Πριν από 200 χρόνια στις 24 Μαρτίου 1821 ξεκίνησε στον τόπο μας στο μοναστήρι του προφήτη Ηλία η επανάσταση των υπόδουλων Ελλήνων φλεγόμενοι για εθνική ανεξαρτησία, από την πρώτη στιγμή ξεκίνησαν και οι χωριανοί μας από την πολιορκία του φρουρίου της Άμφισσας που ήταν και το πρώτο κάστρο που παραδόθηκε από τους τούρκους.
Μεγάλος και ιερός αγώνας από το 1821 έως και το 1828.
Οι Σερνικακιώτες έλαβαν μέρος σε όλες τις μάχες υπομένοντας τις κακουχίες και τους κινδύνους του πολέμου, κάτω από τους οπλαρχηγούς Πανουργία, Αθ. Διάκο, Γκούρα, Καραϊσκάκη, Οδ. Ανδρούτσο, Τζαβέλα, Υψηλάντη, Μακρυγιάννη ,Μπότσαρη Νικηταρά κ.α.
Στις μάχες στην Αράχοβα με τον Καραϊσκάκη, στην Αλαμάνα με τον Διάκο, στο Καρπενήσι με τον Μπότσαρη, στην ακρόπολη, στην Χαλκωμάτα, Άμπλιανη, Αετό, στην Γραβιά και τόσες άλλες…
Στην πολιορκία του Μεσολογγίου πολέμησε με τον Καραϊσκάκη ο Κωνσταντίνος Πλουμάκης όπου και εφονεύθει στις 21 Ιουλίου 1825 επίσης έλαβαν μέρος οι: Καρδάσης Κωνσταντίνος, Σκορλέτος Δημήτριος, Κολοβός Αναγνώστης, Καρδαράς Σπύρος, Πλουμάκης Γεώργιος, Κοντογιώργος Γιαννάκης, Τσερλιάγκος Δημήτριος & Κούτρας Κωνσταντίνος.
Τον χειμώνα του 1821,
θα φέρει στο Σερνικάκι βαριά άρρωστο από το Μεσολόγγι τον Μακρυγιάννη ο αδελφός του Γεώργιος Καψιμάλλης που ζούσε με την οικογένεια του, (ηρωική μορφή και αυτός άξιος αδελφός του Μακρυγιάννη, πολλά προσέφερε στην επανάσταση πολέμησε όλο το διάστημα του αγώνα μας ,το 1825 γίνετε πολιτάρχης στην ακρόπολη με 60 παλικάρια) εκεί με την φροντίδα όλου του χωρίου θα γίνει καλά και την 1 Απριλίου του 1822 από εδώ θα ξεκινήσει διορισμένος οπλαρχηγός των χωριανών μας από Σεργούνι, Αγ Γεώργιο, Κούσκι με τα παλικάρια που θα τον επακολουθήσουν στην μάχη της Υπάτης - Νευρούπολη πριν κατέβουν στην Αθήνα.Αρκετοί Σερνικακιώτες θα είναι δίπλα του σε όλη την διάρκεια του αγώνα στην Αθήνα, Πειραιά, Νιόκαστρο, Ύδρα και Μύλους Ναυπλίας. Στην μάχη των Μύλων στις 15 Ιουνίου του 1825 έπεσε μαχόμενος ο Χρήστος Κατσούδας πρωτοπαλίκαρο του (ποτέ δεν με άφηνε από το πλευρό του και με γλύτωσε σε τόσα δεινά λέει ο Μακρυγιάννης) και εκεί είναι θαμμένος ο γενναίος Σερνικακιώτης.
Επίσης μαζί του σε αυτή την μάχη οι Κατσανάκης Χαράλαμπος (αξιωματικός του) Κοντογιώργος, Καλλιακούδας, Καρδάσης, Κολοβός, Αδρεόπουλος, Μπιλάλης Καρδαράς Κουλελής Παναγιώτης, Τσερλιάγκος Ευστάθιος, Παυλοστάθης Γεώργιος, Ανδρεόπουλος Χριστόδουλος και Τσερλιάγκος Δημήτριος (πληγώθηκε τρεις φορές)
Στην μάχη στα Πεντεόρια το 1825 με τον Κιουταχή πασά έπεσε νεκρός και ο Καρδαράς Βασίλης.
Πολλές οι μάχες, πολύ το αίμα και πολλές οι πληγές, οι χωριανοί μας πολέμησαν σε όλο αυτό διάστημα στην Ρούμελη, Πελοπόννησο, Ύδρα έως και την Γραμβούσα της Κρήτης που πολέμησε με τον Καλλέργη ο Καλιακούδας Κωνσταντίνος
Μετά από τον αγώνα όλων αυτών των χρόνων από όλους τους χωριανούς μας και πρώτα απ’ όλους τον παπά και δημογέροντα του χωρίου μας Γεώργιο Λάιο (μετονομασμένο αργότερα σε Παπαγεωργίου) που έλαβε και αργυρούν αριστείο του αγώνα) μπορούμε να πούμε ότι το δικαίωμα στην ελευθερία αποκτήθηκε και από το δικό τους ιδρώτα και αίμα.
Ας είναι η μνήμη τους αιωνία.
(Ένα μικρό μνημόσυνο)
Λύτρας Αθανάσιος - Λύτρας Μαρίνος
Τοπικοί σύμβουλοι
ΣΕΡΝΙΚΑΚΙ ΠΡΩΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου