ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΕΦΥΓΕ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ... ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΦΟΡΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΙ ΑΔΕΣΠΟΤΗΣ
Του Θύμιου Παπανικολάου
Ανεξάρτητα από την ιδεολογική τοποθέτηση του καθενός, ο Α.Π. αποτελεί πολιτικό ηγέτη τεράστιου ιστορικού βεληνεκούς: «Δαιμόνιο της Ιστορίας»!
Και ήταν «δαιμόνιο της ιστορίας», διότι συνδύαζε και συνέθετε τα συναρπαστικά στοιχεία της ιστορίας. Τα στοιχεία εκείνα της ΜΗ γραμμικής προέκτασης του σήμερα, τα στοιχεία εκείνα τα οποία, κατά κανόνα και συστηματικά, αιφνιδιάζουν όλους εκείνους που πίστεψαν ότι ελέγχουν το παιχνίδι.
Το Απρόβλεπτο, το ΜΗ γραμμικό, το Αιφνιδιαστικό, το Χαρισματικό και η «σαγηνευτική» σχέση που ανέπτυσσε με τον λαό, από τα προεκλογικά μπαλκόνια, καθώς και το στοιχείο της «ρήξης» με τις ποικίλες αγκυλώσεις, συνθέτουν, όλα μαζί, το συναρπαστικό «δαιμόνιο» του Α.Π.
Η πολιτική είναι Τέχνη. Η Τέχνη, βεβαίως, για να συγκινήσει πρέπει να ΜΗΝ είναι αποκομμένη από τη γενική ψυχολογία του κοινωνικού γίγνεσθαι, πρέπει να αντανακλά τα στοιχεία της πραγματικότητας…
Η τέχνη, λοιπόν, του πολιτικού είναι να βρίσκει εκείνες τις μορφές επικοινωνίας, κάθε φορά, όπου οι Ιδέες να αγγίζουν το Συναίσθημα, να αφομοιώνονται από τη Σκέψη αμέσως και να φαίνονται πειστικές.
Ο Ανδρέας εξελίχτηκε σε χαρισματικό και «σαγηνευτικό» Ηγέτη Ιστορικού βεληνεκούς, ακριβώς διότι είχε τη μεγάλη ικανότητα να αναδεικνύει ΠΑΝΤΑ, μέσα από την ποικιλία των μορφών της πραγματικότητας, ΟΧΙ μόνο το ΟΥΣΙΩΔΕΣ, αλλά και να διαβάζει με ακρίβεια την «ψυχολογία» κάθε κοινωνικής και πολιτικής συγκυρίας…
Αυτές οι μεγάλες ηγετικές ικανότητες του Ανδρέα «παρεξηγήθηκαν» από πολλούς, είτε συνειδητά από αντιπολιτευτική τύφλωση, είτε από άγνοια. Χαρακτηρίστηκαν «δημαγωγία», «λαϊκισμός» κ.λπ.
Η χαρισματική ικανότητα ενός μεγάλου ηγέτη, η οποία συνίσταται στη «συναρπαστική» ΤΑΥΤΙΣΗ και ΖΥΜΩΣΗ του ηγέτη με το λαό, πάντα χαρακτηρίζεται, από τους αντιπάλους, σαν «δημαγωγία» και «λαϊκισμός».
Καμία δημαγωγία, όμως, και κανένας λαϊκισμός δεν μπορεί να φτάσει σε υψηλές «σαγηνευτικές» ΤΑΥΤΙΣΕΙΣ και ΖΥΜΩΣΕΙΣ (ηγέτη και λαού), εάν ο ηγέτης δεν εκφράζει τις ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ και τις πολιτικές ΕΝΤΑΣΕΙΣ του λαού…
Για να ηλεκτρίζει ένα ηγέτης τα «πλήθη» σε τέτοιο βαθμό, όπως ο Α.Π., πρέπει ο ηγέτης και ο λαός να έχουν γίνει ΕΝΑ, να έχουν ταυτιστεί πλήρως.
Υπάρχει ΠΑΝΤΑ μια σχέση ηγέτη-λαού και οι «μικρές ιδέες» (όπως λέει Γκράμσι), συνακόλουθα και η τεχνητή δημαγωγία των «μικρών ιδεών» δεν μπορεί να «ηλεκτρίσουν» αυτή τη σχέση. Η σχέση αυτή αποκτάει το χαρισματικό χαρακτήρα της «σαγήνης» και της έντασης, μόνο όταν η «δημαγωγία» του Ηγέτη αποτελεί το αγωνιστικό απόσταγμα των μεγάλων Ιδεών και της «ΖΥΜΩΣΗΣ» του ηγέτη μέσα στις κοινωνικές ανάγκες του λαού.
Αυτή τη σχέση του Ανδρέα με τον ελληνικό λαό δεν μπόρεσαν να καταλάβουν ΠΟΤΕ, ηθελημένα οι αντίπαλοι και από άγνοια οι «χρήσιμοι ηλίθιοι».
Και δεν μπόρεσαν να καταλάβουν, το ΓΙΑΤΙ ο Ανδρέας εξελίχτηκε σε Ηγέτη χαρισματικού ιστορικού βεληνεκούς, διότι ΟΥΔΕΠΟΤΕ κατάλαβαν την εκρηκτική ΔΥΝΑΜΙΚΗ της χειμαρρώδους ανάπτυξης του ΠΑΣΟΚ.
Και σήμερα ακόμα δεν μπορεί να αντιληφτούν ότι το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα παραμένει παρασάγγας πιο ριζοσπαστικό, πιο σοσιαλιστικό και πιο αριστερό από όλα τα σχήματα της νεοταξικής «αριστεράς», ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος επιχείρησε να εξαπατήσει τον ελληνικό λαό, φορώντας τις «πανοπλίες» του Ανδρέα…
Αυτό που αγνοούν ή θέλουν να αγνοούν ΟΛΟΙ αυτοί είναι τούτο: Ότι το ΠΑΣΟΚ ήταν το προϊόν και ο πολιτικός εκφραστής ενός ΡΩΜΑΛΕΟΥ και εκρηκτικού λαϊκού κινήματος, το οποίο αναπτύχθηκε μετά την πτώση της χούντας.
Ο Ανδρέας έγινε ο κόμβος αυτού του Κινήματος. Δεν δημιούργησε ο Ανδρέας το κίνημα, αλλά το Κίνημα τον Ανδρέα.
Ο Ανδρέας ήταν η Ατομική Προσφορά σε μια παλιρροϊκή Ομαδική Ζήτηση: Για αυτό «ζυμώθηκε» και ταυτίστηκε με το λαό, δηλαδή έγινε Χαρισματικός ηγέτης…
Να, γιατί συκοφαντούν τον Ανδρέα σαν «δημαγωγό» και «λαϊκιστή». Δεν μπορούν να αντέξουν αυτή την τεράστια ηγετική ανύψωση του Ανδρέα, η οποία συνίσταται στη συναρπαστική ιστορική ΤΑΥΤΙΣΗ του ηγέτη με το λαό: Ατομική Προσφορά σε μια ομαδική Ζήτηση…
Σχηματοποιώντας: Το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας εκφράζανε ταυτόχρονα: Τη ρωμαλέα και εκρηκτική άνοδο του μαζικού κινήματος, αλλά και το καθυστερημένο επίπεδο της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ αυτού του κινήματος.
Και ακριβώς, επειδή το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας, σαν Βοναπάρτης, είχαν το ΚΥΡΟΣ αυτού του ρωμαλέου ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ κατόρθωσαν, όταν ανέλαβαν την κυβερνητική διαχείριση του συστήματος (διαδικασίες ενσωμάτωσης του ΠΑΣΟΚ) να το χειραγωγήσουν.
Το ΠΑΣΟΚ, ωστόσο, επέφερε καταλυτικές «ανατροπές» στην ελληνική κοινωνία (ακριβώς γιατί ήταν προϊόν κινήματος) και στα πρώτα χρόνια άλλαξε τους κοινωνικούς συσχετισμούς υπέρ των πληβείων…
Γι αυτό και σήμερα, μετά από 24 χρόνια, ο Ανδρέας εξακολουθεί να συγκινεί και να προκαλεί, στα λαϊκά στρώματα, αισθήματα νοσταλγίας.
Γι αυτό, μέσα στο σημερινό οδοστρωτήρα του 4ου Ράιχ και των ασύλληπτων λαϊκών ΣΥΜΦΟΡΩΝ, ο Ανδρέας …Αναζητείται!!!
Η πολιτική είναι Τέχνη. Η Τέχνη, βεβαίως, για να συγκινήσει πρέπει να ΜΗΝ είναι αποκομμένη από τη γενική ψυχολογία του κοινωνικού γίγνεσθαι, πρέπει να αντανακλά τα στοιχεία της πραγματικότητας…
Η τέχνη, λοιπόν, του πολιτικού είναι να βρίσκει εκείνες τις μορφές επικοινωνίας, κάθε φορά, όπου οι Ιδέες να αγγίζουν το Συναίσθημα, να αφομοιώνονται από τη Σκέψη αμέσως και να φαίνονται πειστικές.
Ο Ανδρέας εξελίχτηκε σε χαρισματικό και «σαγηνευτικό» Ηγέτη Ιστορικού βεληνεκούς, ακριβώς διότι είχε τη μεγάλη ικανότητα να αναδεικνύει ΠΑΝΤΑ, μέσα από την ποικιλία των μορφών της πραγματικότητας, ΟΧΙ μόνο το ΟΥΣΙΩΔΕΣ, αλλά και να διαβάζει με ακρίβεια την «ψυχολογία» κάθε κοινωνικής και πολιτικής συγκυρίας…
Αυτές οι μεγάλες ηγετικές ικανότητες του Ανδρέα «παρεξηγήθηκαν» από πολλούς, είτε συνειδητά από αντιπολιτευτική τύφλωση, είτε από άγνοια. Χαρακτηρίστηκαν «δημαγωγία», «λαϊκισμός» κ.λπ.
Η χαρισματική ικανότητα ενός μεγάλου ηγέτη, η οποία συνίσταται στη «συναρπαστική» ΤΑΥΤΙΣΗ και ΖΥΜΩΣΗ του ηγέτη με το λαό, πάντα χαρακτηρίζεται, από τους αντιπάλους, σαν «δημαγωγία» και «λαϊκισμός».
Καμία δημαγωγία, όμως, και κανένας λαϊκισμός δεν μπορεί να φτάσει σε υψηλές «σαγηνευτικές» ΤΑΥΤΙΣΕΙΣ και ΖΥΜΩΣΕΙΣ (ηγέτη και λαού), εάν ο ηγέτης δεν εκφράζει τις ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ και τις πολιτικές ΕΝΤΑΣΕΙΣ του λαού…
Για να ηλεκτρίζει ένα ηγέτης τα «πλήθη» σε τέτοιο βαθμό, όπως ο Α.Π., πρέπει ο ηγέτης και ο λαός να έχουν γίνει ΕΝΑ, να έχουν ταυτιστεί πλήρως.
Υπάρχει ΠΑΝΤΑ μια σχέση ηγέτη-λαού και οι «μικρές ιδέες» (όπως λέει Γκράμσι), συνακόλουθα και η τεχνητή δημαγωγία των «μικρών ιδεών» δεν μπορεί να «ηλεκτρίσουν» αυτή τη σχέση. Η σχέση αυτή αποκτάει το χαρισματικό χαρακτήρα της «σαγήνης» και της έντασης, μόνο όταν η «δημαγωγία» του Ηγέτη αποτελεί το αγωνιστικό απόσταγμα των μεγάλων Ιδεών και της «ΖΥΜΩΣΗΣ» του ηγέτη μέσα στις κοινωνικές ανάγκες του λαού.
Αυτή τη σχέση του Ανδρέα με τον ελληνικό λαό δεν μπόρεσαν να καταλάβουν ΠΟΤΕ, ηθελημένα οι αντίπαλοι και από άγνοια οι «χρήσιμοι ηλίθιοι».
Και δεν μπόρεσαν να καταλάβουν, το ΓΙΑΤΙ ο Ανδρέας εξελίχτηκε σε Ηγέτη χαρισματικού ιστορικού βεληνεκούς, διότι ΟΥΔΕΠΟΤΕ κατάλαβαν την εκρηκτική ΔΥΝΑΜΙΚΗ της χειμαρρώδους ανάπτυξης του ΠΑΣΟΚ.
Και σήμερα ακόμα δεν μπορεί να αντιληφτούν ότι το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα παραμένει παρασάγγας πιο ριζοσπαστικό, πιο σοσιαλιστικό και πιο αριστερό από όλα τα σχήματα της νεοταξικής «αριστεράς», ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος επιχείρησε να εξαπατήσει τον ελληνικό λαό, φορώντας τις «πανοπλίες» του Ανδρέα…
Αυτό που αγνοούν ή θέλουν να αγνοούν ΟΛΟΙ αυτοί είναι τούτο: Ότι το ΠΑΣΟΚ ήταν το προϊόν και ο πολιτικός εκφραστής ενός ΡΩΜΑΛΕΟΥ και εκρηκτικού λαϊκού κινήματος, το οποίο αναπτύχθηκε μετά την πτώση της χούντας.
Ο Ανδρέας έγινε ο κόμβος αυτού του Κινήματος. Δεν δημιούργησε ο Ανδρέας το κίνημα, αλλά το Κίνημα τον Ανδρέα.
Ο Ανδρέας ήταν η Ατομική Προσφορά σε μια παλιρροϊκή Ομαδική Ζήτηση: Για αυτό «ζυμώθηκε» και ταυτίστηκε με το λαό, δηλαδή έγινε Χαρισματικός ηγέτης…
Να, γιατί συκοφαντούν τον Ανδρέα σαν «δημαγωγό» και «λαϊκιστή». Δεν μπορούν να αντέξουν αυτή την τεράστια ηγετική ανύψωση του Ανδρέα, η οποία συνίσταται στη συναρπαστική ιστορική ΤΑΥΤΙΣΗ του ηγέτη με το λαό: Ατομική Προσφορά σε μια ομαδική Ζήτηση…
Σχηματοποιώντας: Το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας εκφράζανε ταυτόχρονα: Τη ρωμαλέα και εκρηκτική άνοδο του μαζικού κινήματος, αλλά και το καθυστερημένο επίπεδο της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ αυτού του κινήματος.
Και ακριβώς, επειδή το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας, σαν Βοναπάρτης, είχαν το ΚΥΡΟΣ αυτού του ρωμαλέου ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ κατόρθωσαν, όταν ανέλαβαν την κυβερνητική διαχείριση του συστήματος (διαδικασίες ενσωμάτωσης του ΠΑΣΟΚ) να το χειραγωγήσουν.
Το ΠΑΣΟΚ, ωστόσο, επέφερε καταλυτικές «ανατροπές» στην ελληνική κοινωνία (ακριβώς γιατί ήταν προϊόν κινήματος) και στα πρώτα χρόνια άλλαξε τους κοινωνικούς συσχετισμούς υπέρ των πληβείων…
Γι αυτό και σήμερα, μετά από 24 χρόνια, ο Ανδρέας εξακολουθεί να συγκινεί και να προκαλεί, στα λαϊκά στρώματα, αισθήματα νοσταλγίας.
Γι αυτό, μέσα στο σημερινό οδοστρωτήρα του 4ου Ράιχ και των ασύλληπτων λαϊκών ΣΥΜΦΟΡΩΝ, ο Ανδρέας …Αναζητείται!!!
ΠΗΓΗ. resaltomag.blogspot
3 σχόλια:
Ο Ανδρέας είναι ο μόνος πολιτικός, που βοήθησε τόσο πολύ τους αγρότες και την ανάπτυξη της επαρχίας.
Αν δεν υπήρχε αυτός, θα είχε συνεχιστεί η εσωτερική μετανάστευση και η ολοκληρωτική ερήμωση της υπαίθρου.
Συγκράτησε τον πληθυσμό στην ύπαιθρο, έδωσε έμφαση στην περιφερειακή ανάπτυξη, ανέκοψε την αστυφιλία, εκσυγχρόνισε τον αγροτικό τομέα, προστάτευσε το εισόδημα, έδωσε σύνταξη στην Ελληνίδα αγρότισσα και ουσιαστική στήριξη στους πολύτεκνους, πολλά καλλιεργητικά δάνεια και κατασκεύασε παντού οδικές αρτηρίες.
Ας παραδεχθούν τουλάχιστον αυτό οι επικριτές του, που δεν έχουν τίποτε να του προσάψουν. Έδωσε μαθήματα συνέπειας και ένα μεγάλο μέρος των κόπων του είναι ότι, η Ελλάδα έπαψε να είναι τριτοκοσμική χώρα.
Οι περισσότεροι πολιτικοί της όμως, δεν έπαψαν να είναι παλαιάς κοπής, όπως και αρκετοί κακομαθημένοι πολίτες και επίορκοι υπάλληλοι, να είναι αρπακτικά.
Εκείνοι που ποτέ δεν έπαψαν να λεηλατούν, είναι οι κόνδορες των μέσων ενημέρωσης, των κρατικών προμηθειών και των δημοσίων έργων.
Το «χτικιό» της Ελλάδας εξακολουθούν να είναι αυτοί.
Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΕΙΧΕ Τ' ΑΡΧΙΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΕΚΕΙ ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΠΑΝΤΕΣ - Η ΕΟΚ- ΑΠΑΙΤΟΥΣΕ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙ ΣΤ' ΑΥΓΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΗΘΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΝΑ ΤΗΝ ΥΦΗΛΙΟ.
ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ ΟΤΑΝ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ Ο ΚΛΙΝΤΟΝ ΥΠΟΔΕΧΟΤΑΝ ΤΟΝ “ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗ” ΑΡΑΦΑΤ ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΑ ΧΑΛΙΑ!!!!
Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΕΙΧΕ Τ ΑΡΧΙΔΙΑ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ Σ' ΑΥΤΑ ΟΤΑΝ ΕΚΕΙΝΗ ΣΥΝΤΑΣΣΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΙΨΗ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΤΖΑΜΠΟ΄ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΥΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΑΧΑΛΙΝΗ.
ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΟΤΑΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΝ ΚΥΝΙΚΑ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΥΤΙΚΟ ΕΧΟΝΤΑΣ ΩΣΤΟΣΟ ΘΥΣΙΑΣΕΙ ΤΕΤΡΑΚΟΣΙΕΣ ΤΟΣΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ..
ΑΛΛΑ ΜΑΓΚΕΣ ΜΟΥ Ο ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΠΙΑ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕΙ ΕΚΘΕΤΟΥΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ!!!!!
Ο Ανδρέας Παπανδρέου ανήκει στο λαο που τον πίστευε και τον ακολούθησε μέχρι τέλος στη μεγάλη πορεία για εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία.
Ανήκει στον λαό που με τον Ανδρέα ηγέτη οραματιζόταν μια νέα μεγάλη ιδέα, μια νέα μεγάλη Ελλάδα, όνειρα και σχέδια που η πέμπτη φάλαγγα των "εκσυγχρονιστών" και εν συνεχεία ο ΣΥΡΙΖΑ τσαλαπάτησαν με μανία.
Σήμερα ο Ανδρέας ανήκει σε όποιον περπατά στα βήματά του στον δρόμο του μεγαλείου για ελεύθερη, υπερήφανη και ισχυρή πατρίδα.
Μια πατρίδα σεβαστή από εχθρούς και φίλους, μια πατρίδα ηγεμόνισσα, μια πατρίδα που δεν υποχωρεί, δεν υποκύπτει.
Μια πατρίδα που δεν διαπραγματεύεται Κύπρο, Μακεδονία, Βόρεια Ήπειρο. Μια πατρίδα Ελληνική για όλους τους Έλληνες.
Η Ελλάδα του Ανδρέα Παπανδρέου ήταν η Ελλάδα που αρνήθηκε το όνομα Μακεδονία στα Σκόπια και τα γονάτισε με εμπάργκο ώστε να υποκύψουν, ήταν η Ελλάδα που είχε αγοράσει από τότε γεωτρύπανο (που το πούλησαν οταν πέθανε ο Ανδρέας) για να εξορύξει υδρογονάνθρακες, ήταν η Ελλάδα που απάντησε με πολεμική κινητοποίηση στην Τουρκία τον Μάρτη του 1987, αναγκάζοντας τους Τούρκους να υποχωρήσουν.
Η Ελλάδα του Ανδρέα Παπανδρέου ήταν μια πατριωτική σοσιαλιστική Ελλάδα με παγκόσμια φωνή… Μετά ήρθαν οι λογιστές και μας κατέστρεψαν.
Σε ποιον λοιπόν ανήκει η κληρονομιά του Ανδρέα; Δεν ανήκει στον Αλέξη Τσίπρα, αλλά σίγουρα δεν ανήκει και στα σοσιαλφιλελεύθερα σταγονίδα
Ο Ανδρέας όμως σίγουρα ανήκει στον λαό του και στα πνευματικά παιδιά του.
Ανήκει σε εκατομμύρια Έλληνες που κουβαλάνε τα λόγια του σαν κρυφό ευαγγέλιο μέσα στις ψυχές τους, που έχουν τη Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη πυξίδα, που συναντιώνται «μυστικά» από εδώ και από εκεί και σχεδιάζουν την ανέγερση της ταλανισμένης πατρίδας.
Τα λόγια του Ανδρέα ηχούν στα αφτιά εκείνων που τα κράτησαν: «Ερχόμαστε από παλιά»…
Πράγματι, οι πρόμαχοι της πατρίδας και της δημοκρατίας έρχονται από πάρα πολύ παλιά.
Σε αυτό τον τόπο τον ιερό, σε αυτά τα μάρμαρα που κακιά σκουριά δεν πιάνει,
Σιωπήστε λοιπόν βρωμερού Συριζαιοι και λοιποί, μην σκυλεύετε άλλο τους νεκρούς μας. Ο Ανδρέας δεν σας ανήκει…
Δημοσίευση σχολίου