ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ, ΛΑΙΚΕΣ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Eurostat (τέλος Ιούλη ’21) το 28% των πολιτών της ΕΕ δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά ούτε μια βδομάδα διακοπές εκτός σπιτιού, ενώ το ποσοστό ανεβαίνει σε 59,5% για άτομα με εισόδημα κάτω από το λεγόμενο «όριο κινδύνου φτώχειας», τα ψίχουλα δηλαδή που καθορίζει η ΕΕ ως «κατώφλι» της εξαθλίωσης. Ένα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι η χειρότερη κατάσταση (88,9%,) σε επίπεδο ΕΕ καταγράφεται στην Ελλάδα της «βαριάς τουριστικής βιομηχανίας». Δηλαδή 1,38 εκατομμύρια των ανθρώπων που ζουν σε κίνδυνο φτώχειας να μην μπορούν να αντέξουν οικονομικά ένα διάλειμμα,
Στοιχεία όπως τα παραπάνω καταρρίπτουν για μια ακόμα φορά τους μύθους της «ανάπτυξης για όλους», της «δίκαιης ανάπτυξης» ή όπως αλλιώς βαφτίζουν την καπιταλιστική ανάπτυξη οι αστικές κυβερνήσεις.
Ακόμη και αυτό το πρόγραμμα κοινωνικού τουρισμού (για το ’20-‘21) όπως ανακοινώθηκε χθές, 04 Αυγούστου, από τον ΟΑΕΔ, αποδεικνύεται δώρο άδωρο για χιλιάδες οικογένειες για τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα, αφού ακόμα κι αν καταφέρουν να ξεπεράσουν τους σκοπέλους των κριτηρίων, που αυστηροποιούνται χρόνο με τον χρόνο, για να αποκλείονται περισσότεροι, δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αντεπεξέλθουν στο κόστος μιας ολιγοήμερης απόδρασης, έστω κι αν το κατάλυμα πληρώνεται από το πρόγραμμα.
Αυτό αναδεικνύεται από την ανακοίνωση του ΟΑΕΔ ότι την περίοδο αυτή «συνολικά κατά το 12μηνο διάστημα από 1 Αυγούστου 2020 έως 31 Ιουλίου 2021, 197.175 δικαιούχοι και ωφελούμενοι έκαναν διακοπές σε τουριστικά καταλύματα μέσω κοινωνικού τουρισμού». Αυτό σημαίνει ότι περίπου το 1/3 από τους δικαιούχους δεν κατάφεραν να κάνουν χρήση του προγράμματος!
Οι δικαιούχοι για το ‘20 – ‘21 ήταν συνολικά 300.000, που σημαίνει ότι πάνω από 100.000 εργαζόμενοι με χαμηλό εισόδημα δεν μπόρεσαν να αξιοποιήσουν την επιταγή, η οποία τους έμεινε αμανάτι, χάνοντας τη δυνατότητα έστω για μια βδομάδα διακοπές και ξεκούραση.
Αυτό ενώ πέρυσι, στην ανακοίνωση του εν λόγω προγράμματος, η κυβέρνηση με διθυραμβικούς τόνους διαφήμιζε πως το σχετικό κονδύλι αυξήθηκε από τα 10 στα 30 εκατομμύρια ευρώ, ότι αυξήθηκαν από 140.000 σε 300.000 οι «ωφελούμενοι» και ότι οι διανυκτερεύσεις έγιναν 6 από 5, ενώ επιδοτείται και μέρος των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων.
Δεν φτάνει δηλαδή που το πρόγραμμα έτσι κι αλλιώς είναι μίζερο, καθώς αφορά μόλις το 10% του συνολικού αριθμού των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα και των ανέργων, αλλά ακόμα κι αυτοί οι ελάχιστοι δεν κατάφεραν τελικά να αξιοποιήσουν όλοι τις επιταγές που έλαβαν.
Η εξέλιξη αυτή καμία έκπληξη δεν προκαλεί. Το κόστος μετάβασης για μια οικογένεια σε ένα νησί ή σε κάποια άλλη περιοχή της χώρας παραμένει υψηλό, συχνά απαγορευτικό, με τα πανάκριβα εισιτήρια και τις συνεχείς αυξήσεις στα διόδια, σε συνθήκες που το εισόδημα ακόμα κι αυτών που συνεχίζουν να εργάζονται - ούτε λόγος για τους ανέργους - έχει συρρικνωθεί δραματικά.
Επιπλέον, σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει επιβάρυνση του δικαιούχου στο - κατά τ' άλλα δωρεάν - κατάλυμα, ακόμα και για το κόστος του πρωινού, ενώ σε κάθε περίπτωση το πρόγραμμα και το ύψος της επιδότησης δεν καλύπτουν τα έξοδα των γευμάτων, που επιβαρύνουν τον δικαιούχο.
Πρόβλημα δημιουργεί και το γεγονός ότι η έναρξη του προγράμματος ορίστηκε για την 1η Αυγούστου, με τη διαδικασία των αιτήσεων να «τρέχει» μέσα στον Ιούλη, τους εργαζόμενους να μη γνωρίζουν αν θα είναι δικαιούχοι ή όχι και έτσι να μην μπορούν να προγραμματίσουν οτιδήποτε. Οι δύο πρώτοι μήνες του καλοκαιριού χάνονται και στην πραγματικότητα για πάρα πολλούς χάνεται τελικά και ο Αύγουστος, με το κουπόνι να μένει για την επόμενη χρονιά έως τον Ιούλη, κάνοντας ακόμα πιο δύσκολη την αξιοποίησή του από την οικογένεια.
Πόσο επίκαιρη φαντάζει η ανακοίνωση που εκδώσαμε σαν Ένωση στις 19/5/΄21 όταν ανακοινώθηκε το πρόγραμμα, όπου ανάμεσα στα άλλα αναφέραμε:
«Το πρόγραμμα συνεχίζει να αφορά έναν πολύ περιορισμένο αριθμό εργαζομένων και ανέργων, ενώ συνεχίζουν να αποκλείονται και οι συνταξιούχοι. Όσο για τον ισχυρισμό πως το πρόγραμμα είναι «ελκυστικό» αξίζει να σημειωθεί πως:
Το κόστος μετάβασης για μια οικογένεια σε ένα νησί ή σε κάποια άλλη περιοχή της χώρας παραμένει υψηλό, συχνά απαγορευτικό, με τα πανάκριβα εισιτήρια, με τις συνεχείς αυξήσεις στα διόδια, σε συνθήκες που το εισόδημα έχει συρρικνωθεί δραματικά.
Ταυτόχρονα, παραμένουν τα χρόνια προβλήματα του προγράμματος: Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει επιβάρυνση του δικαιούχου ακόμα και για το κόστος του πρωινού, ενώ σε κάθε περίπτωση το πρόγραμμα και το ύψος της επιδότησης δεν καλύπτουν τα έξοδα των γευμάτων, που επιβαρύνουν τον δικαιούχο.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δικαιούχοι επιλέγονται με βάση το πολύ χαμηλό εισόδημα, οι οποίες πολύ συχνά αδυνατούν τελικά να αντεπεξέλθουν σε όλα αυτά τα έξοδα που προϋποθέτει η συμμετοχή στο πρόγραμμα.
Ακόμη δε και αυτά τα 30 εκατ. ευρώ που διαφημίζει η κυβέρνηση, είναι χρήματα που προέρχονται αποκλειστικά από τις εισφορές των ίδιων των εργαζομένων, οι οποίοι συνεχίζουν να πληρώνουν πολλαπλάσιες εισφορές για το σκοπό αυτό. Την ίδια ώρα, η εισφορά των εργοδοτών στην τότε Εργατική Εστία έχει καταργηθεί από το 2012
Έχουν ήδη περάσει 9 χρόνια από την κατάργηση των Οργανισμών Εργατικής Κατοικίας και Εστίας (14.02.2012), οι οποίοι είχαν συσταθεί για να παρέχουν στους εργαζόμενους προγράμματα στέγασης, όπως κατασκευές εργατικών κατοικιών, επιδότηση ενοικίου, άτοκα δάνεια, αλλά και προγράμματα μέριμνας, ψυχαγωγίας - πολιτισμού όπως τον 7ήμερο κοινωνικό τουρισμό, τις 2ήμερες και 3ήμερες εκδρομές, τα εισιτήρια για μουσεία, θεατρικές παραστάσεις, την αγορά βιβλίων.
Η ακίνητη περιουσία των ΟΕΚ και ΟΕΕ (ύψους άνω των 14 δις) απαξιώνεται και απομειώνεται σημαντικά, αφού ήδη ο διάδοχος ΟΑΕΔ έχει επιστρέψει οικόπεδα σε δήμους, οικόπεδα χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων παραμένουν ανεκμετάλλευτα, ενώ άλλα έχουν καταπατηθεί. Στην Άμφισσα για παράδειγμα το οικόπεδο του ΟΕΚ, στο τρίγωνο των νέων εργατικών κατοικιών, τεχνική σχολή (ΕΠΑΛ) και κόμβος προς Ιτέα δόθηκε στο Δήμο για να γίνει το αμφίβολης χρηστικότητας πάρκο της ελιάς αν και θα μπορούσε να γίνει η επέκταση των εργατικών κατοικιών με νέες κατοικίες για συμπολίτες μας, ενώ ο χώρος που στέγαζε το νηπιαγωγείο στις εργατικές κατοικίες 1 έγινε πάρκινγκ μηχανημάτων του Δήμου.
Με την κατάργηση της Εργατικής Εστίας σταμάτησαν τα εκδρομικά προγράμματα για χιλιάδες εργαζόμενους και συνταξιούχους, που με αυτόν τον τρόπο είχαν τη δυνατότητα ολιγοήμερων διακοπών, το πρόγραμμα του Κοινωνικού Τουρισμού (με κάθε χρόνο μειούμενους δικαιούχους) στην ουσία έχει απαξιωθεί και κανένα νέο πρόγραμμα αγοράς βιβλίων αλλά και εισιτηρίων θεάτρων δεν έχει εκπονηθεί.
Εδώ και τώρα να επανέλθουν οι παροχές του 2011 (το κονδύλι για τον Κοινωνικό Τουρισμό ήταν τουλάχιστον διπλάσιο από φέτος και ανήλθε στα 62,5 εκατ. ευρώ, ενώ οι δικαιούχοι ήταν 570.000 άτομα και οι μέρες διανυκτέρευσης 7 (6 φέτος), με παράλληλη στήριξη στον πολιτισμό και στους ανθρώπους που τον παράγουν, με την έκδοση εισιτηρίων για τα θέατρα, τη χορήγηση δελτίων για αγορά βιβλίων.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου