Ναι, ο Γιάννης από τα Σεπόλια είναι πρωταθλητής ΝΒΑ. Όμως αυτός δεν είναι ο λόγος που γράφονται αυτές οι γραμμές για το όνομά του… είναι απλά η αφορμή! Ευτυχώς, μας έχει δώσει ένα σωρό λόγους μέχρι τώρα για να γραφτούν ολόκληρα αφιερώματα για τη ζωή του, για τα μπασκετικά του κατορθώματα, αλλά κυρίως για το γεγονός ότι θέλει και καταφέρνει να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για τα παιδιά.
Θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες για το άλμα του από τον Φιλαθλητικό στην άλλη μεριά του Ατλαντικού και στο μεγαλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου. Αυτό ήταν μόνο η αρχή όμως. Η μετάβαση στο μαγικό κόσμο του ΝΒΑ ήταν ίσως το πιο εύκολο βήμα. Τα δυσκολότερα ήρθαν μετά και αναφέρομαι στη σωματική, αγωνιστική και ψυχική βελτίωσή του, στην καθιέρωση στους Μπάκς, στην ανάληψη του ρόλου του ηγέτη στην ομάδα, στην κατάκτηση τίτλων και βραβείων και φυσικά στη σύγκριση με μεγαθήρια του παρόντος και του μέλλοντος.
Το βάρος των συγκρίσεων
Αν θέλετε τη γνώμη μου, το να σε συγκρίνουν με παίκτες όπως ο Λεμρπόν, ο Ντουράντ, ο Χάρντεν, ο Γιόκιτς, αλλά και με θρύλους του παρελθόντος όπως ο Αμντούλ Τζαμπάρ, ο Σακίλ Ο’ Νίλ, ο Τσάμπερλεϊν,
ο Κόμπε και κάποιες φορές ο Τζόρνταν είναι από μόνο του βραβείο.Έχουμε ακούσει πως είναι ο νέος Αμπντούλ Τζαμπάρ για τους Μπακς, ότι έχει σπάσει ρεκόρ του Τζόρνταν, ότι είναι ο διάδοχος του Λεμπρόν και ότι αξίζει το βραβείο του MVP περισσότερο από τον Χάρντεν. Όμως όλα αυτά είναι άδικα και τις περισσότερες φορές δεν μπορούν να σταθούν. Πρόκειται για παίκτες που αγωνίστηκαν σε διαφορετικές εποχές, όταν το άθλημα ήταν αλλιώς ή αγωνίζονται σε άλλες θέσεις με άλλους συμπαίκτες και φυσικά το παιχνίδι τους στηρίζεται σε διαφορετικά στοιχεία.
Ο Γιάννης είναι… ο Γιάννης και πήρε το πρωτάθλημα με τους Μπακς, κόντρα στα προγνωστικά, με άξιους συμπαραστάτες – παίκτες που δεν είναι πρωτοκλασάτα ονόματα, βγήκε MVP και τελικά το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν στην απονομή να πάρει μέσω FaceTime τον αδερφό του Θανάση που έλειπε, έτρεξε να αγκαλιάσει τη γυναίκα του και τη μητέρα του και στη συνέντευξη ήταν ευτυχισμένος αλλά ταπεινός. Είναι αυτός που έπαιξε στους τελικούς με τραυματισμό στο γόνατο και έβαλε 50 πόντους στο κρισιμότερο ματς της σεζόν.
Αμέσως μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος και του τίτλου του MVP των τελικών, τα άλλοτε ινδάλματά του έσπευσαν να τον συγχαρούν. Ο Γκασόλ «έγραψε» στον Κόμπε, ότι το «πουλέν» του τα κατάφερε, ο Λεμπρόν του παρέδωσε την κορόνα του και ο Σακίλ τον θαύμασε που επανέφερε στο προσκήνιο το μπάσκετ μιας άλλης εποχής αποκαλώντας τον Σούπερμαν. Κι ας λένε οι άλλοι…
Κόντρα στους επικριτές
Δεν υπήρξαν στην καριέρα του όμως μόνο αυτοί που τον συνέκριναν με θετικό πρόσημο. Υπήρξαν και αυτοί που τρέφονται με αρνητικές κρητικές, όχι εποικοδομητικές, αλλά γεμάτες εμπάθεια.
«Ο Μαύρος από τη Νιγηρία», «Δεν είναι Έλληνας» και άλλα ρατσιστικά σχόλια για έναν άνθρωπο που έχει σηκώσει την ελληνική σημαία πιο πολύ απ’ τον καθένα τα τελευταία χρόνια. Δεν ήταν όμως μόνο αυτά. Ο Αντετοκούνμπο για πολλούς είναι ένας δυνατός αθλητής που δεν ξέρει και πολύ μπάσκετ.
«Δεν έχει καλό σουτ», «Πολύ κακός στο τρίποντο», «Κάνει air ball στις βολές, δεν μπορεί να τις βάλει», «Αν προσαρμοστεί η άμυνα πάνω του και δεν τον αφήσουν να φτάσει κοντά στο καλάθι είναι άχρηστος». Κι όμως τα στατιστικά του λένε άλλα. Η βελτίωσή του σε όλους τους τομείς είναι φανερή. Βάζει 40 και 50 πόντους σε πολλά ματς, ακόμα κι αν δε σκοράρει πολλά τρίποντα. Από τους κορυφαίους σε ριμπάουντ, τάπες και από τους καλύτερους αμυντικούς του πρωταθλήματος. Όσο για τις βολές, στο χθεσινό παιχνίδι έβαλε 17/19… όταν έπρεπε.
Και δυστυχώς δε σταματάμε εδώ. Ακούσαμε κι άλλα. «Τον νοιάζουν τα χρήματα και όχι να κατακτήσει τίτλους, γι’ αυτό πήρε το μαξ συμβόλαιο στου Μπακς», «Χρειάζεται έναν άλλο αστέρα δίπλα του για να πάρει το πρωτάθλημα, έναν Πολ, έναν Λίλαρντ, έναν Κάρι». Κι όμως του έφτανε ο Μίντλετον και ο Χόλιντεϊ. Και όπως είπε, στους Μπακς έμεινε γιατί τους χρωστάει, γιατί τον εμπιστεύτηκαν και θέλει να το ανταποδώσει, γιατί μάλλον έχει μάθει να εκτιμάει. Το μαξ συμβόλαιο το πήρε γιατί το αξίζει, ο παίκτης που βγήκε δύο συνεχόμενες φορές MVP.
Τίτλοι και βραβεία
Επειδή λοιπόν τα βραβεία και οι τίτλοι δε χαρίζονται, αλλά κατακτώνται, αξίζει μια λίστα με τα κυριότερα κατορθώματα του Γιάννη. Να είστε σίγουροι ότι σε λίγα χρόνια θα πιάνει πολλές παραπάνω σειρές αυτή η λίστα:
- Πρωταθλητής ΝΒΑ 2021
- MVP τελικών ΝΒΑ 2021
- 2 φορές MVP της regular season στο ΝΒΑ 2019,2020
- 5 συμμετοχές στο All Star Game 2017-2021
- 3 φορές στην πρώτη πεντάδα του All Star Game 2019-2021
- 2 φορές στη δεύτερη πεντάδα του All Star Game 2017-2018
- MVP του All Star Game 2021
- Καλύτερος αμυντικός της χρονιάς 2020
- 3 φορές στην καλύτερη αμυντική πεντάδα της χρονιάς 2019-2021
- Πιο βελτιωμένος παίκτης της σεζόν 2017
- Καλύτερος Ευρωπαίος Μπακετμπολίστας 2018
Ευχαριστούμε Γιάννη… Ταβάνι σου μόνο ο ουρανός!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου