ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ-ΤΣΙΠΡΑ – Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

Πού πάμε; Υπάρχει λύση;

Πού πάει η χώρα; Θα γίνει κάτι;

Χιλιάδες ερωτήματα στο στόμα των πολιτών.

Απάντηση; Μα για να υπάρξει πρέπει να τεθούν ερωτήματα.

Τον Οκτώβριο είναι σίγουρο ότι θα έχουμε νέο Μνημόνιο και, φυσικά, η χώρα θα κληθεί να πάρει νέα μέτρα. Παράλληλα, η οργή του κόσμου είναι στο απροχώρητο.

Το Πρόγραμμα δεν βγαίνει και οι αντοχές τελείωσαν. Οι κατασχέσεις της πρώτης κατοικίας προ των πυλών.

Τα χαράτσια θα συνεχιστούν και προοπτική ανάπτυξης στο πουθενά.

Το Σαμαρικό μπλοκ της συγκυβέρνησης θα συνεχίσει να μιλά για success story και να απειλεί με διαγραφές όσους δεν ψηφίσουν νέα μέτρα.

Και εδώ αρχίζει το δικο μας story.

Εάν ψηφιστούν νέα μέτρα η χώρα δεν εχει σταματημό,

στη κατηφόρα και οι καταστάσεις θα γίνουν ανεξέλεγκτες. Η άνοδος της Χρυσής Αυγής, καθώς και οι εμπρηστικές δηλώσεις από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι σίγουρα οι εγγυητές μιας ομαλής πορείας.

Από την άλλη, η Καραμανλική πλευρά τι θα κάνει;

Ή θα αφεθεί στο έλεος της νεοφιλελεύθερης αντίληψης πραγμάτων ή θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της για περαιτέρω λύσεις και να αντιδράσει στα όσα θα συμβούν. Αλλιώς θα είναι υπόλογη στην καταστροφή της χώρας και στις όποιες αρνητικές επιπτώσεις υπαρξουν.

Έτσι, λοιπόν, υπάρχουν δυο τρόποι αντίδρασης.

Ή παραμένει παθητική στις εξελίξεις, αποδεχόμενη ανικανότητα αντιμετώπισης ή προκαλεί εκλογές προσπαθώντας να αποκαταστήσει το κύρος του πρώην προέδρου της.

Σ’ ένα σενάριο εκλογών κανείς δεν μπορεί να διαβεβαιώσει ότι θα υπάρξει αυτοδυναμία ή συμμαχία κομμάτων, καθότι οι δημοσκοπήσεις είναι ρευστές και ο χρόνος περιορισμένος.

Μην ξεχνάμε οτι το πρώτο εξάμηνο του 2014 η Ελλάδα έχει την προεδρία της ΕΕ και δεν γίνεται να έχουμε πολιτική αστάθεια στη χώρα.

Επίσης, η άνοδος της Χρυσής Αυγής σε ποσοστά τέτοια που την καθιστούν ρυθμιστικό παράγοντα, δυσχεραίνουν την κατάσταση.

Τι μέλλει γενέσθαι;

Σε όποια άλλη περίπτωση, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμος να κυβερνήσει;

Είτε με ΑΝΕΛ είτε και με άλλο κόμμα, επίσης μαζί;

Μπορεί να διασφαλίσει εσωτερική ηρεμία; Εάν τα ξένα κέντρα αποφασίσουν να τορπιλίσουν τα εθνικά θέματα τι θέση υπάρχει;

Εργασιακή ειρήνη θα μπορεί να υπαρξει για να αρχίσει η χώρα σιγά σιγά να παίρνει ανάσες;

Έχει διασφαλισθεί η παραμονή των υψηλών καταθέσεων στη χώρα και όχι η άτακτη φυγή τους στο εξωτερικό, με τον φόβο οικονομικής αστάθειας;

Είναι διασφαλισμένη η Άμυνα της χώρας σε κάθε περίπτωση; Υπάρχει Εθνικός Στρατηγικός Σχεδιασμός σ’ αυτή τη χώρα γενικότερα;

Είτε με εκλογές είτε χωρίς, η χώρα χρειάζεται και θα χρειασθεί ψυχική ενότητα και κοινωνική συνοχή.

Μια κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας είναι απαραίτητη για πολλούς λόγους. Έπρεπε να είχε γίνει από πέρυσι αλλά κάποιοι την απέρριψαν.

Σε μια τέτοια κυβέρνηση όλοι θα βρεθούν προ των ευθυνών τους. Θα αναγκαστούν να φέρουν σε κατάθεση ό,τι ρεαλιστικό πρόγραμμα διαθέτουν. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα πρέπει όλοι μαζί να συντάξουν Στρατηγικό Σχεδιασμό για το τι χώρα θέλουμε αύριο και πώς θα διεκδικήσουμε το μέλλον μας.

Είναι μια μεγάλη ευκαιρία να αναθεωρήσουμε όλοι μαζί ένα νέο Σύνταγμα, όπου ο πολίτης θα έχει κυρίαρχο ρόλο και θα αντιμετωπίζεται ισότιμα με την Πολιτεία. Να θέσουμε όλοι μαζί μηχανισμούς ελέγχου, ώστε να δωθεί η ευκαιρία να αποκαταστήσει το πολιτικό σύστημα την αξιοπιστία του.

Η χώρα χρειάζεται συντεταγμένες προσπάθειες και λύσεις. Γι’ αυτό και η πρόταση δεν περιλαμβάνει τη Χρυσή Αυγή.

Όχι απο εμπάθεια αλλά γιατί το να βάζεις νάρκες στα σύνορα για να λυθεί το μεταναστευτικό ή να κατουράς το Μega για να χτυπήσεις τον Μπόμπολα ή να βρίζεις στο Κοινουβούλιο βουλευτές και τις οικογένειές τους δεν αποτελούν λύσεις αλλά πολιτικές εκσπερματώσεις που σε οδηγούν σε αδιέξοδο.

Σε όποια άλλη περίπτωση κάθε πρόταση δεκτή.

Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της συγκυβέρνησης οδηγούν σε αδιέξοδο. Ο λαός δεν αντέχει άλλο. Το πατριωτικό μέτωπο πολιτικών και κομμάτων πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του.

Ως ΑΝΕΛ πρότεινα και προτείνω κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας με Καραμανλή και Τσίπρα και όλα τα κόμματα, ει δυνατόν, προβάλλοντας την πολιτική ανωτερότητα που απαιτούν οι στιγμές. Γι αυτό και δεν αναφέρω τον πρόεδρό μου.

Γιατί Καραμανλής;
Γιατί μόνο αυτός μπορεί να κάνει τους βουλευτές του να αντιδράσουν.

Είναι ένα μήνυμα ότι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές πρέπει να εγκαταλειφθούν. Στον Καραμανλή δίνεται η ευκαιρία αποκατάστασης του ονόματός του και να πάρει επίσημη θέση. Κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να κάνει κομμάτι της ΝΔ να αντιδράσει.

Στον Τσίπρα δίνεται η ευκαιρία να αποδείξει την όποια κυβερνητική δυνατότητα διαθέτει.

Μετά το πέρας αυτής της κυβέρνησης το Πατριωτικό Τόξο θα έχει την ευκαιρία να διευρυνθεί ανάλογα αφού έχει καταθέσει τις προτάσεις του.

Σε μια χώρα που θα έχει δείξει το τι μπορεί να επιτύχει, να επιβάλλει νέο Σύνταγμα και να ανακτήσει αξιοπιστία.

Οι ΑΝΕΛ από πέρυσι έδειξαν ότι είχαν τη δύναμη και την πρόταση να στηρίξουν μια τέτοια κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας.
Εάν κάποιοι δεν συμφωνήσουν θα είναι υπόλογοι στην ιστορία.

Σ’ αυτή την καμπή της χώρας δεν έχει σημασία ποια κομματική ταυτότητα θα προκύψει, αλλά εάν η χώρα θα ανακτήσει την Εθνική της ταυτότητα.

Εάν η Ελληνική Ιδέα επανέλθει στο προσκήνιο και δεν χαθεί στη δίνη του νεοφιλελευθερισμού. Με λίγα λόγια η Ελλάδα να βρεθεί στην εξουσία.
Και για να γίνει αυτό μας χρειάζεται όλους.