Η ΓΡΑΜΜΗ ΣΗΜΕΡΑ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΕΙΝΑΙ ΖΕΝ, ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ ΚΙΟΛΑΣ... #ΖΕΝΞΕΧΝΩ #ΠΑΜΕ!

 Στους ιατρικούς κύκλους λεν πως όταν το διάφραγμα είναι τόσο στραβό και δεν μπορείς να αναπνεύσεις, σου σπαν τη μύτη για να το φτιάξουν από την αρχή.

Στους πολιτικούς κύκλους, τα τελευταία χρόνια γίνεται μεγάλη συζήτηση για τις ανάσες και το ...διάφραγμα της κεντροαριστεράς.
Στους πασοκικούς κύκλους τώρα, δεν είναι μόνο στραβό το διάφραγμα, εκεί ανασαίνουν και βαριά...

Βέβαια αυτό με τις βαριές ανάσες και τους αναστεναγμούς, δεν είναι τωρινή διαπίστωση. Όχι. Ισχύει από την εποχή που ο Παπανδρέου έβαζε τη χώρα στα μνημόνια. Εξασφαλίζοντας έτσι μηχανισμό στήριξης όχι μόνο για την υπερχρεωμένη Ελλάδα,

αλλά για όποια χώρα κινδύνευε. Τότε που συνθηκολογούσε με τον «εχθρό», με μια συντηρητική Ευρώπη ολόκληρη απέναντι, για να υπογράψει στο τέλος ο «προδότης» την απεχθή αλλά σωτήρια Σύμβαση Σωτηρίας της χώρας. Κραυγές ήταν τώρα που το σκέφτομαι στην αρχή. Άναρθρες κραυγες. Μετά απέκτησαν ...βάθος.

Τότε λοιπόν οι πολλά βαθείς εκτός από βαρείς πασόκοι, αντί να βγουν να υπερασπιστούν αυτήν την επιλογή του Πρωθυπουργού, ανέβηκαν στα κεραμίδια, με πρόσχημα την κατάφορη αδικία που επιβάλει η εφαρμογή του μνημονίου.

Τότε που σκόρπαγαν «αγανάκτηση», δεξιά της Πλατείας αυτοί που μέχρι το 2009 εκτίνασσαν τις κρατικές δαπάνες στο θεό και αριστερά της Πλατείας αυτοί που συναγελάζονταν με τους χρυσαυγήτες για ένα κομμάτι από το ...αντιμνημόνιο-φιλέτο
Αλλά ας αφήσουμε τους δεξιούς και τους αδέξιους αριστερούς, αφού το θέμα μας είναι αυστηρά κεντρώο. Άρα πασοκικόν.

Ο Παπανδρέου λίγο πριν βρεθούμε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας που προκάλεσε η κακοδιαχείριση και ο δημοσιονομικός εκτροχιασμος του Καραμανλή, είχε εκλεγεί με το υπεραυτοδύναμο ποσοστό του 44% και με προεκλογική δέσμευση το τρίπτυχο «διαβούλευση - διαφάνεια – λογοδοσία». Θέλοντας να γκρεμίσει έτσι το κράτος-λάφυρο που είχε χτίσει ο αΚαταλληλότερος προκάτοχός του.

Η ατζέντα του 2009, αφορούσε στη σύγκρουση με τις συντεχνίες, στο άνοιγμα των επαγγελμάτων, στις μεγάλες αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, στον Καλλικράτη, στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση, στο κυνηγητό με την εισφορο/φοροδιαφυγή, στη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων, στο ενιαίο μισθολόγιο.

Κι αν θέλουμε να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, δεν ήταν μόνο η δημοσιονομική κρίση που έσκασε στα χέρια της κυβέρνησης Παπανδρέου που «κλόνισε» τη στήριξη της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠαΣοΚ στον Πρωθυπουργό. Ήταν η ίδια η μεταρρυθμιστική ορμή της Κυβέρνησης ΓΑΠ, η οποία διαφάνηκε ακόμα και όταν κλήθηκε η χώρα να υπογράψει τη δανειακή σύμβαση.

Και αυτό γιατί κάποιοι ήθελαν κάτι παραπάνω από την «κλονισμένη» (ΜΗ) στήριξη της κυβέρνησης. Ήθελαν να ρίξουν την κυβέρνηση, προκειμένου τίποτα από την παραπάνω μεταρρυθμιστική ατζέντα να ΜΗΝ υλοποιηθεί

Το δημοψήφισμα που ΔΕΝ έγινε το Νοέμβριο του 2011, θα μας θυμίζει για πάντα την εμπλοκή αυτών που προκάλεσαν την πραξικοπηματική πτώση της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Και εκείνους ασφαλώς που ενώ προτάξανε τα στήθη τους ώστε να «ρίξουν» την κυβέρνηση Παπανδρέου στο όνομα της κατάφορης αδικίας του μνημονίου που λέγαμε, υπερψήφισαν στη συνέχεια όλους τους επαχθείς όρους της Δανειακής Σύμβασης!

Έκτοτε, το πασοκ με ηγέτη το Βαγγέλη Βενιζέλο πέτυχε, κάτω από μνημονιακή καθοδήγηση την οποία ο κακός ΓΑΠ εισήγαγε στα ελληνικά πράγματα, να συγκυβερνά παρέα με τον πάλαι ποτέ αρχιτέκτονα του Αντιμνημονιου Αντώνη ΔενΥπογράφωστοΛάθος Σαμαρά. Εκτοτε ο δυστυχισμένος αντιπρόεδρος έγινε ευτυχισμένος αντιπρόεδρος.

Τι άλλο πέτυχε;

• να προκρίνει το φασιστικό ΜΑΥΡΟ της ΕΡΤ για να στήσουν τελικά μια πιο ΜΑΥΡΗ ΝΕΡΙΤ
• να κλείσει το μάτι στον ακροδεξιό γραμματέα της κυβέρνησης, τον Μπαλτάκο
• να ΜΗΝ περάσει το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο αλλά ΟΥΤΕ και το σύμφωνο συμβίωσης

Κι όλα αυτά με σημαία τη Βούλτεψη, το Ντινόπουλο και το Γιακουμάτο

Ε, δεν το λες και προοδευτικό το πρόσημο.
Ούτε μετράς σταθερότητα, για την οποία επαίρεται ο Ευάγγελος πως πετυχαίνει, με αυτό το σχήμα. Απανωτές υποχωρήσεις στο κάρο του λαϊκισμού και της οπισθοδρόμησης το λες.

Είναι ξεκάθαρο πως κάπου μπερδεύεται στις πράξεις ο πρόεδρος.
Πάρτε για παράδειγμα το αποτυχημένο εγχείρημα της Ελιάς, με πρόκριμα το φιάσκο των 58. Τι καταφερε, στο όνομα της Ανασύστασης της κεντροαριστεράς αυτήν τη φορά; Να συρρικνώσει (κι άλλο) τα ποσοστά του ΠαΣοΚ, προκειμένου απλώς να ενσωματώσει στο παραπάνω τσίρκο γραφικότητας τον Ανδρέα ΠλήττωΘελωναΞαναγυρίσωσταΠαλιά Λοβέρδο.

Ναι, αλλά με αυτά τα αναχρονιστικά στην καλύτερη περίπτωση δείγματα λειτουργίας δυο χρόνια τώρα, πόσο ακόμα μπορείς να μπλοφάρεις, πουλώντας τσιτσάτα για την ανασυγκρότηση της δημοκρατικής παράταξης;!

Οι ψηφοφόροι της Δημοκρατικής Παράταξης αγαπητέ πρόεδρε, γνωρίζουν ΠΟΙΟ (οπότε το χρειάστηκε αυτός ο τόπος) ήταν το «μεταρρυθμιστικό αφεντικό» αυτής της χώρας! ΠΟΙΟΣ έβγαζε ΠΑΝΤΑ τη λάντζα στα δύσκολα! Ποιος έσωζε διαχρονικά τη χώρα, όποτε το διακύβευμα κινδύνευε. Ποιος άνοιξε τις πόρτες της «ευρωπαϊκής εισροής» προκειμένου η Ελλάδα να παίξει μπάλα σε άλλη κατηγορία, ποιος έβαζε τη χώρα στον πυρήνα της ευρωζώνης, ποιος στο κέντρο των ευρωπαϊκών εξελίξεων και πάει λέγοντας....

Ξέρουμε καλύτερα από όλους, πως στο ΠαΣοΚ μπορεί να παραχθεί και να εφαρμοστεί πολιτική. Πολιτική για την οποία έχουμε υπάρξει υπερήφανοι στο παρελθόν

«...για την Ελλάδα που δεν πνίγεται στα προβλήματά της,
αλλά απελευθερώνει τις μεγάλες της δυνατότητες.
Μια Ελλάδα που ξέρει την αξία της.
Μια Ελλάδα που μπορεί.
Και ο δρόμος είναι ανοιχτός
Είναι μπροστά μας.
«Πάμε!»

www.epikairo.gr