ΕΞΗΓΗΣΑΝ ΤΟ «ΧΑΟΣ» ΤΗΣ ΕΞΑΠΛΩΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΡΚΙΝΙΚΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ

Τον τρόπο που τα καρκινικά κύτταρα προκαλούν χάος στο γενετικό τους κώδικα προκειμένου να εξαπλωθούν κατόρθωσαν να εξηγήσουν οι επιστήμονες. Τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να διαφέρουν πάρα πολύ μέσα στους όγκους, γεγονός που τα βοηθά να αναπτύσσουν τρόπους αντίστασης στα φάρμακα και να εξαπλώνονται σε όλον τον ανθρώπινο οργανισμό.Μία μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature κατέδειξε ότι κύτταρα που χρησιμοποίησαν τα πρώιμα συστατικά τους «αποσυντονίστηκαν» και έκαναν,
λάθη στην αντιγραφή του γενετικού τους κώδικα. Οι επιστήμονες τόνισαν ότι χορηγώντας στον καρκίνο περισσότερο «καύσιμο» για να αναπτυχθεί μπορεί στην πραγματικότητα να τον κάνει λιγότερο επικίνδυνο.

Τα περισσότερα φυσιολογικά κύτταρα του ανθρώπινου σώματος φέρουν 46 χρωμοσώματα. Παρόλα αυτά κάποια καρκινικά κύτταρα μπορεί να έχουν περισσότερα από 100 χρωμοσώματα.

Και το σχέδιο είναι ανακόλουθο - παίρνουν μία δέσμη γειτονικών κυττάρων και μπορεί το καθένα να έχει διαφορετικό αριθμό χρωμοσωμάτων.

Αυτή η ποικιλομορφία βοηθά τους όγκους να γίνονται ανίατοι και να κάνουν μεταστάσεις σε νέα τμήματα του σώματος. Η ανακάλυψη τρόπων για να αποτρέπεται η δημιουργία αυτής της ποικιλομορφίας είναι ένα αναπτυσσόμενο πεδίο ερευνών.

Επιστήμονες του Ινστιτούτου Ερευνών για τον Καρκίνο του Λονδίνου και το Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου του Λονδίνου για τον Καρκίνο έχουν προσπαθήσει να διαπιστώσουν πώς οι καρκίνοι γίνονται τόσο ποικιλόμορφοι σε πρώτο επίπεδο.

Θεωρείτο ότι όταν ένα καρκινικό κύτταρο διαιρείται για να δημιουργήσει δύο νέα, τα χρωμοσώματα δεν κατανέμονται ισομερώς μεταξύ των δύο. Ωστόσο, οι δοκιμές του επικεφαλής ερευνητής, καθηγητής Τσαρλς Σουόντον σε καρκίνο του εντέρου έδωσαν «ελάχιστα στοιχεία».

Αντίθετα, η μελέτη αποκάλυψη το πρόβλημα που ερχόταν από τα αντίγραφα του καρκινικού γενετικού κώδικα. Οι καρκίνοι οδηγούνται στο να κάνουν αντίγραφά τους, παρόλα αυτά, αν τα καρκινικά κύτταρα ξεμείνουν από δομικά στοιχεία του DNA τους, τότε αναπτύσσουν ένα «γενετικό στρες αναπαραγωγής». Συνεπώς, αυτό το στρες οδηγεί σε λάθη και ποικιλομορφία των όγκων.

«Είναι σαν να κατασκευάζεις ένα κτήριο χωρίς αρκετά τούβλα ή τσιμέντο για τα θεμέλιά του», δήλωσε ο Σουόντον στο BBC.

«Παρόλα αυτά, αν μπορείς α προωθήσεις τα δομικά στοιχεία του DNA, μπορείς να μειώσεις το "στρες αναπαραγωγής" για να περιοριστεί η ποικιλομορφία στους όγκους, πράγμα το οποίο μπορεί να αποδειχθεί θεραπευτικό», συμπλήρωσε.