Η Ελλάδα θα πρέπει να έλαβε ένα καλό μάθημα από τη διάσκεψη του Βερολίνου και τη στάση της Γερμανίας.
Γύρω από το τραπέζι, παλιές και νέες αποικιακές δυνάμεις, θέλησαν να καθορίσουν την τύχη της Λιβύης, χωρίς τη φυσική παρουσία των Λίβυων, των εκπρόσωπων των δυο αντιμαχομένων πλευρών σ αυτή τη χώρα. Είθισται, λένε οι διπλωμάτες, όταν δεν μιλούν καν μεταξύ τους οι αντιμαχόμενοι, να μετέχουν δι αντιπροσώπων στις διασκέψεις.
Έτσι τον Χαφτάρ εκπροσώπησε η Γαλλία και η Αίγυπτος και τον Σάρατζ η Τουρκία. Κάπως έτσι μετείχαμε και εμείς εκεί.
Δι’ αντιπρόσωπων, μέσω των χωρών και των διεθνών οργανισμών, από τους οποίους ζητήσαμε να στηρίζουν τις θέσεις μας για την ακύρωση του μνημονίου Τουρκίας –Σάρατζ.
Γιατί η Γερμανία της Μέρκελ άκουσε τον Ερντογάν που ζήτησε να μην προσκληθεί η Ελλάδα,
γιατί δεν έχει λόγο στο Λιβυκό πρόβλημα και έκλεισε τ αυτιά στην ελληνική κυβέρνηση.
Ίσως γιατί ο Ερντογάν είναι εκείνος που κρατά το κλειδί του Mεταναστευτικού, ένα πρόβλημα που κλόνισε την κυβέρνησή της το 2015 και τρέμει ακόμα η Μέρκελ ή επειδή η Γερμανία είναι η χώρα που διατηρεί τους πιο στενούς και ισχυρούς οικονομικούς δεσμούς με την Τουρκία.
Απέκλεισε την Ελλάδα από τη διάσκεψη σε μια στιγμή που η ίδια και η χώρα της, δημόσια, έχουν παραδεχτεί πως το Τουρκολυβικό σύμφωνο είναι παράνομο γιατί επηρεάζει κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, κράτους – μέλους της Ε.Ε. και λειτουργεί αποσταθεροποιητικά στην περιοχή. Πολλοί αναλυτές, όμως, ψάχνουν να βρουν τα αίτια της συμπεριφοράς της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα, όχι μόνο στο παρόν αλλά και στο παρελθόν και να εξηγήσουν μια παγιωμένη φιλοτουρκική στάση της.
Αν πράγματι κοιτάξει κανείς στο παρελθόν, βρίσκει τη χώρα μας και στους δυο παγκόσμιους πολέμους, απέναντι στην Γερμανία, με τις πληγές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στο ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων ανοικτές και την ιστορική αλήθεια να αποτιμά την ιδιαίτερα σκληρή τιμωρητική κατοχή στον ελληνικό λαό που επεφύλαξαν οι ναζιστικές δυνάμεις.
Ορισμένοι σημειώνουν πως ακόμα και στην οικονομική κρίση, η Γερμανία ακολούθησε πολιτική τιμωρίας και παραδειγματισμού απέναντι την Ελλάδα, καθώς είναι πια γνωστό ότι θα μπορούσε εξ αρχής να είχε διαχειριστεί διαφορετικά την κρίση χρέους, με μικρότερες επιπτώσεις στους Έλληνες.
Παρ’ όλα αυτά, όταν η Γερμανία ζήτησε επιμόνως από την Ελλάδα να επιλύσει το πρόβλημα με τα Σκόπια και να υπογράψει τη Συμφωνία των Πρεσπών, η προηγούμενη κυβέρνηση έσπευσε να το πράξει παρά τις μεγάλες αντιδράσεις που σημειώθηκαν σε όλη τη χώρα.
Δυο χρόνια μετά, μας έκλεισε την πόρτα κατάμουτρα, όταν τήν είχαμε ανάγκη.
Είναι γνωστό ότι στην εξωτερική πολιτική δεν χωρούν συναισθηματισμοί, η κάθε χώρα κοιτάζει μόνο τα δικά της συμφέροντα και ενίοτε τα δικά σου, αν συμπίπτουν.
Γι’ αυτό καλό θα είναι να μην είμαστε πάντα προβλέψιμοι, όπως είπε ο κ. Μητσοτάκης.
Η κίνηση με την επίσκεψη Χαφτάρ έδωσε πόντους στον ίδιο και τη χώρα μας. Φαίνεται πως μαθαίνει γρήγορα.
Διαβάστε περισσότερα στο TheCaller.gr
Έτσι τον Χαφτάρ εκπροσώπησε η Γαλλία και η Αίγυπτος και τον Σάρατζ η Τουρκία. Κάπως έτσι μετείχαμε και εμείς εκεί.
Δι’ αντιπρόσωπων, μέσω των χωρών και των διεθνών οργανισμών, από τους οποίους ζητήσαμε να στηρίζουν τις θέσεις μας για την ακύρωση του μνημονίου Τουρκίας –Σάρατζ.
Γιατί η Γερμανία της Μέρκελ άκουσε τον Ερντογάν που ζήτησε να μην προσκληθεί η Ελλάδα,
γιατί δεν έχει λόγο στο Λιβυκό πρόβλημα και έκλεισε τ αυτιά στην ελληνική κυβέρνηση.
Ίσως γιατί ο Ερντογάν είναι εκείνος που κρατά το κλειδί του Mεταναστευτικού, ένα πρόβλημα που κλόνισε την κυβέρνησή της το 2015 και τρέμει ακόμα η Μέρκελ ή επειδή η Γερμανία είναι η χώρα που διατηρεί τους πιο στενούς και ισχυρούς οικονομικούς δεσμούς με την Τουρκία.
Απέκλεισε την Ελλάδα από τη διάσκεψη σε μια στιγμή που η ίδια και η χώρα της, δημόσια, έχουν παραδεχτεί πως το Τουρκολυβικό σύμφωνο είναι παράνομο γιατί επηρεάζει κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, κράτους – μέλους της Ε.Ε. και λειτουργεί αποσταθεροποιητικά στην περιοχή. Πολλοί αναλυτές, όμως, ψάχνουν να βρουν τα αίτια της συμπεριφοράς της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα, όχι μόνο στο παρόν αλλά και στο παρελθόν και να εξηγήσουν μια παγιωμένη φιλοτουρκική στάση της.
Αν πράγματι κοιτάξει κανείς στο παρελθόν, βρίσκει τη χώρα μας και στους δυο παγκόσμιους πολέμους, απέναντι στην Γερμανία, με τις πληγές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στο ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων ανοικτές και την ιστορική αλήθεια να αποτιμά την ιδιαίτερα σκληρή τιμωρητική κατοχή στον ελληνικό λαό που επεφύλαξαν οι ναζιστικές δυνάμεις.
Ορισμένοι σημειώνουν πως ακόμα και στην οικονομική κρίση, η Γερμανία ακολούθησε πολιτική τιμωρίας και παραδειγματισμού απέναντι την Ελλάδα, καθώς είναι πια γνωστό ότι θα μπορούσε εξ αρχής να είχε διαχειριστεί διαφορετικά την κρίση χρέους, με μικρότερες επιπτώσεις στους Έλληνες.
Παρ’ όλα αυτά, όταν η Γερμανία ζήτησε επιμόνως από την Ελλάδα να επιλύσει το πρόβλημα με τα Σκόπια και να υπογράψει τη Συμφωνία των Πρεσπών, η προηγούμενη κυβέρνηση έσπευσε να το πράξει παρά τις μεγάλες αντιδράσεις που σημειώθηκαν σε όλη τη χώρα.
Δυο χρόνια μετά, μας έκλεισε την πόρτα κατάμουτρα, όταν τήν είχαμε ανάγκη.
Είναι γνωστό ότι στην εξωτερική πολιτική δεν χωρούν συναισθηματισμοί, η κάθε χώρα κοιτάζει μόνο τα δικά της συμφέροντα και ενίοτε τα δικά σου, αν συμπίπτουν.
Γι’ αυτό καλό θα είναι να μην είμαστε πάντα προβλέψιμοι, όπως είπε ο κ. Μητσοτάκης.
Η κίνηση με την επίσκεψη Χαφτάρ έδωσε πόντους στον ίδιο και τη χώρα μας. Φαίνεται πως μαθαίνει γρήγορα.
Διαβάστε περισσότερα στο TheCaller.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου