Την ώρα που η άτυπη έναρξη της προεκλογικής περιόδου με ορίζοντα το φθινόπωρο πυροδοτεί διαλυτικά φαινόμενα όχι μόνο στην κυβέρνηση αλλά και σε ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό, ο Κ. Μητσοτάκης εξακολουθεί να επιδίδεται σε χρησμούς και αμφίσημες δηλώσεις για το χρόνο που θα στηθούν οι κάλπες.
Αρκετοί υποστηρίζουν ότι ο κ. Μητσοτάκης τα αφήνει επισήμως όλα ανοικτά επειδή δεν έχει λάβει ακόμη τις οριστικές του αποφάσεις, περιμένοντας να σταθμίσει και ορισμένα κρίσιμα δεδομένα της ερχόμενης περιόδου. Η εκδοχή αυτή, την οποία έχουν αναλάβει να καλλιεργούν εντέχνως και διάφορα κυβερνητικά στελέχη, μπορεί να ακούγεται λογικοφανής αλλά δεν εξηγεί γιατί ο πρωθυπουργός άνοιξε με δική του πρωτοβουλία αυτή τη συζήτηση και δεν περίμενε να έχει την τελική εικόνα έτσι ώστε να είναι και σε θέση να αιφνιδιάσει. Ήδη αν μη τι άλλο έχει χαθεί οριστικά για την κυβέρνηση το στοιχείο του αιφνιδιασμού το οποίο έχει αποδειχθεί ιστορικά κρίσιμη παράμετρος για τη νίκη στις περιπτώσεις των πρόωρων εκλογών.
Παρά τον καπνό και τη σύγχυση που σκοπίμως επιχειρείται με τα μπρος – πίσω των τελευταίων ημερών από τον κ. Μητσοτάκη και τους πιο στενούς συνεργάτες του, η πορεία προς τις πρόωρες κάλπες έχει δρομολογηθεί. Η δυναμική την οποία άλλωστε αποκτά σε καθημερινή βάση η όλη συζήτηση καθιστά την πορεία αυτή αναπότρεπτη.
Πίσω από αυτή την τακτική όμως άλλες είναι οι σκοπιμότητες τις οποίες προσπαθεί να “ντύσει” ο πρωθυπουργός ο οποίος έχει θέσει σε απόλυτη προτεραιότητα το προσωπικό πολιτικό του μέλλον, έστω κι αν κάτι τέτοιο δημιουργεί προβλήματα και ρωγμές είτε στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας είτε σε ολόκληρη τη χώρα και μάλιστα σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία όπως η σημερινή.
Ο κ. Μητσοτάκης έχει φέρει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός του αποκλειστικά το θέμα της διατήρησής του στην πρωθυπουργική καρέκλα και για την επόμενη τετραετία. Αυτό μάλιστα δεν το περιλαμβάνει απλώς στις θεωρητικές δηλώσεις του για το πώς πρέπει να σχηματίζεται μια κυβέρνηση συνεργασίας αλλά όπως αναφέρουν έγκυρες πληροφορίες το θέτει και ως “προϋπόθεση” στις κατ' ιδίαν συζητήσεις και επαφές με τους χώρους και παράγοντες εκείνους που θέλουν και έχουν λόγους να γνωρίζουν πώς θα διαμορφωθεί το πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον στη χώρα μας κατά τα επόμενα χρόνια.
Πίσω από αυτή την τακτική όμως άλλες είναι οι σκοπιμότητες τις οποίες προσπαθεί να “ντύσει” ο πρωθυπουργός ο οποίος έχει θέσει σε απόλυτη προτεραιότητα το προσωπικό πολιτικό του μέλλον, έστω κι αν κάτι τέτοιο δημιουργεί προβλήματα και ρωγμές είτε στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας είτε σε ολόκληρη τη χώρα και μάλιστα σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία όπως η σημερινή.
Ο κ. Μητσοτάκης έχει φέρει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός του αποκλειστικά το θέμα της διατήρησής του στην πρωθυπουργική καρέκλα και για την επόμενη τετραετία. Αυτό μάλιστα δεν το περιλαμβάνει απλώς στις θεωρητικές δηλώσεις του για το πώς πρέπει να σχηματίζεται μια κυβέρνηση συνεργασίας αλλά όπως αναφέρουν έγκυρες πληροφορίες το θέτει και ως “προϋπόθεση” στις κατ' ιδίαν συζητήσεις και επαφές με τους χώρους και παράγοντες εκείνους που θέλουν και έχουν λόγους να γνωρίζουν πώς θα διαμορφωθεί το πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον στη χώρα μας κατά τα επόμενα χρόνια.
Ο κ. Μητσοτάκης φέρεται στο πλαίσιο αυτό να πιέζει για να λάβει προκαταβολικά -έστω και όχι δημόσια κατ' ανάγκην- τις ανάλογες διαβεβαιώσεις ότι θα παραμείνει στο Μέγαρο Μαξίμου και την επόμενη ημέρα, προκειμένου με τη σειρά του να λύσει κι αυτός το γρίφο της ημερομηνίας που θα στηθούν οι κάλπες. Οι γνωρίζοντες επιμένουν ότι όσο δεν λαμβάνει το πράσινο φως που επιδιώκει, τόσο θα καθυστερεί σκοπίμως να ανακοινώσει χρονοδιάγραμμα και θα συνεχίζει τους φραστικούς και πολιτικούς ελιγμούς, έστω κι αν κάτι τέτοιο είναι πρωτοφανές ως τακτική τουλάχιστον στα μεταπολιτευτικά χρονικά της χώρας.
Οι ίδιες πληροφορίες μάλιστα τον εμφανίζουν αποφασισμένο στο παζάρι αυτό να αξιοποιήσει και διάφορα “εργαλεία” που έχει στη διάθεσή της η κυβέρνηση για επενδυτικά σχέδια και άλλες μεγάλες υπογραφές σε κρίσιμα projects. Ακόμη και την πολυσυζητημένη επένδυση του Ελληνικού λέγεται ότι δείχνει διατεθειμένος να την καθυστερήσει επί της ουσίας κι άλλο, αν πρόκειται αυτό να βοηθήσει στα προσωπικά του σχέδια για τη διατήρηση της πρωθυπουργίας. Μπορεί μάλιστα ακόμη και τις τελευταίες ημέρες να ψηφίστηκε ένα ακόμη νομοσχέδιο για το καζίνο στο Ελληνικό που θα κατασκευαστεί τα επόμενα χρόνια, αλλά όλοι οι ασχολούμενοι με το θέμα γνωρίζουν καλά ότι σχεδόν τρία χρόνια μετά και την άνοδο της ΝΔ στην κυβέρνηση και παρά τις κατά καιρούς φιέστες οι “μπουλντόζες” στην πραγματικότητα δεν έχουν πιάσει ακόμη δουλειά.
Από πολιτικής πλευράς ο τελικός παραλήπτης της αξίωσης του κ. Μητσοτάκη είναι κυρίως το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ και προσωπικά ο αρχηγός του Νίκος Ανδρουλάκης ο οποίος μέχρι στιγμής δεν ανοίγει τα χαρτιά του στο θέμα αυτό. Ο ίδιος και οι συνεργάτες του λένε ότι το κάνει μόνο και μόνο για λόγους προεκλογικής τακτικής. Ορισμένοι συνομιλητές του πρωθυπουργού υποστηρίζουν πάντως ότι υπάρχει και ένα (άγνωστο προς το παρόν) plan b του Μεγάρου Μαξίμου για να μπορέσει να εξασφαλίσει την ψήφο εμπιστοσύνης προς τη ΝΔ ακόμη κι αν δεν βγει αυτοδύναμη από τις δεύτερες κάλπες.
Προκειμένου να κλιμακώσει τις πιέσεις προς την ίδια κατεύθυνση ο κ. Μητσοτάκη χρησιμοποιεί και την καυτή ατζέντα των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ελλάδα σε όλα τα μέτωπα. Από τα εθνικά και τα πολιτικά έως τα οικονομικά και θα κοινωνικά. Κι ενώ υπό κανονικές συνθήκες αυτό που πράγματι θα χρειαζόταν η χώρα είναι είτε πολιτική ομαλότητα μέχρι το τέλος της τετραετίας είτε εκκαθάριση του τοπίου με πρόωρες εκλογές χωρίς άλλη καθυστέρηση, για τον κ. Μητσοτάκη φαίνεται ότι και η απειλή τόσο της παρατεταμένης κρατικής διάλυσης όσο και της ακυβερνησίας χρησιμοποιείται ως όπλο για να εκβιάσει προκειμένου να πετύχει το στόχο του.
Πολλοί πιστεύουν ωστόσο ότι η πίεση του πρωθυπουργού είναι εκ των πραγμάτων πεπερασμένη ενώ αναλαμβάνει τεράστια ρίσκα και σε προσωπικό επίπεδο. Όλο αυτό μπορεί να καταλήξει σε μια άδοξη μπλόφα και ο κ. Μητσοτάκης εγκαταλείποντας οριστικά τα όνειρα για “οκταετία στην πρωθυπουργία” να συρθεί σε αυτό που δρομολόγησε ο ίδιος για εκλογές μέχρι το φθινόπωρο δίχως καμία εξασφάλιση για την επόμενη ημέρα. Κι ενώ μάλιστα έχει ξεκινήσει με την προοπτική ότι η ΝΔ διατηρεί ακόμη -έστω και με δυσκολίες- την πρωτιά στο εκλογικό σώμα, είναι ορατός ο κίνδυνος αυτό να φθίνει ολοένα και περισσότερο κάθε μέρα και κάθε εβδομάδα που περνάει. Το ακόμη χειρότερο που μπορεί να συμβεί -και ήδη τρομάζει κορυφαία στελέχη και βουλευτές της ΝΔ- είναι να μην “βγει” στον κ. Μητσοτάκη αυτή η καιροσκοπική τακτική και στην πορεία να κάνει νέα στροφή 180 μοιρών για το χρόνο των εκλογών προκειμένου να παραμείνει τουλάχιστον πρωθυπουργός για μια πλήρη τετραετία. Μόνο που τότε εκτός από τον κ. Μητσοτάκη προσωπικά οι παρενέργειες προβλέπεται ότι θα είναι εντελώς καταστροφικές και ισοπεδωτικές και για τη ΝΔ...
Οι ίδιες πληροφορίες μάλιστα τον εμφανίζουν αποφασισμένο στο παζάρι αυτό να αξιοποιήσει και διάφορα “εργαλεία” που έχει στη διάθεσή της η κυβέρνηση για επενδυτικά σχέδια και άλλες μεγάλες υπογραφές σε κρίσιμα projects. Ακόμη και την πολυσυζητημένη επένδυση του Ελληνικού λέγεται ότι δείχνει διατεθειμένος να την καθυστερήσει επί της ουσίας κι άλλο, αν πρόκειται αυτό να βοηθήσει στα προσωπικά του σχέδια για τη διατήρηση της πρωθυπουργίας. Μπορεί μάλιστα ακόμη και τις τελευταίες ημέρες να ψηφίστηκε ένα ακόμη νομοσχέδιο για το καζίνο στο Ελληνικό που θα κατασκευαστεί τα επόμενα χρόνια, αλλά όλοι οι ασχολούμενοι με το θέμα γνωρίζουν καλά ότι σχεδόν τρία χρόνια μετά και την άνοδο της ΝΔ στην κυβέρνηση και παρά τις κατά καιρούς φιέστες οι “μπουλντόζες” στην πραγματικότητα δεν έχουν πιάσει ακόμη δουλειά.
Από πολιτικής πλευράς ο τελικός παραλήπτης της αξίωσης του κ. Μητσοτάκη είναι κυρίως το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ και προσωπικά ο αρχηγός του Νίκος Ανδρουλάκης ο οποίος μέχρι στιγμής δεν ανοίγει τα χαρτιά του στο θέμα αυτό. Ο ίδιος και οι συνεργάτες του λένε ότι το κάνει μόνο και μόνο για λόγους προεκλογικής τακτικής. Ορισμένοι συνομιλητές του πρωθυπουργού υποστηρίζουν πάντως ότι υπάρχει και ένα (άγνωστο προς το παρόν) plan b του Μεγάρου Μαξίμου για να μπορέσει να εξασφαλίσει την ψήφο εμπιστοσύνης προς τη ΝΔ ακόμη κι αν δεν βγει αυτοδύναμη από τις δεύτερες κάλπες.
Προκειμένου να κλιμακώσει τις πιέσεις προς την ίδια κατεύθυνση ο κ. Μητσοτάκη χρησιμοποιεί και την καυτή ατζέντα των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ελλάδα σε όλα τα μέτωπα. Από τα εθνικά και τα πολιτικά έως τα οικονομικά και θα κοινωνικά. Κι ενώ υπό κανονικές συνθήκες αυτό που πράγματι θα χρειαζόταν η χώρα είναι είτε πολιτική ομαλότητα μέχρι το τέλος της τετραετίας είτε εκκαθάριση του τοπίου με πρόωρες εκλογές χωρίς άλλη καθυστέρηση, για τον κ. Μητσοτάκη φαίνεται ότι και η απειλή τόσο της παρατεταμένης κρατικής διάλυσης όσο και της ακυβερνησίας χρησιμοποιείται ως όπλο για να εκβιάσει προκειμένου να πετύχει το στόχο του.
Πολλοί πιστεύουν ωστόσο ότι η πίεση του πρωθυπουργού είναι εκ των πραγμάτων πεπερασμένη ενώ αναλαμβάνει τεράστια ρίσκα και σε προσωπικό επίπεδο. Όλο αυτό μπορεί να καταλήξει σε μια άδοξη μπλόφα και ο κ. Μητσοτάκης εγκαταλείποντας οριστικά τα όνειρα για “οκταετία στην πρωθυπουργία” να συρθεί σε αυτό που δρομολόγησε ο ίδιος για εκλογές μέχρι το φθινόπωρο δίχως καμία εξασφάλιση για την επόμενη ημέρα. Κι ενώ μάλιστα έχει ξεκινήσει με την προοπτική ότι η ΝΔ διατηρεί ακόμη -έστω και με δυσκολίες- την πρωτιά στο εκλογικό σώμα, είναι ορατός ο κίνδυνος αυτό να φθίνει ολοένα και περισσότερο κάθε μέρα και κάθε εβδομάδα που περνάει. Το ακόμη χειρότερο που μπορεί να συμβεί -και ήδη τρομάζει κορυφαία στελέχη και βουλευτές της ΝΔ- είναι να μην “βγει” στον κ. Μητσοτάκη αυτή η καιροσκοπική τακτική και στην πορεία να κάνει νέα στροφή 180 μοιρών για το χρόνο των εκλογών προκειμένου να παραμείνει τουλάχιστον πρωθυπουργός για μια πλήρη τετραετία. Μόνο που τότε εκτός από τον κ. Μητσοτάκη προσωπικά οι παρενέργειες προβλέπεται ότι θα είναι εντελώς καταστροφικές και ισοπεδωτικές και για τη ΝΔ...
Ανδρέας Καψαμπέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου