ΆΜΦΙΣΣΑ: Η ΖΩΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΟΜΑ –ΕΝΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΙΑΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

ΣΑΣΑ ΜΑΧΑΙΡΑ

- Δεν μπορώ να βλέπω τέτοιες εικόνες στην πόλη που μεγάλωσα.
-Δεν μπορώ να βλέπω τους πολίτες φοβισμένους, αγανακτισμένους, και να μην μπορούν να

αντιδράσουν.
-Δεν μπορώ να βλέπω τις περιουσίες μας να καταστρέφονται (σπίτια, καταστήματα, οχήματα, κτήματα, γήπεδα μπάσκετ-ποδοσφαίρου ).
-Δεν μπορώ να μην ακούω τους αρμόδιους να παίρνουν θέση για τα γεγονότα που γίνονται ή να μην παραιτούνται.
-Δεν μπορώ να ακούω άλλο πια απειλές, ύβρεις, εκφοβισμούς, εκφράσεις θα σας κάψουμε ή να βλέπω να ανθρώπους να κρατάνε σφυριά, καδρόνια, μαδέρια, και να κυκλοφορούν στο κέντρο αυτής της πόλης.
-Δεν μπορώ να νιώθω ανασφάλεια στην Χώρα που γέννησε την Δημοκρατία.
-Δεν μπορώ να βλέπω όλο αυτό τον καιρό την αύξηση της παραβατικότητας στην πόλη και να μην μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτό.
-Δεν μπορώ να βλέπω να καταστρέφονται και να λεηλατούνται τα στολίδια της Άμφισσας πληρωμένα από φορολογούμενους (γήπεδα μπάσκετ και ποδοσφαίρου) από ανθρώπους που δεν έχουν πληρώσει ούτε ένα ευρώ σε αυτό το κράτος.
-Δεν μπορώ να βλέπω τους συγχωριανούς μου, να μην μπορούν να πάνε στο χωριό τους και στα σπίτια τους.
-Δεν μπορώ να βλέπω γονείς να σταματάνε τα παιδιά τους από τα σπόρ γιατί φοβούνται να τα πάνε στο γήπεδο.
-Δεν μπορώ να βλέπω τους γονείς και τους συγγενείς του παιδιού να κρύβονται,
  γιατί φοβούνται το λιντσάρισμα. Κύριοι υπάρχει Κράτος; υπάρχει Δικαιοσύνη; ή είμαστε ζούγκλα;
-Δεν είδα κανένα κανάλι και κανέναν δημοσιογράφο όταν ένας συμπολίτης μας κάηκε ζωντανός από αγνώστους .Γιατί κύριοι; όλα τα ΠΑΙΔΙΑ δεν είναι ίδια;
Αντίο Τάσο, Αντίο Γιαννούλα και εύχομαι από εκεί επάνω να δείτε έναν κόσμο όμορφο όπως εσείς τα ΠΑΙΔΙΑ ονειρεύεστε...