Οι Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις απέκτησαν για πρώτη φορά οπλικά συστήματα ρωσικής σχεδίασης και ανατολικής προέλευσης μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης από τα αποθέματα της Ανατολικής Γερμανίας, όπως τα ρουκετοβόλα RM-70 των 122 χιλ, τα Τεθωρακισμένα Οχήματα Μάχης BMP-1 και τα ρυμουλκούμενα αντιαεροπορικά Zu-23.Τα επόμενα χρόνια και αφού κέρδισαν την εμπιστοσύνη των χρηστών τους με την απλότητα και την αξιοπιστία τους η Ελλάδα προχώρησε στην αγορά κύριων Ο/Σ με σκοπό να καλύψει σοβαρές ελλείψεις στην άμυνα της χώρας μας. Τέτοιες ήταν τα αντιαεροπορικά ΟSA-AK, Tor-M1, και S-300, τα αερόστρωμνα Zubr και τα αντιαρματικά Kornet-E.
Μέχρι σήμερα τα ρωσικά Ο/Σ αποτελούν σημαντικό αντισταθμιστικό στοιχείο στην ισχυροποίηση της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτό απορρέει από το στοιχείο ότι αν ο αντίπαλος, στην προκειμένη περίπτωση η Τουρκία, έχει τα ίδια οπλικά συστήματα με μια άλλη δύναμη, τότε γνωρίζει πώς να τα αντιμετωπίσει. Στην περίπτωση που δεν είναι ενήμερος,
στο πώς είναι σχεδιασμένα να λειτουργούν και κατά συνέπεια πώς δύναται να απενεργοποιηθούν/παρεμβληθούν τότε σαφώς δυσκολεύεται και να τα αντιμετωπίσει, ειδικά στη περίπτωση των αντιαεροπορικών.Στο πλαίσιο του απαραίτητου εξοπλισμού της ελληνοτουρκικής μεθορίου τόσο στον Έβρο όσο και στο αρχιπέλαγος του Αιγαίου, υπάρχουν κύρια Ο/Σ ρωσικής σχεδίασης αλλά παραγωγής – προέλευσης είτε ρωσικής είτε από άλλες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, που αναπτυσσόμενα σύμφωνα με τα επιχειρησιακά σχέδια παρέχουν ισχυρότατη αμυντική και αποτρεπτική ισχύ τόσο από θαλάσσης όσο και από αέρος. Ισχύς η οποία συμπληρώνεται από τα αντίστοιχα δυτικά, κυρίως αμερικάνικης σχεδίασης και προέλευσης καθώς και το κατάλληλο δίκτυο αξιόπιστων ενσύρματων και ασύρματων επικοινωνιών που απαιτούνται για την απαραίτητη Διοίκηση και Έλεγχο.
Είναι γνωστό ότι η άμυνα ενός νήσου βασίζεται στην ικανότητα του τοπικού χερσαίου επιχειρησιακού Διοικητή να εφαρμόσει αποτελεσματικά τοπικά και χρονικά θόλους αντιπρόσβασης (Anti Access – A/A) και αεράμυνας (Air Denial – A/D), προκειμένου να απαγορεύσει στον εχθρό τις ευνοϊκές εκείνες συνθήκες που από θαλάσσης και αέρος θα του επιτρέψουν να κάνει απόβαση σε ακτή με τροχό και ερπύστρια, λαμβανομένου υπόψη ότι τόσο η πολεμική αεροπορία όσο και το πολεμικό ναυτικό θα μάχονται για να αποκτήσουν την απαιτούμενη αεροπορική υπεροχή και ναυτικό αποκλεισμό αντίστοιχα, όπως επίσης βασίζεται και στη δυνατότητα ταχείας μεταφοράς θαλασσίως συγκροτημένων δυνάμεων μάχης από την ηπειρωτική Ελλάδα. Τότε είναι που τα υπόψη ΄΄απαρχαιωμένα΄΄ κατά πολλούς της νύν πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας ρωσικά Ο/Σ μέχρι να καταστεί δυνατό να αντικατασταθούν λόγω ΄΄παλαιότητας΄΄ , θα είναι τα μόνα που θα δώσουν την άψυχη αυτή συνιστώσα στον παραπάνω Διοικητή. Η έμψυχη συνιστώσα, δηλαδή ο παράγοντας εκπαίδευση, ηθικό, γενναιότητα, εμπιστοσύνη στην στρατιωτική ηγεσία και αποφασιστικότητα θεωρούνται δεδομένα και διαχρονικά για το ελληνικό μάχιμο προσωπικό.
Προσωπικό που όλα αυτά τα χρόνια έχει μάθει να εμπιστεύεται τις μοναδικές δυνατότητες των υπόψη Ο/Σ , παρόλες τις αντιξοότητες , περιορισμούς και ελλείψεις στην τεχνοοικονομική υποστήριξη των υπόψη Ο/Σ. Eίναι όντως άξιο λόγου, αν τουλάχιστον από το 2017-2022 που έτρεχαν οι συμβάσεις ακολουθήσης υποστήριξης (FOS) οι αρμόδιοι φορείς προμηθεύτηκαν τα δυνάμενα υλικά – ανταλλακτικά – απάρτια για την απρόσκοπτη και συνεχή λειτουργία των υπόψη Ο/Σ. Διότι αν αυτό έγινε τότε τα υπόψη Ο/Σ δεν είναι απαξιωμένα αλλά πλήρως αξιόμαχα, αν όχι τότε αυτά οδηγήθηκαν στην απαξίωση. Μετά τον Φεβρουάριο 2022 που πλέον με τις ακολουθούμενες πολιτικές η χώρα μας θεωρείται εχθρικό κράτος για την Ρωσία, είναι αυτονόητο ότι η οποιαδήποτε FOS πάγωσε.
Σε αυτή τη χρονική συγκυρία που η Τουρκία επιδιώκει αλλαγή κυριαρχικών δικαιωμάτων – status quo και ταυτόχρονα πλανάται το πολιτικό απρόοπτο του Ερντογάν, στην εξίσωση ισχύος και μάλιστα της σχετικής μαχητικής ισχύoς των αντιπάλων ενόπλων δυνάμεων όπου συνεισφέρουν κατά μεγάλο ποσοστό τα ημέτερα ρωσικά Ο/Σ, δεν πρέπει να υπάρχουν εκπτώσεις χωρίς άμεσο και τουλάχιστον ισοδύναμο αντίκρισμα. Επαγωγικά δεν θα μπορούσα να φανταστώ καμιά στρατιωτική και κατά συνέπεια πολιτική ηγεσία που θα δεχθεί απόσυρση των υπόψη Ο/Σ χωρίς να έχουν ενεργοποιηθεί πρώτα επάξια αντικατάστατα λαμβάνοντας απαραίτητα υπόψη και την παρούσα δημοσιοοικονομική δυσπραγία. Δυσπραγία που υπάρχει μόνο για τους εθνικούς αμυντικούς εξοπλισμούς, διότι για δομές και υποδομές εγκατάστασης παράνομων μεταναστών διατίθενται αφειδώς τεράστια ποσά αναλογικά.
Σε πολιτικό επίπεδο, η αποστολή στρατιωτικού υλικού από την Ελλάδα και μάλιστα βαρέων πυρομαχικών και κυρίως Ο/Σ που σίγουρα θα λείψουν στην Α΄ Γραμμή, ούτε αναγκαία είναι ως πράξη αλληλεγγύης σε ένα κράτος που δέχεται εισβολή όπως θα ήταν η αποστολή ιατρικής υποστήριξης πάσης φύσεως, ούτε αντανακλά το βαθμό εμπλοκής και συσχέτισης της χώρας μας στα γεωπολιτικά πράγματα της περιοχής που γίνεται πόλεμος και ειδικά όταν υπάρχουν ομογενείς που σκοτώνονται είτε από την μια είτε από την άλλη πλευρά. Αποδεικνύεται έτσι ότι η διεθνής ευαισθησία με βασιλικότερη των βασιλέων την ελληνική, είναι επιλεκτική. Είναι αυτονόητο ότι θα υπάρξει το ρωσικό ασυγχώρητο και κατά συνέπεια ρωσικά αντίποινα σε επικείμενη τουρκική επίθεση λαμβανομένου υπόψη ότι σκοτώνονται ρώσοι στρατιώτες στην Ουκρανία από ελληνικά όπλα και πυρομαχικά.
Σε γεωπολιτικό επίπεδο, την επόμενη μέρα που οι Τούρκοι θα αποφασίσουν μονομερώς ή θα τους ζητηθεί να κλείσουν τα Στενά, είναι βέβαιο ότι κατά πάγια τακτική τους θα ζητήσουν ως ΄΄μπαχτσισι΄΄ στο πλαίσιο του ΄΄αλισβερισιού΄΄ κάτι πιθανώς από Αιγαίο η Κύπρο, ενώ οι Ρώσοι δεν θέλουν να αλλάξει το status – quo στο Αιγαίο για ευνόητους λόγους.
Σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής η σημερινή οικονομική, πολιτική αλλά και κοινωνική κρίση που ταλανίζει την Ελλάδα επιβάλει την αξιοποίηση όλων των πιθανών μέσων και τρόπων για την επανάκτηση της γεωπολιτικής μας επιρροής και στρατηγικού βάρους. Η επαναφορά των σχέσεων με τη Ρωσία είναι μια κίνηση επιτακτικής σημασίας, καθώς η τελευταία αποτελεί πλέον έναν από τους ισχυρούς αν όχι τον ισχυρότερο δρώντα του παγκόσμιου σκηνικού. Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι θρησκευτικά για τους Ρώσους ο Έλληνας είναι το δεξί χέρι του Θεού (Греки являются правим рукой Бога).
Η Ελλάδα πρέπει να έχει πάντα καλές σχέσεις με την Ρωσία σε στρατηγικό επίπεδο, στο πλαίσιο μιας πολυδιάστατης εξισορροπημένης πολιτικής. Για αυτό απαιτείται μια σταθερή εξωτερική πολιτική της Αθήνας, ανεξάρτητα από τις αλλαγές των πολιτικών κυβερνήσεων. Και φυσικά προσήλωση στα συμφέροντα της ελληνικής πλευράς. Σύμφωνα με τον μεγάλο σύγχρονο Έλληνα στοχαστή Παναγιώτη Κονδύλη, είμαστε κράτος ανεξάρτητο, αλλά εντός των Διεθνών Οργανισμών και πρέπει να αναπτύσσουμε δικές μας πελατειακές σχέσεις.
Διεθνώς, η Ελλάδα οφείλει να αναγνωριστεί ως ΄΄γέφυρα΄΄ ανάμεσα στην Ευρώπη και την ορθόδοξη Ρωσία διότι είναι χώρα ΄΄μεταίχμιου΄΄ Βρίσκεται σε τριπλό μεταίχμιο: Ανάμεσα στο Βορρά και το Νότο, ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση, ανάμεσα στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Οι χώρες μεταίχμιου πρώτες κερδίζουν, όταν ανοίγουν οι δίαυλοι επικοινωνίας και εμπορίου, εφόσον υπάρχει ισορροπία και ειρήνη. Και πρώτες χάνουν, όταν οι δίαυλοι αυτοί κλείσουν και αρχίζουν οι ΄΄γεωπολιτικές τριβές΄΄. Το εμπόριο κι οι αυξημένες ανταλλαγές για μια χώρα μεταίχμιου σημαίνει αυξημένη ευημερία. Ψυχροπολεμικό κλίμα, για χώρα μεταίχμιου, σημαίνει αυξημένη ανασφάλεια και έχει κάθε λόγο να το υπενθυμίζει στους σύμμαχους και εταίρους της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου