλης, κοινωνίας.
Θεωρώντας ότι αυτή τη φορά οι προτάσεις μου, αν μη τι άλλο, τουλάχιστον
θα ακουστούν, και με την ελπίδα ότι δεν θα παρεξηγηθούν οι προθέσεις μου,
Σαράντης Μιχαλόπουλος
Κάτοικος Ιτέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου