Σε καφενείο της επαρχίας, οι αποχαυνωμένοι θαμώνες γύρω από την σόμπα, περιμένοντας το μοιραίο...
«Ρε παιδιά, χθες είδα από μακρ'ά ένα αμαξ' παν' στον λόφο να μαζών' κάποιος τα γκόρτσα. Ποιος, ρε παιδιά, μαζών' τα γκόρτσα;», ρώτησε ένας ηλικιωμένος την ομήγυρη.
«Ο Ρομπέρτο ο αλβανός είναι. Για να τα κάνει τσίπουρο. Και δεν μαζών' μόνο τα γκόρτσα αλλά κι όλες τις αμυγδαλιές και τις καρυδιές που είναι εδώ κι εκεί και δεν πάει να τα μαζέψ' κανείς από εμάς... Ξέρ'ς πόσο πάει το αμύγδαλο και το καρύδ' να τ' αγορά'ις; Πάνε ρώτα και θα δεις πόσα λεφτά βγάζ' ο αλβανός που εμείς οι έξυπνοι τον περιφρονούμε...».
Χίλια χρόνια μνημόνια μας αξίζουν! Εκτός εάν ο Θεός μας επαναφέρει εις εαυτόν με κάποιον πιο ...ταχύρυθμο τρόπο αλλά ιδιαζόντως επώδυνο...
Μέχρι να φτιάξουμε κράτος,
και να αναπτύξουμε τεχνολογία, τουλάχιστον να σεβόμασταν αυτό που μας προσφέρει η ελληνική φύση για να μην πεινάσουμε... 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου