Ακριβώς δύο μήνες πριν, στις 7 Δεκεμβρίου, ο υπουργός εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς υποδεχόταν στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» τον Τούρκο πρόεδρο και τού έδειχνε περιχαρής την κόκκινη γραβάτα που φορούσε, παλαιότερο δώρο του Ερντογάν.
Από τότε τα γεγονότα ανέτρεψαν την ιστορία, που προσπάθησε να στήσει η κυβέρνηση, των καλών σχέσεων και της ανάδειξης του πρωθυπουργού σε «παίχτη της περιοχής» που συνομιλεί με όλους και παρεμβαίνει στην επίλυση διεθνών ζητημάτων.
Το ίδιο γίνεται και με τα Σκόπια, όπου η ιστορία ξεκίνησε ως μια «μάχη» που έχει σχεδόν κερδηθεί, με πολιτικά οφέλη για τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών, αλλά και για το κόμμα, καθώς περίμεναν πως η αποδοχή της σύνθετης ονομασίας θα δημιουργούσε προβλήματα στη συνοχή της ΝΔ. Τώρα ο κ. Ζάεφ όχι μόνο δεν αλλάζει το Σύνταγμα,
αλλά «γλεντάει» τον κ. Τσίπρα, λέγοντας πως ο αλυτρωτισμός τελείωσε με την αλλαγή του ονόματος του αεροδρομίου...
αλλά «γλεντάει» τον κ. Τσίπρα, λέγοντας πως ο αλυτρωτισμός τελείωσε με την αλλαγή του ονόματος του αεροδρομίου...
Η διαχείριση θεμάτων Εξωτερικής Πολιτικής και τα αντανακλαστικά της κυβέρνησης είναι ισάξια της διαχείρισης κρίσεων στο εσωτερικό. Πρώτα «μαύρισε» ο Σαρωνικός και έπειτα κατάλαβαν πως πρόκειται για πετρελαιοκηλίδα, πρώτα έγινε η καταμέτρηση νεκρών στη Μάνδρα και ύστερα από μέρες άρχισε να φτάνει βοήθεια. Θέλω να πω, πως ο λαϊκισμός είναι καλός στα λόγια, αλλά όταν έρχονται τα δύσκολα τα προβλήματα ισοπεδώνουν τις κυβερνήσεις που τον υπηρετούν γιατί δεν ξέρουν και δεν μπορούν να ανταποκριθούν. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων το δημοψήφισμα του 2015 και η «κωλοτούμπα» του Αλέξη Τσίπρα.
Τώρα δυο στρατιωτικοί μας κρατούνται σε φυλακές υψίστης ασφαλείας στην Τουρκία, γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν μπόρεσε να αντιληφτεί ότι κάτι έχει αλλάξει στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και πως ο Ερντογάν θα «κτυπούσε» εκεί που δεν τον περίμεναν. Στον Έβρο, όπως και έγινε.
Όλα αυτά τα γεγονότα απογυμνώνουν σιγά- σιγά τον «βασιλιά» και αποκαλύπτουν πως ο λαϊκισμός του Τσίπρα που λειτουργεί μέσα από τη θεωρία του «ηγέτη», που καθοδηγεί τη χώρα, καταρρέει μαζί με τον ηγέτη του.
Το λογαριασμό, όπως πάντα θα τον πληρώσει ο ελληνικός λαός. Έτσι κι αλλιώς του αρέσουν οι κάθε λογής… σειρήνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου